KİRALIK AŞK 2. SEZON 6. BÖLÜM
Ömer ani bir hareketle Defne'yi kucağına çekmiştir. Az önce cürretkar tavırlar içerisinde olan Defne anlık da olsa takındığı o cürretkar kadından taviz verir ve bu da Ömer'in hoşuna gitmiştir. Bu yeni Defne de tabiki onu oldukça etkilemiştir ama Ömer'in kendi Defne'sini zaman zaman da olsa görmeye, hissetmeye ihtiyacı vardır. Zaten onu görmediği bir yıl içerisinde kızaran yanaklarını, heyecanlanmalarını, hızlı hızlı konuşmalarını ve en çok da o saçmalayan hallerini özlemiştir. Defne'nin bu hallerine vurulmuştur Ömer, Defne'nin o tecrübesiz ve toy halleri değil midir zaten Ömer'i çeken şey. Tüm bunlar saniyeler içinde Ömer'in zihninden geçerken Defne de kendi taibiriyle moleküllerini yeniden bir araya getirmeye çalışıyordur ve hızlıca Ömer'in kucağından kalkar.
Defne: (sessiz ve utangaç bir tavırla) Ne yapıyorsun şirketteyiz
Ömer: Beni tahrik etme dedim sana, ayrıca şirkette olmasak? (muzurca güler)
Defne: Ömer çok çok şeysin
Ömer: Neyim?
Defne: Neyse bu böyle olmaz bencede artık bu aramızdaki şeyi bir yola sokmamız lazım
Ömer: Neyi?
Defne: Efendim
Ömer: Aramızdaki şeyi dedin ya? (Defne'yi köşeye sıkıştırmayı seviyordur)
Defne: He oyun istiyorsun yani öyle mi
Ömer: Bilmem belki de
Defne: Öyle mi, peki tamam 10 dakika sonra otoparkta buluşalım ben birazdan çıkacağım sen benden sonra çık
Ömer: Nasıl yani
Defne: Oyun istiyorum demedin mi? o zaman 10 dakika sonra otoparkta
Defne kapıya doğru topuklarını tıkırdata tıkırdata yürür ve hiç bir topuk tıkırtısı bu kadar davetkar olmamıştır Ömer için. Defne tam kapıyı açmak için kapının kolunu tutmuştur ki şaşkınlıktan ağzı açık kalan Ömer;
Ömer: De Deffne sen? ciddi mi
Defne: (arkasını döner ve göz kırpar) 10 dakika sonra
Defne odadan çıkmıştır ama Ömer hala şaşkın şaşkın kapıya bakıyordur. Bu karşısındaki Defne'yi bu yeni Defne'yi çözmek oldukça zordur. Ama biliyordur ki bu bir maskedir Ömer gittikten sonra acılarını gizlemek için takmış olduğu bir maskeden başka bir şey değildir güçlü görünmeye çalışıyordur. şaşkınlıkla beraber hissettiği bir diğer duygu özlemdir ve belli ki Defne de onu en az onun kadar özlemiştir. Derin bir nefes alır ayağa kalkar ve iki yanağına birden vurur ve Ömer;
"Kendine gel Ömer, hadi bakalım ne olacaksa olsun"
Ömer otoparka iner ve arabasıyla kapıda bekliyordur. Bir kaç dakika sonra Defne gelir ve arabaya biner. Ömer o an onu kapıdan kendisine doğru gelirken görünce onu ilk defa bu otoparkta beklediği o anı hatırlar aralarındaki şeylerin daha yeni yeni başladığı o anları hatırlar.
Defne: Ömer hadi gidelim
Ömer: Nereye?
Defne: Şöyle rahat rahat konuşabileceğimiz bir yer olsun
Ömer: Bana gidelim istersen?
Defne: Yok olmaz ilk günden
Ömer: İlk günden derken?
Defne: anlatacağım sabır az sabır. Şimdi sen bizi sessiz sakin bir yere götür o yeter.
Ömer, Defne'nin aklında bir şeylerin olduğunun farkındadır ama bunların neler olduğu ile ilgili hiç bir fikri yoktur. Bunları öğrenmenin tek yolu Defne hanımın istediği o sessiz sakin yere gitmek olacaktır ve Ömer de tam olarak Defne'nin istediğini yapar. Emirgahan da doğayla iç içe sessiz ve sakin bir mekana gelirler. Defne ve Ömer arabadan inerler ve beyaz bir köşk tarzında bir mekanda otururlar ve siparişlerini verdikten sonra Ömer de soran Gözlerle Defne'ye bakmaya koyulur.
Defne: Evet biliyorum merak ediyorsun şimdi neden buraya geldik, ne konuşacağız
Ömer: Yani haklı olarak
Defne: En baştan başlayacağız
Ömer: Nasssıl? En baştan? Neye?
Defne: Birbirimize ikinci bir şans vermek istiyoruz değil mi ikimizde
Ömer: Ben kendi adıma istiyorum ama senin değişen ruh halin...
