Love Does Not Matter ?

Prologue

Author's Note : Hello readers , this is my first story so please understand me if there so many typos , and wrong grammar . And sorry if the story is cliche .  Hihi ! just enjoy and please vote and leave a comment . 

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

Merliyah's Pov

"Please , wag mo kong iwan . Nagmamakaawa ako sayo . Hindi ko kayang mawala ka sakin . Ikaw lang ang natitirang rason ko para mabuhay pa ." nakaluhod kong pagmamakaawa sa taong mahal ko dito sa rooftop ng school building namin .

Nanatili lang syang tahimik at nakatitig ang malalamig niyang mga mata sakin . Wala syang emosyon na ipinapakita . Habang ako basang basa na ang school blouse ko sa pagpatak ng mga luha ko sa namamaga kong mga mata .

"Ano bang nagawa ko para iwan mo ko ha ? I can't find any reason for you to leave me like this . We were so happy yesterday . And now what ? Did something  happened ? Oh please tell me . Let's work together to fix it ." Humahagulgol na ko habang binabato sa kanya ang mga tanong ko pero malalamig na mga tingin niya lang ang isinagot niya sakin .

Ang sakit , sobrang sakit parang sinasaksak ng paulit-ulit yung puso ko parang pinipiga . Yung dating punong-puno ng pagmamahal niyang mga mata ngayon kay lamig ng yelo at walang kaemo-emosyon . Kada napapatingin ako sa malalamig niyang  mata lalo akong nasasaktan at lalong lumalakas ang pag hagulgol ko .

Hinawakan ko yung mga kamay niya ng bigla nya akong itulak kaya tuluyan na kong napaupo mula sa pagkakaluhod ko sa harap niya . May sugat na rin yung tuhod ko sa kaluluhod at sa dalawang kamay ko dulot ng pagkakatulak niya . Pero nag-lakas loob pa rin akong tingnan siya sa reaksyon niya . 

"YOU DON'T HAVE RIGHTS TO TOUCH ME ANYMORE WITH THAT FILTHY HAND OF YOURS , I DON'T HAVE USED FOR YOU ANYMORE SO GET LOST OR ELSE" sigaw niyang galit na galit at nagtitiim-bagang .

Lalo akong napahagugol ng marinig ko ang masasakit niyang salita ,nakayuko na naglalakad siya paalis ng rooftop kaya agad akong tumayo at niyakap sya habang nakatalikod kahit nanginginig yung buong katawan ko .

Napansin ko naman ang pagkagulat niya sa ginawa ko pero agad din naman yun nawala at sinusubukang tanggalin ang kamay ko kaya hinigpitan ko lalo ang pagkakayakap ko .

"Don't you love me anymore ? Can't you see I'm hurting ? So please stop this act I can't take it . It so painful . please say you love me ." I'm still begging for him to say those simple words . I still hope that this is just an act . That he can't leave me . But I failed .

He push me with all his might and face me .

"Hindi kita mahal , hindi kita minahal naiintindihan mo ba yun ? Ginamit lang kita para makuha ko yung gusto ko , yung tunay na mahal ko . Alam mo bang kada araw na kasama kita wala akong inisip kundi ang babaeng mahal ko witch is ang kaibigan mong si Leslie . Oo sya , habang wala ka , gumagawa na ko ng paraan para mahulog sakin si Leslie at hindi naman ako nabigo . Alam mo bang matagal na rin syang may gusto sakin ? Hmp , Habang tayo pa rin nililigawan ko sya . At ikaw naman si uto-uto simpleng bola ko lang sayo bumibigay ka na kahit alam na alam na ng buong tao sa paligid naten na niloloko lang kita pero dahil sadyang pinanganak kang tanga hindi mo alam yun at hindi mo man lang mapansin . Sawa na kong magkunware . Sawa na kong makasama ka o makita ka man lang " Tuloy-tuloy ang pag atras ko dahil dinuduro-duro nya ang noo ko habang sinasabi ang mga kataksilan niya sakin hanggang sa makaabot kami sa dulo ng rooftop kung saan kitang kita ang mga estudyanteng papalabas ng paaralan . 

"Kaya pwede ba huwag ka ng magpapakita ulit sakin . Baka hindi ako makapag-timpi at di ko alam ang magawa ko sayo ."

** Pak **