Gece'nin Kızı #Wattys2016

Bölüm 17: Saldırı

Medya: Zaten kim olduğunu biliyorsunuz.

Medya da görmek istediklerinizi yorum atabilirsiniz.

Ailemize katılanlara tekrar merhaba!!!
***
Uçurumdan zar zor çıktıktan sonra antrenman öğretmenimiz bizi serbest bıraktı. Aslında normalde 2 dersimiz olması gerekirken Alex ile kocaman bahçede öylece duruyorduk.

"Offf." dedim sıkıldığımı belli ederek.

Alex tek eli çenesinin altında, sıkılmış tavırla bana baktı. Sonunda aklına bir fikir gelmiş olacak ki bir anda ayağa kalktı.

"Kalk hadi kasabaya gidelim." dedi.

"Müdür Tate kız-"

Cümlemi bitirmeme izin vermeden kolumdan tutup ayağa kaldırdı.

"Tate bir şey demez."

"Emin misin?"

"İçin rahat olacaksa bunun son olduğuna emin olabilirsin."

Başımı sallayıp Alex'in peşine düştüm.

Kısa sürede akademiden uzaklaşmıştık. Alex'in ışık kümelerinin saçtığı ışık sayesinde ilerleyebiliryorduk.

"Önünde ki taşa dikkat et." dedi Alex.

Taşın üstünden atladım.

"Bu yolları bu kadar insan kullanıyor ama hala böyle." dedim.

Alex sağ tarafını gösterip " Aslında orada da yol var ama çok uzun diye kimse kullanmıyor."

"Kasaba da ne yapacağız?" dedim Alex'e bakarak.

"Bilmiyorum. Yapacak çok şey var."

"Çığlık Dağlarına gitmemiz gerek."

"Bu nereden çıktı Luna?"

Durdum ve Alex'e baktım. Işık küreleri Alex'in durmasıyla durmuştu.

"Nox söyledi. Haritaya bakmamız gerektiğini dedi. Bence bu önemli."

"Tate ile konuşuruz ve orayı kontrol ederiz. Orası pek sakin bir yer değil. Efsanelere göre ejderha ini bile varmış orada. Hazırlıklı gitmeliyiz." dedi ve kasabanın şenlik ortamına yürümeye devam ettik.

Eski, renkli boyanmış, küçük evlerin arasından hızla geçen ışık kümeleri, çocukların rengarenk parıldayan taşların üzerinde bir oraya bir buraya atlaması ve herkesin neşeli sesi burayı daha özel kılıyordu.

Ne garipti. Dünya da karanlık kötülerin olduğu yer olarak bilinirdi ama Asterm buna özenle karşı çıkıyordu. Kötü kişiler vardı tabi ama gerçekten Gece'de yaşayan kasabalıları gören biri buranın mutluluk saçtığına emin olabilirdi.

"Ne yapalım?" dedi Alex bana bakıp..

"Kasaba pazarına gidelim mi? Kolye bakarız."

Alex oflayarak önüne döndü.

"Pazara gittik zaten pek bir şey yok. Ayrıca benimde seninde kolyelelirimiz var. Gereksiz şeyler yapmaya gerek yok." dedi.

O sırada Alex'in kolyesine baktım. Sade, küçük bir çemberdi.

Küçük bir çocuk yanımıza geldi. Dizlerine kadar gelen koyu kırmızı rengi solmuş bol bir şort ve yine koyu kırmızı bir uzun kollu giyiyordu. Yüzüne bakınca az rastlalan farklı renkli gözlülerden olduğunu fark ettim. Çocuğun bir gözü mavi diğer gözü ise kahverengiydi.

Alex'le karşımıza gelip sağ ayağını sağ tarafa doğru hafifçe atıp hızla dizlerini kırıp tekrar eski haline döndü.

Alex de aynı hareketi sol ayağıyla yapınca biraz şaşırsamda bir şey demedim.