Defne: İşte o öyle olmayacak yani bu yaşadıklarımız, tanışma ve tanıştırılma şeklimiz. içinde gerçekleri barındırdığı kadar yalanları da barındırıyordu bundan ancak böyle kurtulabiliriz
Ömer gülümser ve muzip bir tavırla arkasına yaslanır.
Defne: Ne!
Ömer: Biraz şey
Defne: Ney!
Ömer: Fffantazi gibi
Defne hemen al al olur ve biraz sinirlenir
Defne: Aaaa ne fantazisi şeysi be aa gidiyorum ben
Defne tam kalkacakken Ömer onu bileğinden yakalar.
Ömer: Tamam otur lütfen daha açık konuş ben hiç bir şey anlamadım.
Defne: (oturur) Ama dalga geçmek yok bak anlatıyorum. Şimdi evet ilk tanışmamız da sen beni öptün ve bu şey başladı ama ondan sonrası senin ya da benim gayretimle ilerlemiş bir şey değil. Mesela o garson kızı tekrar görmek isteyecek miydin? ya da ne bileyim bana ulaşmaya çalışacak mıydın? sonra sen bunu yaptın diyelim ben sana karşılık verecek miydim? bunların hiç birinin cevabını bilmiyoruz. ama şimdi geldiğimiz nokta da Defne ve Ömer olarak birbirimize bu ikinci şansı verirken tüm bu karantıkta kalmış soruların cevaplarını biliyor olacağız.
Ömer: Yani tekrar tavla beni diyorsun
Defne: Karşılıklı diyorum seni beni, ben seni. Hem ayrıca Ömer İplikçi hiç der miydi öyle tavlamak filan
Ömer: Nereden biliyorsun belki de diyorumdur, hem daha yeni tanışmıyor muyuz
Defne: He tamam diyorsun yani
Ömer Defne'nin elini tutar ve öper.
Ömer: Ne demeye çalıştığını ve ne yapmaya çalıştığını çok iyi anladım Defne. İşte bu yüzden seni seviyorum galiba bu yüzden sana...
Defne: Bana ne?
Ömer: Neyse ilk andan
Defne: Çok fenasın sen
Ömer gülümser.
Defne: He bir şey daha var hiç kimse bilmeyecek; sinan bey, Yasemin hanım, Nihan hatta İso bile bilmeyecek.
Ömer: Sebep?
Defne: Kimse müdahale etsin ya da aramızda olsun istemiyorum.
Ömer: Sadece bir kişi
Defne: Anlamadım
Ömer: Bir kişi bilecek
ikiside o bir kişinin kim olduğunu biliyorlardır o kişi Kerim'dir.
Defne: Ömer saçmalama ne gerek var hem sen bilmiyor musun?
Ömer: Tek şartım bu Defne ısrar etme hem biliyorsun
Defne: İnatçısındır... Peki tamam ama bana bırak yani ben söyleyeyim
Ömer: Bugün
Defne: Tamam bugün, hadi şimdi gidelim mi işe?
Ömer: İlk buluşmamızda biraz kendinden bahsetmeyecek misin
Defne: ooo bakıyorum hemen, cıks bu ilk buluşma sayılmaz daha bana açılmadın hatta sende numaram bile yok unuttun mu
Ömer: Heee o kadar yani, e o zaman benim de sende numaram yoktur.
Defne: Siz benim patronumsunuz unuttunuz mu? Bende sizin numaranız illa ki vardır.
Ömer: Ben çok ilgili bir patronumdur ama haberiniz olsun
Defne: Göreceğiz bakalım...
daha sonra mekandan kalkarlar ve şirkete geçerler. Toplantı odasında müşteriler vardır ve asansörden Defne ve Ömer'in indiğini gören Sinan hemen onları çağırır.
Sinan: Siz neredesiniz ya yarım saattir sizi bekliyoruz adamları oyalayacağım derken göbeğim çatladı.
Defne: Geliyorum Sinan bey çantamı bırakayım
Defne odasına gider ve Ömer elleri cebinde yüzünde gülümseme ile öylece arkadan ona bakıyordur. Sinan durumu farkeder ve
Sinan: Hişt siz hayırdır? yoksa?
Ömer: yok yok bir şey yok
Sinan: Emin misin bana sanki yelkenler suya inmiş, Deniz bir durulmuş gibi geldi
Ömer: Deniz asıl daha yeni yeni dalgalanıyor, Rüzgar geliyor fırtına yakındır.
Sinan: Oğlum anlamadım açsana şunu biraz
Ömer: Boşveerr hadi toplantıya geçelim
Defne de gelmiştir.
Defne: Geldim hadi geçelim
Ömer: buyurun
Defne: Teşekkür ederim Ömer bey
Ömer: Rica ederim Defne hanım
Sinan ağzı açık kalmış bi vaziyette onlara bakıyordur.
Ömer: E siz de buyurun Sinan bey
Sinan: Saolun Ömer bey Saolun oğlum siz iyi misiniz?
Defne: iyiyiz iyiyiz hem biz geride bıraktık sinan bey
Ömer: Ya evet tarihteki yerimizi aldık
Sinan: Ya bir gidin siz insanda akıl bırakmazsınız hadi toplantıya
