Someday

Chapter 35

Pagpasok ko kinabukasan nakatingin si Manong guard sakin ok anong problema niya?
?_?

Tapos nag abot sakin ng isang Box ng goya

Wews wag mong sabihin may lihim na pagtingin sakin si manong guard meged >Kuyang wag po mas bata ako sa inyo.Saka pag aari na ni Dylan ang puso ko

"Pasok na"
Sabi niya sakin
Sabay abot sakin ng basket 

Ah eh?Anong gagawin ko sa basket seriously?

Nilagay ko dun yung goya na bigay ni manong guard gusto kona sana iwanan yung basket e kaso ang ganda ang cute may nakadesign na flowers .

Pagkadaan ko sa hallway biglang may humarang sakin na kababaihan

"Kung ito man ang huling awiting aawitin

Nais kong malaman mong ika'y bahagi na ng buhay ko

At kung may huling sasabihin

Nais kong sambitin, nilagyan mo ng kulay ang mundo"

Kanta nila ang ganda nga ng boses nila eh
Tapos inabutan nila ako ng malaking pack ng kisses yung chocolate.

Ah e?I o u?

Anong meron?

Lumakad nako isang lalaki naman ang humarang sakin -_-

"Kasama kitang lumuha
Dahil sa'yo ako'y may pag-asa

Ang awiting ito'y para sa'yo
At kung maubos ang tinig, di magsisisi
Dahil iyong narinig mula sa labi ko
Salamat, salamat
Haaaa.. yeah yeaah"

Tuloy niya sa kanta kanina pagkatapos isang malaking tobleron naman ang binigay niya sakin sa totoo lang worth it yung binigay ni manong na basket.lalagyan ko ng mga chocolate .

Tapos sila shiela naman ang humarang sakin habang nakangiti at kumakanta sila.

:Sana'y iyong marinig, tibok ng damdamin
Ikaw ay mahalaga sa akin, ang awitin ko'y iyong dinggin
At kung marinig ang panalangin
Lagi kang naroroon, humihiling ng pagkakataon"

Tapos binigyan ako ng napakadaming chocolates naaalala ko tuloy si engot
Tinanong ko sila kung anong nangyayari ang sagot nila

'Swerte mo girl'
Ang layo sa tanong ko

Pagkapasok ko ng classroom nagsimula na silang kumanta tinutuloy tuloy nila yung kanta lahat ng kaklase ko kasama yung prof sila impokta at Ranz kumakanta pero mga nakasimangot ano ba kasing nangyayari ?

Yung mga estudyante sa labas nakavideo lahat ng phone at nagsisiksikan sa labas

"Masabi ko sa'yo ng harapan
Kung gaano kita kailangan

Ang awiting ito'y para sa'yo
At kung maubos ang tinig, di magsisisi
Dahil iyong narinig mula sa labi ko
Salamat, salamat
Haaaa.. yeah yeaah

Ito na ang pagkakataon
Walang masasayang na panahon
Mananatili ka sa puso ko kailanman
Para sa yo ako'y lalaban, ako'y lalaban"

Lahat sila may hawak na chocolates na ikanapuno ng basket ko

Biglang humawi sila at nakita ko ang isang lalaki na may dalang malaking teddy bear at Red roses
Halos sumabog ang puso ko ng magtama ang mata namin

"Nagsimula siyang kumanta
Ang awiting ito'y para sa'yo
At kung maubos ang tinig, di magsisisi
Ang ganda ng Boses niya
Nagsimula siyang maglakad papunta sakin
Naestatwa namam ako parang ano mang oras lalabas ang puso ko sa tuwa at kaba
Nanaginip bako?
Ang awiting ito'y para sa'yo
At kung maubos ang tinig, di magsisisi
Dahil iyong narinig mula sa labi ko
Salamat, salamat"

Saka niya binigay yung Hawak hawak niya

"Stupid salamat kahapon"
Sabi ni engot

Aba kung ganto pala siya kaeffort na magpasalamat magpapanggap nalang ako araw araw
Lumakas yung tilian sa labas at loob

"Engot !"
Yun lang ang nasabi ko.Pigilan niyo ko papakasalan ko nato

"Oh tapos na ang show klase na magsibalikan na kayo sa klasrum niyo"
Singit ng Prof namin napakapanira ng moment

Kakilig kinausap niya lahat para sa pasalamat niya :')
Ikaw na talaga engot!
Feeling ko tuloy nililigawan ako ni engot.
To think na every girls pinapangarap ang gantong lalaki tapos siya nagpapasalamat lang.
Ano naman kayang reaction ng mga estudyante?

"So lucky"
Sabi sakin ng prof namin

Maya maya pa nagsialisan na yung mga estudyante.