LAVİNİA

7.Bölüm

Biliyorum.. Hayatın zorluklarını karşı tek başıma zafer kazanamayacağımı, insanlara karşı nefret dolu bakışlarımın bana bir faydası olmayacağını hatta insanları kendimden uzaklaştırarak güçlü kalamayacağımı ve telefonumun hiçbir zaman diğer arkadaşlarım gibi beni merak eden ebeveyn'lerimin aramayacağını çok iyi biliyorum.

Şimdi aynanın karşısında pufa oturmuş kendimle dertleşiyorum. Git gide güçlenmesi gereken bir kız olmayı öğretiyorum karşımdakine ama ben git gide küçülen bir kız çocuğu görüyorum aksine..

Gromofon benden bile genç görünüyor.
Yıllar bile bunu eskitememiş.
Semiha yankı
Seninle bir dakika umutlandırıyor beni
Bir dakika siliyor canım yılların özlemini

Hasret tükenmez gibi, kavuşmak bir dakika
Sevmek bir ömür sürer, sevişmek bir dakika

Seninle buluşmamız bir dakikada geçti
Gözlerim gözlerini canım, bir dakikada içti

Hasret tükenmez gibi, kavuşmak bir dakika
Sevmek bir ömür sürer, sevişmek bir dakika..
Başka zamanlara gittim küçüklüğümün bayram sabahlarına aile büyüklerinin birbirlerine aşkla baktığı gerçek sevgiyle dans ettiği ssbahlara. Babamın ciddiyetini bozduğu en özel günlere.. Benimse evin tek kızı onurunu yaşadığım Topladığım paralarla gidip lunaparkta en çok eğlendiğim en güzel günler. Kumbaramdaki paraları baloncunun eline döküp ben bu paralarla bütün balonları alabilir miyim bayım ama hiçbir zaman butün balonları alamamıştım. Ben bütün balonları alıp yıldızlara uçmayı planlamıştım. Alabildğim 3 balon gökyüzünde süzülürken hepsini alabilsem yıldızlara uçabileceğimi düşünürdüm. Şimdi o balonların hepsini alıp o günlere tekrar gidebileceğimi bilsem bütün herşeyden vazgeçerdim derken düşündüm de elimde hiçbirşey yok sanırım..
Hemen hazırlanıp evden çıktım sanırım hayatımın geri kalanını insanların mutluluklarını izlerken mutlu olmakla geçireceğim.
Şimdi bütün balonları alabilecek kadar param var. Pardaki bütün çocuklara birer tane dağıttım. Kendime kağıt helva alıp kordanda oturup ayaklarımı denize kendimi İstanbul'a bıraktım kulaklıklarımı takıp gözlerimi kapattım şimdi herşeyi hayalimdeki gibi yaşatıyorum insanları aldırmadan şarkıya eşlik ederken..

Öyle uzak ki yerim
Uzakları aşıyor
Bütün özlediklerim
Benden ayrı yaşıyor

Ya her şeyim ya hiçim
Sorma dünyam ne biçim
Bir kördüğüm ki içim
Çözdükçe dolaşıyor..

Yurda döndüğümde saat dokuz buçuğa geliyordu. Kendimi hafilemis hissettim uzun zamandır böyle huzurlu olmamıştım. Saat bir e geliyordu mutafağa inip kendime bi sandivic hazırladım. Tek tük öğrenciler vardı
-Kahve istermisin?
Bu da kim ilk defa gördüğüm bir yüz ama o kadar yakışıklı ve o kadar tatlı ki konusması hala cevap veremeden çocuğun suratına baktığımı farkettiğimde kendime tokat atmak istedim
- Çok mu zor bi soru sordum?
Şimdi iyice yanaklarımın kızardığını hissettim
- mm ben odama çıkıyordum tamda kahveyi daha sonra içsek
Diyerek masadan kalkıp ilerlemeye başladım
- Adını söyleseydin bari. Bak bunu söz olarak alıyorum birdahaki sefer bırakmam
Kendimi yatağa attım.
Alarmın sesiyle yataktan zıpladım bugün kendimi oldukça enerjik hissediyorum. Güneşin son son ısıttıgı günlerin keyfi adına beyaz bir elbise turuncu ince bir kemer beyaz converse giydim şeftali tonlarında rujumu sürüp kitaplarımı ve kol çantımı alıp çıktım. Erken gelmenin avantajı ön sıralara oturup bütün gün dersleri dinledim ve not tuttum diğerleri gelmediği için günümü İkizlerle gecirdim o kadar eğlendimki sadece üçüncümüz takılsak daha mutlu olucam sanırım.
Hazırlık okumanın dezavantajı
odaya kendimi atıp ilk okuldan bile daha çok verilen ödevlerimi yapıp yemek saatine kadar bir film izlemeye karar verdim.