Uğur böceği mi yazayım? Yoksa Ladybug mı? Lütfen yorumlara yazın.
Yarışma falsı bittikten sonra herkes giysilerini değiştirip derslere gitmeye başladı. Çoğu kişi gelip beni tebrik etti. Kim, Chloe tebrik etmeyenlerden. Bu kadar kıskançlık zor olmalı. Neyse yerime oturunca Adrien, Alya ve Nino başıma toplandı.
N: Bence Pazar günü bunu kutlamalıyız. Ben konfeti getiririm.
M: Kutlamaya gerek yok.
Al: Nasıl yok ya! Baya var bence!
Ad: Bencede.
Biz böyle konuşurken yanımıza Chloe geldi.
C: Marinette eziği sakın benden daha yetenekli olduğunu düşünme! İstesem bende Keman çalarım. Hem görüyoruz ki Keman çalmak insanların ezikliğine yardımcı olmuyo! Değil mi Adribalım?
Ad: Sana katılmıyorum Chloe
C: Ne!?
Ad: Marinette bu yarışmayı senden daha yetenekli olması sayesinde kazandı. Bence o bir ezik değil. O çok iyi ve yetenekli biri.
Dedi bunları duyunca Chloe hemen ordan gitti. Aman tanrım Adrien beni Chloe'ye karşı savunmuştu. Bu harika bir şey. Çok Mutlu oldum. Hemen Adrien'a teşekkür ettim. Biraz daha sohbet ettikten sonra dağıldık. Okul bittikten sonra halam Nilusi aradı.
M: Efendim teyze?
N: Alo Marinette nasılsın?
M:İyiyim sen nasılsın
...
N: Marinette Pazar günü kuzenlerin Esteban ve Carla sizin taraflara gelcek. Saat 8-11 arası. Buluşursunuz olur mu?
M: Tamam hala ararım onları ayarlarız.
N: Tamam canım hoşçakal.
M: Hoşçakal hala.
Ha bu arada Nilusi babamın ablası. İki çocuğu var Carla ve Esteban. İkiside benimle yaşıt ve çok benzeriz. Hepimiz resim yapmayı çok severiz. Ama Esteban daha çok tuval yapıyor. Onun dışında Carla yemek yapmayı çok sever. Hatta babam büyüyünce onunla yarışabileceğini söylüyor. Esteban biraz davranış açısından Adrien'a benzer. Çok nazik ve korumacı biri. Carla biraz kaba. Tabi sadece ona laf atanlara karşı bir de bana laf atanlara karşı. Onlar 8-11 arası geliyo. Bizim buluşma 12 de başlıyo yani rahat yetişirim. Hemen eve gidip anneme haber verdim. O da çok sevindi. Bende hemen odama çıkıp günlüğümü yazmaya başladım. Sonra dışardan bir gürültü geldi. Hemen Uğurböceği olup gürültünün geldiği yere gittim. Küçük bir kız vardı. Bi oteldeki görevlileri biryere bağlamıştı. Yavaşça onu izlemeye başladım.
?: Hıh siz beni hiiiç takmadınız. Siz küçüğüm diye büyüklerin önüme geçmesine izin verdiniz! (Herkesin küçükken yaşadığı bir dram) Tam elindeki şeker makinesini onlara doğrultmuştu ki yanında bir tane daha ondan belirdi. Afallayan kız hemen diğer kendisine yaklaştı. Tam ona dokundu ki kopya kayboldu. Hemen dikkatinin dağılmasından yararlanıp üstüne atladım ki şunu söylemeliyim refleskleri çok iyi ve hemen yana çekildi.
?: İnsanların üstüne atlamak çok ayıp! Ben Küçük prensesim ve Paris'e 7 yaşında olmayı tekrar tattırmaya geldim!
U:Buna izin vereceğimi düşündüysen yanıldın.
K.P.: İlk olarak senden başlayalım, dedi ve şeker makinesini bana doğrulttu. Bana Ateş etmeye başladı ama hiç birini tutturamadı. Sonra sanırım başka bir şey dikkatini çekti ki tavana doğru ateş etmeye başladı ve bir çığlık sesi geldi. Sonra yukardan biri atladı. Kostümü Volpina'nınkiyle aynıydı.
U:Hadi ama! İki tane akumalanmış kişi mi!
V: Ben akumalanmadım! İstersen bu küçük meleği hallettikten sonra bunu tartışabiliriz.
Açıkçası şimdilik ona inanmam daha iyi bir seçenek gibi gözüküyordu. İçimden bir ses onun gerçekten Volpina olduğunu söylüyordu. Dikkatimin dağılmamasını sağlayıp prensesle savaşmaya devam ettim. Tam şeker makinesini bana doğru doğrulttu ki. Karakedi arkasına atladı. Sesi duyan prenses hemen ona doğrultup şeker attı ve AMAN TANRIM! Karşımda 7 yaşında küçük sevimli bir kedi duruyor!
K.p: Hahahaha 1'i gitti 1'i kaldı, dedi ve makineyi yine bana doğrulttu. Ama Volpina tam önüne bir duvar ilizyonu yaptı. Duvarı gerçek sandığı için atış yapmadı. Biz de bundan yararlanıp bir duvarın arkasına saklandık.
U: Volpina sen ilizyonlarınla onun kafasını karıştır ben makineyi almaya çalışıyım ve karakedi sen de... , dedim ama karakedinin küçük halini görünce lafım kesildi çünkü çoooook şirindi.
K: Ben napıcam?
U: Sen bir kenara otur bekle. Bu tür şeyler çocuklara göre değil.
K: Ciddi misin? Şimdi neden kızın akumalandığını anlamaya çalışıyorum.
V: Uğurböceği?
U: Efendim Volpina?
V: Aslında kara kedinin küçülmesinden yararlanabiliriz. O bizi küçültebilir ama karakedi zaten küçük olduğu için onun kaybedecek bir şeyi yok, dedi düşündürmedi aslında o haklı.
U: Haklısın o zaman sen dikkatini boz ben onu oyalıyım ve kedicik sen de makineyi kap.
K: Tamamdır leydim.
Ben eliyle 1-2-3 işareti yaptım ve planı uygulamaya başladık plan gayet iyi gidiyordu ki küçük prenses bana kocaman bir şeker göndermek için makinesinin ayarlarını değiştiriyordu. Bende savunmak için şanslı tılsımımı kullandım. Ellerime acı biberden kalkan çıktı (başka bişey bulamadım sjsjsj). Hemen yana doğru koşmaya başladım. Oda o sırada dev şekerleri bana atıyordu. O sırada şeker makinesini kemerine koydu ve küçük pembe çantasını açtı. Sanırım makinenin şekeri bitmişti. Bundan yararlanan karakedi hemen koşup makineyi kaptı. Kız daha farkında değildi. Hemen benim yanıma geldi.
K: Buyrrrrun leydim, dedi ve makineyi bana verdi bende kırdım ve kelebeği iyileştirdim vs. vs.
