Satır aralarına sığmıyor bugün söyleyeceğim hiçbir sözcük , yazacağım hiçbir cümle.
Çünkü hangi Sözlükte tam tanımı vardır, 'Anne' kavramının?
Başka yeri bilmem ama, benim Lügatımda tam anlamı yoktur.Elimden geldikçe, dilim döndükçe sizlere bir şeyler anlatmak istiyorum.Bana göre her genç kız, annesinin bir minyatürü gibidir. Onu ne kadar kıskansa da , bazen onun yerinde olup ondan çok şey bilmek istede de. Aslında baştan aşağı , bütün endamı ile ondan ibarettir.
Babalar ,kızlarını sanki bir tık fazla sever. Çünkü annelerinin gençliğini, hoyratlığını, ilk heyecanını, çocukluğunu, kısacası sanki geçmişini görür. Her anıyı, tekrar onunla canlandırır.Aslında anneleri de, en çok kızlarını sever. Çünkü bilir ki , baştan aşağı kendisinden ibarettir. Saçları, elleri , minik bedeni. Kendisinin yapmadığı her şeyi , onunla telafi edip yol göstermek ister.
Hiçbir şey aslında, onları anlatamaz. Sadece anneleri değil , babaları da. Bize aile kavramını öğreten, muhteşem iki insanı da..
Ama bugün , en korktuğumuzda sarıldığımız o 4 kelimelik mucizeyi size anlatmak istiyorum. Kalemimin, yettiği yere kadar..
Ben size 'Anne ' diyeyim, siz bana oradan 'Ne Kurtarıcı Melek mi Dediniz ' Deyin.
Çünkü, tam anlamı ile sanki kurtarıcı melekler.
Şöyle söylemek daha açıklayıcı olur sanırım ;
-Hasta olduğumuz zaman , sabahı zor eden,
-Dışarı ilk çıktığımız zaman ,Telefonları korku ile açan,
-Ilk kelimelerimize, ilk adımlarımıza ortak olan,
-Her korktuğumuzda , başımız sıkıştığında onun adını dilimizden düşürmediğimiz,
-Sabahları öperek günümüzü taçlandıran,
-Sürekli seni merak eden , telaşlanan başka kaç tane kurtarıcı olabilir ki Dünya da ?Hayatta belki , en çok onlara nazımız geçtiği için bu kadar düşüncesiz oluyoruz.
Kırıyoruz fazlaca , üzüyoruz hatta bazen ağlatıyoruz bile..Sonra ise binbir türlü emeği görünce , başından aşağı suların dökülmesi hissi..
Zaman herkesten ve her şeyden daha acımasızdır.
Değer ve kıymet bilmek için bazen çok geç olabiliyor sevgili okur.Sizi sürekli arayan , söylenen anneleri bir süre sonra çok arıyoruz.
Sıcacık yüreğine sarılmak varken , buz gibi betona sarılmak zorunda kalıyoruz.
Bu Dünyada her şey geçici , her şey bir karşılık bekleyerek olur belki de.
Ama ya Anne sevgisi ?
Gerçekten karşılık bekler mi?Mesela ; Her sabah özenle kalkılıp bir ton hazırlik sonucu, mutfaktan gelen muhteşem kokular.
Ya da kötü bir gün sonunda, siz söylemeden hissedilen o berbat durumdayım beni sev anne duruşunuzu hangi karşılık için yapar ki bir anne ?
O kadar çok şey söylenebilir ki onlara dair.Sevgili okur , bugün Anneler günü.
Eğer anneleriniz yanınızdaysa ona sımsıkı sarılın. Yalnızca bugün değil , her gün bunu tekrarlayın.Ve eğer yanınızda değilse de , hadi mezarının yanına gidin. En sevdiği çiçeği alın mesela.Belki ilk başta soğuk gelir o taşlar , ama sonra siz konuştukça ,yanına gittikçe belkide Dünyanın en sıcak yeri olur.
En başta mis gibi anne kokar.Annelerimizin, kadınlarımızın, Kızlarımızın değerini bilelim. Çünkü bir anneyi yetiştirmek, bir nesli yetiştirmek demektir.
Onlar bizim baş tacımız, kurtarıcı meleklerimiz.
Aynı şekilde babaları da unutmamak gerek. Her şey geçince, zaman bazı şeyleri geri getirmiyor.
Pişman olmadan yola çıkın sevgili okur , bazı şeyler geç olmadan güzeldir. Yerinde ve zamanında.
Bütün Annelerimizin Anneler Günü Kutlu Olsun. Her zaman ver her yer de ,hak ettikleri değerleri görmeleri dileğimle :-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZLIK
Puisiİnsan, ne zaman yalnız hisseder kendisini ? Aslında bunun cevabı tek değil, birden fazladır. Herkese ve her şeye göre değişkendir. Mesela kimisini, sevdiği insanlar yalnız bırakır. Kimisini, ait olmadığı zaman dilimi. Bazılarını da, anlam bulamadığı...