Ang Prinsipe Kong Takot sa Pusa [GDragonxCL] #wattys2016

Chapter 6

Hot ni babe oh~~~

CTTO

--------ENJOY

Jiyong's POV

I'm Kwon Jiyong. You can call me GD or Jiyong. I don't have enough time to introduce myself. Basta Gwapo ako at yun na yun. So back to the story. 

Medyo nakakaramdam ako ng pagsakit ng leeg ko kaya pinilit ko nalang na magising , pagkabangon ko ay parang unti-unti naman nawala yung sakit. I Looked into my wall clock alas nwebe na pala ng gabi at kaya pala madilim yung office ko. Ngunit agad napadako ang tingin ko sa natatangi ilaw na nagbigay ng kaunting liwanag sa aking office. It was my lamp shade. I looked again on the clock, Medyo mahaba-haba yung tulog ko ah? I closed my eyes to remember what happen earlier, there Something pop in my mind. 

"Ayssh. Chaerin"

Muntik na akong mahulog sa kina-uupuan ko ng biglang may nagsalita. "Good thing at gising kana"

Agad naman ako napalingon kung saan nanggaling ang tinig na iyon. It was CL who is now working at my table. I slowly stare at her face, she was serious, her hair was messy (parang sa pic sa taas), at naka bukas ang dalawang butones ng blouse niya *gulp* ba't ang init? Well, maganda naman talaga siya. I was about to smile ng bigla ito lumingon sa akin kaya napa-ayos tuloy ako ng upo.

"Anong nangyari sa'yo?"-as what I say, haggard kasi siya pero .... HOT ^_~

"Malamang nagtatrabaho"-sagot nito habang patuloy padin sa pagtitipa

"Trabaho? It's not time to work dapat nasa bahay kana ninyo"

"Eh sa kasalanan mo naman ang lahat ng to kaya kung pwede ay manahimik ka nalang diyan"-sagot nito sa akin

I was expecting a killer glare pero I didn't get one. Kaya tumayo nalang ako para matignan kung ano yung  mga tinitipa niya but before I went near to her isang puncher ang tinapon nito sa akin but good thing alerto ako kaya nakailag ako dun. But I remain smiling at her "Tell me, are you going to overtime?"

Tumingin ito sa akin "Oo at nabubwesit ako dun"-sarcastic nitong sabi saka nagpatuloy ito sa pagtipa.

What happen to this girl? As far as I remember, dapat aalis to eh ba't nandito ito ngayon?

Bumalik nalang ulit ako sa inupuan ko kanina baka kung ano pa'to ang maitapon nito sa akin. I stare at her for the whole time while she's working but guess what? I felt something that I didn't even felt before. Yung tipong kahit nagta-type lang siya , there's something on her that glued my eyes at parang di na maalis. Agad itong nag-stretch ng kanyang mga kamaya kaya iniba ko yung tingin ko.

She stood up while looking straight into my eyes *gulp* "I'm done, I guess I can go out na?"-she smirk "I will not use my saving rather my OWN salary from doing an overtime. I guess I did something, I worked harder and even put all my efforts. I deserved to be reward with a higher salary, right? Haysss pwede na siguro ako makakapag-pa-spa tas ete-treat ko ang sarili ko sa isang restau na mamahalin...haysss"

I guess she change......ng kaunti, She was still the same. Naghirap nga siya pero ano? Igagasta na naman niya sa walang kwentang bagay? Pinagmasdan ko lang ito , habang siya'y nakangiting tumitingala sa kisame maybe dreaming of what will she do on her payed salary. But suddenly she yawn , SO cute ^_^~ at umupo muli ito sa harap ng PC ko. "Ayy muntik ko ng makalimutan"-nagtipa muli ito

"Yah! Chaerin, stop being absurd. You can continue it tomorrow, pwede kana maka-uwi"

"Ah~ Bukas ng bukas eh mas dadami ang gagawin ko tsaka"-tumingin ito sa akin at nag cute face pa *_* "Kaunti nalang naman"

Anong nasinghot nito? Ba't parang andaming baon? May pa cute face pang nalalaman.

"Have you eaten dinner?"

