Wizard's Tale 2:Journey Begins [COMPLETED]

Chapter 10~ The who is she?

A/N: Dedicated to musicdreamer24 :)

~*~*~*~

Shanice's POV

Andito kami ngayon sa canteen.Waaaah! Puno na yung tables T^T

Wait!

Lumapit ako sa inuupuang table ng seatmate ko.Yung lalaking nabunggo ko kaninang umaga at ngayon seatmate kona pala!

Napansin kong hindi naman sya kumakain.Nagbabasa lang sya ng isang libro.Hoho.I think pwede naman akong makishare hehe.Lumapit ako sa kinauupuan syang table at saka umupo ako.

"What the hell are you doing here!?" At sinamaan pako ng tingin!

Huhu.Bad mortal!

"Makiki-share lang ng table---"

"Get your ass out of here!NOW!" Galit nyang sabi.

Hala T-T ang damot nya!! Huhu.Meanie!

"Saglit lang naman akong kakain ehh.Tsaka hindi ka naman kumakain!" Sagot ko.

Sobrang sama na ng tingin nya sakin.Pakiramdam ko sasabog na sya ngunit may apatna taong dumating sa kinaroroonan namin.Dalawang babae at Dalawang lalaki.

"Wooah!! Miss Ganda, kung ako sayo aalis nako at baka mamatay pako." Sabi nung lalaki na blonde ang buhok.

"Oo nga miss, humanap ka nalang ng ibang mauupuan mo." Sabi nung lalaking matangkad.

"Get out of here before I do something" Sabi nung babaeng kulot ang buhok.

"T-teka pakainin nyo muna ko kahit onti lang! Aalis din ako." Sabi ko at iniayos ang binili kong pagkain.

Napahinto ako sa pag aayos ng biglang may kumuha ng pagkain ko at itinapon lahatsa sahig!

"Get out or I'll ripp your head off!" Sabi naman nung babaeng kulay orange ang buhok.

Natakot ako bigla.Bigla nalang din nagsi-patakan ang luha ko.Tumayo nako at tumakbo papalayo.

Bakit ganon ang mga tao dito!? Wala silang mga puso! Ang sasama nila!

Lumalabo na ang paningin ko dahil namumuo na ang luha sa mga mata ko.Hanggang sa may makabunggo akong lalaki.

Napaupo ako sa sobrang lakas ang pagbunggo namin.

"S-sorry...*sobs*....s-sorry diko sinasadya...."

"Teka, bakit ka umiiyak? Nasaktan kaba? A-ako dapatnag sosorry, diko kasi tinitignan yung dinadaanan ko." Sabi nung lalaki at tinulungan nya akong makatayo.Naglabas sya ng isang puting tela at ipinunas iyon sa mga pisngi ko.

"S-salamat....mauna na ako.." Sabi ko.Pero hinawakan nya ako sa braso.

"Teka, anong pangalan mo? Ako pala si Luke." Nakangiti nyang sabi.

Ngumiti din ako.

"Ako pala si Shanice." Ngumiti uli ako at saka umalis.

Someone's POV

Napatulala ako ng mawala na sya.Hindi pu-pwede na sya at yung napapaginipan ko ay iisa.

"Sya na nga kaya?"

"Sya nga iyon!"

"Hindi maaari.Wala pa tayong pruweba."

"Dapat habang maaga kumilos na tayo!"

"Baka naman mali nanaman tayo!Ilang beses na natin syang hinanap.Ilang beses na tayong nag-aksaya ng oras sa mga maling tao."

"Pero dapat subukan padin natin! Malay natin sya na nga!"

"Tama sya.Walang masama kung susubukan uli natin."

Biglang kumabog ang dibdib ko.

Nung nakita ko syang umiyak sa harapan ko, naramdaman ko na biglang kumakalat ang lungkot na nararamdaman ko.Pinipigilan ko kaso para itong kamadag na hindi mapigilan ang pagdaloy.

Ayokong nakakaramdam ng ganto.Mas gugustuhin ko pang mamatay kesa tuluyan akong kainin ng lungkot.

Sino ka bang mortal na babae  ka!?Anong meron ka at bakit nagkaka-ganto ako!?Bakit napakalakas ng nararamdaman ko sayo!? Malalaman ko din kung sino ka!

***