Soluk bir nisan sabahında
Doğarken soğuk Güneş
Üşütür solgun kalpleri
Eritir.
Donuk bir nisan sabahında
Gökyüzündeyken Ay
Durur öylece
Güneş'e hasret
Soğuk bir nisan sabahında
Hayat sürer öylece
Issız,izbe
Sahi bir nisan sabahında
Rüyalar ve hayaller süsler uykunu
Gülümsersin,gülümseriz
Tanrı unutmaz,okşar saçlarını
Sonra uyanırsın.
Bu umuttur.
Sönecek olan,
Solmuş
Cılız bir yıldız parıldar o nisan sabahı da
Terk edilmiş,yorgun,yapayalnız
Sorgulamaz gökyüzünü
Ay'a bakakalmış.
Soluk bir nisan sabahında
Bulutlar hep ağlarmış
Tüm ruhlar kayıp
Gitmek için bir yol ararmış
Soluk bir nisan sabahında
Rüzgarlar hiç susmazmış
Anlatırmış kaybolanlara
Kayıplara karıştıklarını
O soluk nisan sabahında
Duyan olmazmış.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cam Havli
PoetryKendimi hiç tanımadığım bir yere..tanımadığım kişilere,henüz kendimi bile tanımıyorken anlatacağım. Ve kendimi,hiç almadığım bir nefesle,tek bir nefeste,gökyüzüne uğurlayacağım. Ruhum sonsuzluğa yükselecek. Bir gün bitecek her şey.. Alacak bir nefes...
