Hiç bilmez misin nereye gider kediler?
Ölünce...
Bir kar tanesi erirken öylece..
Bilmez misin açılan bir kol saramazsa bir vücudu,
Nasıl kırılır bir dal gibi,narin,kuşkusuz..
Peki sen bilmez misin,hiç olmayanın
hep düşlediği o hazin sonu,
Bir sokak çocuğunun
Bir sardunyanın
Bir evin
Ve bir kibritin
Hayalini...
Sen bilmezsin,kırılan dal yeniden yeşerir elbet belki bir rüzgarda.
Bir sokak çocuğu hiç bilmediği lakin hep özlediği o anne sıcağını bulur..
Bir sardunya yerleşir evin en izbe köşesine
Ve bir kibrit yanar pervanelerce,kurduğun düşlerin en derin vadisine..
Sen bilmezsin,yalnızlık bir kadeh uzatır sana en afillisinden..
Uyuşturur kimliğini benliğinin,
Sen hiç bilmezsin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cam Havli
PoetryKendimi hiç tanımadığım bir yere..tanımadığım kişilere,henüz kendimi bile tanımıyorken anlatacağım. Ve kendimi,hiç almadığım bir nefesle,tek bir nefeste,gökyüzüne uğurlayacağım. Ruhum sonsuzluğa yükselecek. Bir gün bitecek her şey.. Alacak bir nefes...
