Maskot!!

Hepiniz misofonya hastasısınız!

Galiba birazcık beklettim umarim güzel bir bölüm olmuştur

Sen yanımdan geç, ben kendimden....Anonım

KAHRETSİN KAPANA KISILDIM!

* *

Hepsinin birden üstüme gelmesiyle,korkmaya başlamıştım.Geri vitese almış gibi arkaya doğru attığım adımlarım, bedenime yeni bir lux arabanın çarpmasıyla son bulmuştu.Hadi birde bununda sahibi gelsin tam olsun.Hani subway surf oynarken iki trenin arasında kaldığınızda yüz ifadeniz nasılsa benimki şimdi öyle.Anlaşılan yavru köpek, çizmeli kedi yada zavallı Kardelen bakışı atmalıyım.

"Tamam babam polis olabilir.Tamam iyi derecede tekvando biliyor da olabilirim."Durup beklediler ve bingo."Ama beşe karşı bir adil mi?"derken bir elimi 5 yapıp diğer elimdeki 1ri-zavallı beni- yediğini onlarada gösterdim.

Beyfendiler hareketime gülmekle yetinip üstüme gelmeye devam ettiler.Bu ne ya önüne gelen üzerime yürüyor.Bu günlük şansımın geri kalanını ki -kalmışsa,tek ayakkabıyla birde- ümit ederek kaçma girişiminde bulunmuştum ki;arkadan bir hayvanın kollarımı bağlayarak beni havaya kaldırmasıyla nefesim kesildi.Ben.bir erkeğin.kucağındayım.ve ellerimi.kullanamıyorum..

"Tut abi şunu tut" dedi arkamdaki hayvan.Bu sırada önümdeki çocuk çantamda olan ve elinde ne işi olduğunu anlamadığım babamdan zorla kaçırdığım kelepçeyi ayaklarıma taktıAyakkabımın diğerininde çıkarılmasıyla masal değiştirdim sanırım.Bir dakika ya bu cümlede bir yanlış var.Evet sayın seyirciler cidden ayağıma taktı.

"Şaka yapıyorsun değil mi?"

"Sence öylemi duruyor?"

"O anahtarı alıcam" dedim hırsla.

"Gelde al "diyerek kelepçenin anahtarını cebine koyuşunu masumca izledim.

Arkamdakinin beni bırakmasıyla ayaklarımdan ötürü yüz üstü kapaklandım ve bu sefer sokağı inleterek güldüler.Yüzümü kaldırdığımda beni tutanın arabasını çizdiğim yakışıklı olduğunu farkedip içimden ona hayvan dediğim için kendimden utandım.Ben ne safım lan.Çocuk düşmem için beni yere bırakıyor ben hala..Aman salaklık diz boyu boşverin.

Bana komplo kuran yakışıklım beni arabasına kadar taşıdı.Sonrasında gözleri bagaja takılı kaldı.Lan orayı da mı çizdim Allah belamı verecek derken çocuğun aslında beni bagaja mı arka koltuğa mı koymaya karar veremediğini anladım.Ben ne kadar iyi niyetliyim ya.Bu çabası arkadaşlarının "yuh" diyen bakışları sonucunda boşa çıkmıştı.

Arka koltuğa itilerek yüz üstü düştüğümde ve ardımdan kapı kapandığında düşündüm ki - evet düşünebiliyorum- kesin mafya bunlar.Yok boğazımı sıkmalar ayağıma kelepçe takmalar, arabaya atmalar, birde ağzıma mendil dayasalar tam olucak.Tövbe tövbe ben şimdi böyle derim çocuk torpidodan silah çıkarır kafama sıkar.Allah muhafaza!Nefesimi tutsam mı acaba?Nefes diyince aklıma benim en yakın arkadaşım geldi.Bu akıllı küçükken her gece buna hırsız mendil tutcak korkusuyla nefesini tutarmış sürekli.E kimin arkadaşı:D

* *

Bindik alamete gidiyoz kıyamete teorisiyle geldiğim yolculuk sonrasında adı "5 dakikan varmı?" caffe'ye gelmiştik.Adı için bu caffe'ye girilir valla.İçersi fazla sade olmasına ragmen tüm duvarların saatle dolu olması enfesti.Kelepçelerimi soruyorsunuz değil mi?Tabikide çıkarttırdım.Beni kaçmamam için ortalarına almışlardı.Yiyebileceğim şeylere pek benzemediklerinden kendime profitorol almıştım.Onlarca frappecino ve adını bilmediğim her ne şey varsa onlardan içiyorlardı sanırım.Gıcıklık değil mi her lokmamda "bu harıkaymıs"diyerek şapırdatmaya başladım.Başlarda aldırmasalarda artık sınırlarını zorluyor gibiyim.Tabağı önümden çekip işlerine koyuldular.