Someday

Epilogue

Epilogue

4 years later

4 years narin simula nang mangyari ang masakit na alaala.Isang ala-alang sariwa parin sa akin na tila kahapon lang nangyari

Isa nakong successful na babae ngayon.May malaking sweldo at may magandang buhay.

Sila tita lagi akong kinakamusta at laging sinasabi na balang araw sasaya rin ako pero napakalabo na atang mangyari non.Kalahati ng buhay ko ang kasama niyang namatay at kahit kailan hindi iyon mabubuong muli ng ninoman.

Sila Ranz at Claire naman ayun at naghahabulan.Inlove na inlove na siya kay Claire ngayon.Lately inamin sakin ni Ranz na minahal niya ako , super late na siyang umamin.Balewala narin kasi ang dami nang nangyari sa buhay namin.Ano kayang nangyari kung nauna siyang umamin kesa sa pagdating ni Dylan?

Si Mark naman at Asmerah ayun mga successful narin at may anak na samantala si Jed may nililigawan na secret pa daw saka niya na ipapakilala pag sila na.
Si Shiela naman sila na ni Zake si Zake kung nakalimutan niyo siya yung barkada ni.. ni.. ni...ni Engot

Ako ito still single hindi na kasi siya mapapalitan dahil nakaukit na siya sa puso ko.Hanggang ngayon hindi parin ako makamove on.Apat na taon na pero siya parin...Siya parin ang laman ng namamanhid kong puso.Wala nakong makikilala na katulad niya kasi si engot ay si engot at hindi na mapapalitan pa.

"Hi kamusta ang lovey dovey"
Bati ko kila Asmerah

Napatawa naman silang dalawa.

Nagusap kami at nagkwentuhan masayang masaya sila.Sana all.Masaya ako na masaya sila.

~let me be the one to break it u-

"Hello"sagot ko sa tawag ni mama

"Wait lang ha"
Senyas ko kila Asmerah

Lumabas ako ng Cafe

"Hello anak may sinabi sakin ang tita mo"Tuwang tuwa na sabi sakin ni mama

Nanlaki ang mga mata ko noong may biglang may familiar na lalaking dumaan sa harap ko

"Ma wait lang ha mamaya na lang tayo magusap" sabi ko saka binaba ang phone

Nagmamadali kong hinabol yung lalaking nakita ko.Hindi ako pwedeng magkamali.Yung galaw niya, yung likod niya, yung tangkad niya... alam kong siya yun.Apat na taon na pero sariwang sariwa pa ang itsura niya saking ala ala.

Nakita ko siyang nakatalikod

"Dylan!!!!DYLAN!!!DYLAN EZEKIEL LUXEMBOURG DYLAN!!!DYLAAANN!!"
para nakong tanga kakatawag sa taong iyon.
Lahat ng makasalubong ko binabangga kona wag lang siyang mawala sa paningin ko.Ang dami ring napapatingin sa akin dahil sa kakasigaw ko.Bahala na .Wala na akong pakielam basta ba sabihin niyo sa aking totoo siya

"DYLANN!!"Sigaw ko

Bigla siyang nawala sa paningin ko pero nakita ko siya agad na may binibili.Mas binilisan kopa ang lakad ko at noong maabutan ko siya ay agad kong hinawakan siya sa balikat at hinarap sa akin

"Dylan?!" Naiiyak na tawag ko

Pero hindi pala siya yun

"I'm sorry nagkamali lang"paumanhin ko

Naghahallucinate nanaman ako.Akala ko...akala ko may himalang nangyari.Akala ko pa naman buhay siya akala ko siya na yun.

My God Mishin! 4 years ago Dylan died because of a car accident.Nakita mo iyon with your own eyes.Bakit hanggang ngayon hindi ka maka move one

I miss him badly.Napahawak ako sa noo ko habang tumutulo ang luha ko.I still love him.I will always love him.

Hindi ko mapigilan ang mapaiyak.Pumikit na lamang ako.Apat na taon na yon pero sobrang sakit parin!Kahit kaonti nga siguro ay hindi ako naghilom.

*beeeeeeeppp*

Napamulat ako agad ng mata.

Isang humahagisgis na kotse ang muntik na makatagis sakin kung hindi lang ako hinigit ng isang lalaki.
Hindi ko namalayang nasa gilid na pala ako ng kalsada

Napatingala ako nang maamoy ko yung pabango.Tila ba saglit na huminto ang oras ko.

Nagtama ang mga mata namin.Hindi ako makapagsalita at sobrang lakas ng tibok ng puso ko.Wala akong ibang marinig kundi ang dumadagundong na tibok nito.

Yung mga titig niya ay sadyang nakakalusaw.Hindi ako makagalaw

Ngumiti sa akin ang lalaking kaharap ko saka nagsalita

"Miss me,Stupid?"

END