"Ani, sarap kasi ng tulog mo. So di nalang kita ginising"

Muntanga din pala ng isang to, magpapakamatay sa pagtatrabaho ng walang laman ang tiyan -___- Oh baka gusto niyang makasabay akong kumain ?? ^___^ "Sana nagpa-deliver ka nalang madami namang open ngayong oras"

"I don't have their digits"

Ahh so hindi pala niya ako gusto makasabay. K "di sana nagtanong ka kay manong"

"Di yan pumasok sa isip ko eh"

"Coz your working so much harder that even your dinner time ay kinain. Marami pang oras para magsipag but I don't want you to die para masabi lang na nagsipag ka sa pagtrabaho sa companya ko pa mismo"

Subalit sa halip na makinig sa akin aba, patuloy lang ito sa ginagawa niya. Gusto ko sana siyang pagtaasan ng boses kasi boss niya ako pero di niya ako sinusunod. But, as I can see tutok na tutok talaga sa trabaho edi sige, take your time tsaka baka dito na magsisimula ang pagbabago mo. Since busy nga naman siya, edi lumabas nalang ako ng office para bumili ng pagkain at baka magka-ulcer pa ito at mapagalitan pa'ko ni Mr.Lee. Naghanap ako ng isang japanese restau na open and luckily I found one at 5 minutes lang mula sa building. I order her favorite Japanese Ramen. Pagkabigay nito sa akin ay agad akong bumalik sa office. Pagkapasok ko sa office ayun busy adin, kaya pumunta muna ako sa mini-kitchen ko para ilagay sa bowl itong ramen.

Lumapit ako sa table at dahan-dahan na nilapa yung bowl "Have some first" 

She looked at me na parang na shock, yumuko ito saka hinawi yung ilang hibla ng buhok niya and I can even see her smiling. Kikilos na sana yung kamay ko subalit agad ko naman pinigilan, gusto ko kasi ako mismo ang maghahawi ng buhok niya parang ganon? 

"Ano bang iniisip mo Jiyong? Leave her alone at baka ano pang magawa mo"-pabulong nito

Subalit bigla itong lumingon sa akin, narinig ba niya yung sinabi ko? O___O

Unti-unti itong tumayo at nakangiting lumapit sa akin, her hair is totally messy and her blouse was wrinkled at yung sapatos niya hindi niya suot. Yes I admit I never seen anyone as hot as hell na kagaya niya at gorgeous pa. Ba't parang ang init?Ba't parang naninikip yung dibdib ko? I tugged my necktie as I clear my throat. Please CL -___-! I don't want to be a sinner. She was a few feet away from me. Agad akong napa-inom sa coffee na hawak ko, kahit na umuusok pa ito sa init ay nilagok ko nalang ng mawala tong bwesit na nararamdaman ko -___!

"Jiyongi"-she said in a cute voice , God please >__<

"Y-yes?"

"I'm tired"

I clear my throat again "I told you earlier na pwede ka ng maka-uwi. But you still insi---"

"I can't go home yet, I still have lots of bunch works to do.  I just need a few hours of nap. Just to recharge you know?"-tumingin ito from left to right saka tinuro yung "Kahit dun nalang sa sofa, one hour lang"

I felt some relieved ng medyo lumayo ito sa akin. Ano bang iniisip mo Jiyong? Aysh. Inilagay ko muna yung coffee ko sa table saka iginaya ko siya patungong sofa. "Take your time, rest as long as you want"

She lay down and let out a deep sigh as a sign of being exhausted "Ani, after one hour gisingin mo ako"-saka nito pinikit ang mga mata

"Arasso"  

"Your lying dude"

"I'm not"-medyo naging malamig yung kwarto saka naka skirt pa siya kaya hinubad ko nalang yung coat ko saka tinakip sa katawan niya at baka lamigin pa'to. 

"One hour ha?"-sabi nito ng nakangiti at bukas ang mga mata "Wag mandaya ok?"

I smiled back "Opo" 

Tumalikod na ako pero di ko padin mapigilan na mapangiti. I turn off the main light that made the room dark so I open the curtain at sa tulong ng mga ilaw ng ilang malalaking buildings sa harap ng building ko ay nagliwanag ng kaunti ang office. I step back and face her and she's now asleep

"Sleep tight, my princess"-I said as I went out of the office.

AUTHOR: Sus, may tinatago din pala tung si Jiyong eh~~~ HAHAHAHAHAHAH ^____^ !!!!

BASA LANG! JUST READ ! IF YOU LIKE THEN VOTE ^__^

ENJOY. CIAO.