Sabah olmuştu Defne ve Ömer birbirlerine sarılır vaziyette uyumaya devam ediyordu. Ömer'in çalan telefonu ile ikiside uyandı saat 07:45'idi. Ömer, Defne'nin biraz daha uyuması için telefonu aldı ve dışarı çıktı. Geri döndüğünde suratı oldukça asıktı yatakta doğrulan Defne;
Defne: Ömer ne oldu?
Ömer: yok, yok bir şey
Defne: kimdi arayan
Ömer: Sinan, İtalyanlar bugün gelecek ya onun için aramış hani geç kalmayalım diye
Defne: Emin misin başka bir şey olmadığına
Ömer: Eminim Defne ne olabilir ki
Defne: tamam o Zaman ben bir duşa girip çıkayım sonra da kahvaltıyı hazırlarım
Ömer: şirkette yesek?
Defne: olur da, yetişirdik yani
Ömer: önemli bu biliyorsun
Defne: Rana hanımlar filan (Ömer'in yüzü iyice düşer) Ömer bilmem gereken bir şey yok değil mi?
Ömer: Ssaaçmalama Defne ne olablir ki
Defne: Tamam gerilme duş alayım çıkarız
Ömer: tamam (Defne yataktan kalktı ve duşa doğru giderken Ömer'i iyice inceliyordu kafasının arkasını kaşıyıp, dudağını ısıran Ömer'in bir sıkıntısı olduğu apaçık belliydi)
Defne ve Ömer evden çıkıp şirkete geçtiler. Passionis katına geldiklerinde;
Ömer: Defne sen geç ben bir Sinan'a uğrayıp geliyorum
Defne: Bende geleyim
Ömer: yok yok sen odana geç finansal bir şey konuşacağız öyle sıkılırsın
Defne: peki madem görüşürüz sonra (Ömer gider) Allah Allah ya ne oldu bu adama neyse anlarız elbet.
...
Ömer, Sinan'ın odasına gelmiştir
Ömer: Sinan müsait misin
Sinan: müsaitim tabi gel gel bugün İtalyanlarla kış koleksiyonu için de anlaşmamız lazım
Ömer: puffff
Sinan: Ömer ne oldu hayırdır
Ömer: Rana, sabah beni aradı
Sinan: Eee
Ömer: Ben oradayken, yani İtalya Bir gün bir barda karşılaşmıştık yanı öyle hayal meyal hatırlıyorum
Sinan: Ömer sakın
Ömer: Hayır olmadı Bir şey yanı olamaz
Sinan: e o ne diyor?
Ömer: Bir şeyler olduğunu iddia edip üstü kapalı Defne'ye söylemekle tehdit etti bu akşam anlaşmayı kutlamayı filan teklif etti
Sinan: He anlaşma olacak yani
Ömer: Sinan ciddi misin?
Sinan: he pardon ya, oğlum ne bileyim Bir anda bağlamdan koptum. Ama Sen kendinden eminsin sorun yok eminsin değil mi?
Ömer: Eminim tabi, ben Defne'den başka bir kadına bırak dokunmayı o gözle bakmadım bile, bakmayı istemedim bile.
Sinan: ama Bir acaba mı diyorsun?
Ömer: (Ömer, İz'i Defne sanıp öptüğü o anı hatırlar 17. Bölüm, ayağa Kalkar kafasına vurur) Yok ben yapamayacağım gidip Defne ile konuşmam lazım böyle olmaz. Her şey bu kadar yolunda giderken olmaz
