Θανάσιμοι Εχθροί ✓ [ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ]

v i

Το δεύτερο ξύπνημα της καινούργιας χρονιάς δεν είχε καμία διαφορά με του πρώτου.

Μπαμ και κάτω αγκαλιά με τα σκεπάσματα στο πάτωμα μόλις ακουστεί στα αυτιά μου ο ήχος του ξυπνητηριού μου.

Έτριψα απαλά το σημείο στο πόδι μου το οποίο με πονούσε μετά την πτώση μου και σηκώθηκα. Η πικρή γεύση του στόματος μου με έκανε να αηδιάσω. Το βλέμμα μου έπεσε πάνω στο ρολόι. 08:20.

Τρέχουμε.

Βιαστικά έβαλα τα ρούχα που είχα ετοιμάσει από το χθεσινό βράδυ ενώ ταυτόχρονα βούρτσιζα τα δόντια μου. Το ζεστό ύφασμα γλίστρησε στο δέρμα μου. Μόλις τελείωσα με το βούρτσισμα πέταξα την οδοντόβουρτσα κάπου χωρίς να δώσω πολύ σημασία, ξεκινώντας να πιάνω τα μαλλιά μου σε ένα κότσο.

Ένα χασμουρητό μου ξέφυγε καθώς τρέχα προς την πόρτα. Παραλίγο να σκοντάψω όταν ένα χέρι έπιασε τον ώμο μου σφίγγοντας με δυνατά.

"Πρόσεχε μικρή στις σκάλες"

Χαμογέλασα απευθείας στα πανέμορφα σκούρα μάτια του πατέρα μου που μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο.

"Θα ήθελες να σε πάω εγώ; Έχω χρόνο"

Ένας αναστεναγμός και γυαλιστερά μάτια είναι η αντίδραση μου.

"Ναι, με σώζεις"

Απάντησα ευχάριστα αρπάζοντας την τσάντα μου. Προχωρώντας με τον πατέρα μου προς το αμάξι. Η διαδρομή ήταν αρκετά ευχάριστη. Είχα χρόνια να πάω στο σχολείο με το μπαμπά.

Ίσως η μέρα να μην ξεκίνησε και τόσο άσχημα.

Βρέθηκα στο άδειο προαύλιο του σχολείου κατσουφιασμένη. Αποφάσισα να κάτσω σε ένα παγκάκι το μάθημα είχε ξεκινήσει ήδη. Δεν θα ήθελα όλα τα μάτια να είναι πάνω μου επειδή άργησα. Παρατήρησα πως ο Άρης βρισκόταν και εκείνος στο προαύλιο και παρακολουθούσε την κάθε μου κίνηση. Πριν προλάβω να φτάσω στο παγκάκι αναγκάστηκα να τον προσπεράσω. Όμως τα μακρυά του δάχτυλα μπλέχτηκαν σε ένα παιχνίδι με τον ώμο μου.

Μάτια αστραφτερά μπλε και μελί να μοιράζονται κρύο και φλόγες.

"Γειά σου όχι για τα μούτρα μου"

Στη θυμίση τη γνωριμίας μας η (όση μου είχε απομείνει) όρεξη μου χάθηκε. Το γεγονός ότι είχαμε μια καλή στιγμή δεν αλλάζει ότι με έκανε ρεζίλι σε όλους στο σχολείο.