"Biliyorum"

71 8 1
                                    

Göz göze gelince yüzündeki gülüş dondu. Beni baştan aşağıya süzdü ve yüzünü buruşturdu.Yanına yürüdüm.

Tabii ki ona yalvarmayacaktım.Gözüne yumruğu yiyince bunu beklemediği için yere düştü.

Ecem'in cırtlak çığlığıyla yüzümü buruşturdum.Ona döndüm ve hızla saçını ellerime doladım.Korku dolu haykırışları yalvarmalara dönünce hızla onu yere fırlattım.Bora'ya doğru eğilip yüzüne okkalı bir yumruk geçirdiğim de acıyla inledi.

Ayağa kalktım ve kasıklarına bir tekme geçirdim.Eli oraya giderken acıyla inledi.Bir tekme daha attım ve oradan havalı bir şekilde uzaklaşacağım sırada bir taşa takılıp yere düştüm ve bütün havam yok oldu.Neysa ki görmemişlerdi. Hızla kalktım ve eve yürüdüm.

Kapıya yumruklarımı geçirdim.Kapı açılınca hemen yöneldim ve dolaptan sarmaları çıkardım.Ben sarmıştım hepsini.Isıtmadan yemeğe başladım.İki,üç,beş derken oturmayı unutmuş ve elimdeki sarma kabıyla ayakta dikiliyordum.Abimin bağrışları kulağımı doldurunca doyduğuma kanaat getirdim ve kabı dolaba koydum.

Ellerimi yıkayıp salona geçtim.Herkes sinirliydi.Abim beni görünce bakışları yumuşadı ve yanıma yaklaştı."Abicim,niye haber vermiyorsun.Ne kadar endişelendim,biliyor musun?"deyip bana sarılmaya çalışınca onu omuzlarından ittirdim.

Bunu beklemiyordu."Hey !Neyin var?"dediğimde bağırmaya başladım."Senin o sürtük sevgilin var ..."derken sözümü kesti ve "Haddini aşıyorsun ,Azra!" dedi. Bu daha çok sinirlenmeme sebep oldu."Ben mi haddimi aşıyorum.Senin sevgilin markete gidiyorum deyip bana Bora'yla yiyişmeye,sevişmeye gidiyor ve ben haddimi aşıyorum öyle mi?"dediğimde bu sefer sözümü kesen sesi değil tokatıydı.Attığı tokatla yüzüm sola savruldu.

Gözlerim dolmaya başladı.Canım yanıyordu ama yediğim tokat yüzünden değil,o tokatı abimin atması canımı yakıyordu.İstemeden o iğrendiğim sözler ağzımdan dökülüverdi."Senden nefret ediyorum." diye bağırdım ve odama koştum.

Bu sırada abimle şakalaşırken odama kaçtığım anların hepsi aklıma geldi.
Kısa etek giydiğim için peşimden koşuşu,
gizliden sevgilisine ayrılık mesajı attığım an,
Ona "mal" deyip sinirlendiğim an,
milyonlarca kez kaslarına hiç yoklarmış gibi davranıp laf söylediğim an...
Hepsi gözümün önünden geçerken kapıyı kilitleyip kendimi yatağa attım."Ahhhh" diye inledim.

İğneden derin ve uzun bir şekilde kesilen elime baktım.Üstüne atlamıştım.Herşey tekrar gözümüzün önüne gelince ayağa kalktım ve her şeyi savurmaya başladım.Son darbeyi sağ elimi,yani kesik olan elimi aynaya vuruşum ve her tarafa kan sıçratmamdı. Kapım hızla kırılınca bağırmaya başladım."Seviyordum.Anlıyor musun seviyordum? Her şeyden çok hem de. Ama senin o lanet sevgilin onu da elimden aldı.Hayatımı mahvetti.Hayatımızı mahvetti.annemle babamın ölümüne sebep oldu.Onlara çarpan kişi onun annesiydi.Sen bunların hepsini görüp sustun.Seni her gün başka bir erkekle aldatdı.Her gün başkasının altına yattı ve sen bunu umursamadın.Ama ben senin gibi değilim anladın mı? Herşeyimi ama her seyimi alan birini görüp de susamam. Sevdiğim adamı elimden almasına göz yumamam. Ben senin gibi değilim anladın mı? DEĞİLİM. "

Yere oturup sırtımı yatağa yasladım. Başımı elerimin arasına aldım. "Çıkın dışarı..."deyip hepsinin çıkışını izledim. Elim daha çok acımaya başladı.
Daha çok kan akıyordu.

Ayağa kalkıp eczacı dolabına doğru ilerledim. İçinden kolonya, pamuk, sargı bezi ve tentürdiyot çıkarıp yatağa oturdum. Korkarak kolonyayı elime döktüm. "Aaahhhhh..." diye acıyla inledim. Eskiden hep annem bana yapardı bunu. Ben ağladığım zaman o da ağlardı.

Aklıma eskiler gelonce gözümden bir damla yaş süzüldü. Kolonya çoktan uçup gitmişti. Yeniden döktüm ve bu sefer daha sesli inledim.

Koşarak Gökdeniz içeri girdi. Kapı yerdeydi. Tebessüm ederek "Sol elonle bu işi yapabileceğini düşünmüyorsun herhalde. " deyip yanıma geldi. Karşıma oturdu.

Kolonyayı elimden aldı ve pamuğa döktü. Pamuğu elime değdirdiği zman "Aaaaahhhhhh..."diye inledim. Yüzünü buruşturdu ve "Canın mı yandı?"diye sordu.

Gözlerimi devirdim. Bugün çok fazla göz deviriyordum. Devire devire gözlerim çıkacak diye korkuyorum. "Yok ya ne canım yanması. Ben öylesine inledim. Hep inlerim böyle boşu boşuna. Hobi olarak yani. " dediğimde muzhipçe sırıttı.

Ne dediğimi anladığımda bütün vücudum yanmaya başladı. Gözümü yere çevirdim. Rezil olmuştum. Kahretsin. Yine yine ve yine. Neden yani? Bu hayat neden bana götüyle gülüyor ki? Ne alıp veremediği var benimle? Bana kastın mı var hayatt?

Elimi sargı beziyle sarmaya başladı. Istemsiz bir şekilde ağzımdan döküldü bu sözler"Ben duygusuz değilim..". Bir an afalladı ama sonra hemen toparladı. Bunu beklemiyormuş gibi bir hali vardı. Gerçi ben de beklemiyordum. Önce bana baktı sonra elime geri döndü. Hiçbir şey hatırlamıyordum ama "Biliyorum. " diye mırıldandığını duydum.

Düşman Aşıklar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin