Volipina çalışması

1.1K 68 6
                                    

Eve giderken aynı zamanda bakışları değiştiği için şükrettim. Zaten yürürken konuşmaya başladık.
M: Şeyy bu gün iyi misin?

A: Eee evet-tabiki-neden olmasın. Şey kısaca iyiyim.

M: Tamam sen öyle diyosan öyledir.

A: Hani sen keman çaldığını söylemiştim ya-

M: Hatırlıyo musun?

A: Hiç unutmadım ki. Neyse bana da çalar mısın?

M: T-ta-tabi ama daha önce kimseye çalmadım. Sadece kendim çaldım

A:Bir ilk olmanın onurunu yaşamak güzel, dedi kızardım. Ama neyseki görmedi. Sonunda eve varmıştık.

M: Adrian

A: Efendim

M: Şey ben bu gün senin geleceğini unuttum odam birazcık dağınık iki dakika sen salonda bekle ben hemen toplarım.

A: Tamam Mari, dedi bana Mari dedi aman tanrım sanırım bayılıcam.
Eve geldik. Annem tabi Adrian'ı görünce bana "Niye bana söylemedin erkek arkadaşın olduğunu?" Bakışı attı. Bende o bakıştan sonra hemen lafa girdim.

M: Şeyy  Adrian bu gün ödev için geldi. Şeyy söylemeyi unutmuş olabilirim

Annem: Ayy hiç önemli değil. Zaten Adrian yabancı sayılmaz. Di mi kocacım?

Babam: Tabiki. Hoşgeldin Adrian.

Adrian: Hoşbulduk bay dupain-cheng

Babam: Bana kısaca Tom diyebilirsin.

M: Tamam o zaman. Adrian 2 dakika burada kalsın ben odamı biraz toplayayım.

Odaya çıktığımda herşey beklediğim gibi yerli yerindeydi. Harika!

M: Tikki! 2 dakikamız var! Hızlı!

T: Tamam, dedi ve hemen toplamaya başladık. Vay be! Amma biriktirmişim. Hiiiiii! Bilgisayar! Açılması 5 dakika ay bittim. Ay bana bişeyler oliyir. Neyse bilgisayarın tuşuna bastım o açılırkende duvarları topladım ki tavana bile asmışım helal olsun bana. Sandalyeye çıkıp onları da aldım.

T: Marinette bilgisayar açıldı.

M: Tamam, dedim ve harika bir şapka tasarımını arka plan fotoğrafım yaptım. Sonra bir şey bıraktım mı diye şöyle bi odama baktım. Açıkcası burası artık odammış gibi gelmiyor. Çok garip geldi. 1 yıl önce benim odam böyle miydi ya? Neyse.

M: ADRİAN TAMAM TOPLADIM GELEBİLİRSİN! Diye üst kattan alt kata bağırdım. Sonra Adrian geldi. Ben rafımdan coğrafya kitaplarımı çıkardım ve çalışmaya başladık. Seçtiğimiz ülke Çin'di. Annem ve babamda çok yardımcı oldu. Bazen yardım için bazen naptıklarını görmek için odama girdiler.

Alya'nın ağzından
Eve gittim ve Voli'ye birkaç havuç verdim.

A: Tamamdır Voli. Şimdi ne demem lazım dönüşmek için?

V: Voli kuyruklar! Veya Dönüştür beni! Eski haline dönmek için Voli kuyruklar gitsin! Demen gerek.

A: Tamamdır o zaman biraz devriye gezsem olur. VOLİ KUYRUKLAR! Dedim ve dememle etrafımı turuncu ışıklar kapladı ve kolyem ışıldadı. Işıldanalar bittiğinde aynaya baktım vay anasınııııı hakketen de süper kahraman oldum şimdi Di mi?

A: Voli flütü taşımanın daha rahat bir yolu var mı?
Cevap gelmedi
A: Voli? Herhalde dönüşünce gidiyor ne kötü! Neyse biraz dışarı çıkayım. Dedim anneme hep eskiden beni cimnastiğe götürdüğü için kızardım çünkü bilirsiniz ben teknoloji kızıyım ve bilgisayar karşısında cimnastikçisi yaparsam biraz garip olabilir. Neyse biraz gezeyimm dedim ilk olarak Marinette'nin güvenliği! Evlerinin karşısındaki çatıya çıktım. Adrian ile ders çalışıyorlardı. Ne kadar da tatlılar! Neyse! Alıştırma yapmam gerekiyor. Birkaç kruvasanı düşünüp flütümü çaldım. Birsürü kruvasan karşımda belirdi. O kadar gerçekçilerdi onlara dokunmaya çalıştım ama anında yok oldular.
A: Vayy çok havalı!

Merhaba! Bu bölümü prenses808 'e adamak istiyorum.

Kedi ile böcükHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin