Της καρδιάς μου το γραμμένο

Κεφάλαιο 16

Λίζα

Το ίδιο απόγευμα πήρα τον αδερφό μου και πήγαμε στο σπίτι του Άρη.Μου είπε να πάω πρώτη και θα ερχόταν και αυτός λίγο αργότερα.Ήθελε λέει να προετοιμαστεί.Δεν του έφερα αντίρρηση και έτσι πήρα και ειδοποίησα τον Άρη πως έρχομαι σπίτι του. Καθώς περπατούσα προς το σπίτι του έβλεπα ζευγάρια στα παρκάκια και χαιρόμουν που ήμουν μαζί με τον Άρη.Δεν ξέρω αλλά αυτός

ο άνθρωπος μου έβγαζε τον καλύτερό μου εαυτό.Κάθε φορά που συναντιόμασταν υπήρχε ένα μόνιμο χαμόγελο στα χείλη μου.Με αυτές τις σκέψεις δεν κατάλαβα πότε έφτασα στο σπίτι του.Χτύπησα και την πόρτα άνοιξε ο Άρης ημίγυμνος απο τη μέση και πάνω πράγμα το οποίο

 με έκανε να μου τρέχουν τα σάλια και να τον χαζεύω για αρκετή ώρα.Στο πρόσωπο του σχηματίστηκε ένα χαμόγελο.Φυσικό το βρίσκω αφού τον κοίταγα για αρκετά λεπτά.

Άρης:Θα με χαζεύεις γα αρκετή ώρα μωρό μου;

Λίζα:Απλά μου αρέσει αυτό που βλέπω.<<Είπα κι αμέσως κοκκίνισα>>

Άρης:Μου αρέσει όταν κοκκινίζεις,έλα πάμε μέσα τώρα να μ χαζέψεις αγάπη μου

Περάσαμε και καθίσαμε αγκαλιά στον καναπέ.Έτσι λοιπόν βρήκα και ευκαιρία να του πω πως θα έρθει ο αδερφός μου απο εδώ σε λίγο.

Λίζα:Αρούλη μου,μωράκι μου..θέλω να σου πω κάτι 

Άρης:Τι έγινε αγάπη μου;

Λίζα:Να μωρέ θα έρθει από εδώ ο αδερφός μου για να μιλήσετε.Σε παρακαλώ μην τσακωθείτε,θέλω απλά να ακούσεις τι έχει να σου πει.

Άρης:Έλενα ξέρεις ότι για μένα δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα,αλλά επειδή μου τι ζητάς εσύ και είναι αδερφός σου θέλω αν ξεκαθαρίσουν τα πράγματα μεταξύ μας για να είμαστε και εμείς οι 2 καλά μεταξύ μας.

Έλενα:Αγάπη μου είσαι ο καλύτερος.Σε αγαπάω τόσο πολύ<<πέφτω μέσα στην αγκαλιά του και τον κρατάω σφιχτά.

Δημήτρης

Είπα στην Λίζα όλη την αλήθεια και ένιωσα να μου φεύγει ένα μικρό βάρος,αλλά αυτό δεν άλλαξε τίποτα.Ακόμα νιώθω τύψεις και ΄πάντα θα νιώθω.Την αγαπούσα αυτή την κοπέλα.Την αγαπούσα περισσότερο και από την ζωή μου,αλλά εξαιτίας μου αυτή η ζωή έφυγε και αυτό δεν θα μου το συγχωρήσω ποτέ.Αφού σκέφτηκα όλα τα πιθανά σενάρια για την αντίδραση του Άρη πήρα μια βαθιά ανάσα και ξεκίνησα για το σπίτι του.Δεν πήρα ταξί προτίμησα να πάω με τα πόδια για να πάρω αέρα και να σκεφτώ.Καθώς περπατούσα στον δρόμο πέρασε ένα αμάξι από δίπλα μου και σταμάτησε στο φανάρι.Κοίταξα μέσα και είδα εκείνα τα μάτια που λάτρευα.Όχι δεν γίνεται,το μυαλό μου παίζει μαζί μου.Κούνησα το κεφάλι μου για να ξυπνήσω.Το αμάξι έφυγε και εγώ προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτό που είδα ήταν απλά μία πλάνη του μυαλού μου.Δεν γίνεται να είναι αυτή την είδα να πεθαίνει στα χέρια μου,μπροστά στα μάτια μου.

Μετά από είκοσι λεπτά περπατήματος έφτασα έξω από το σπίτι του Άρη.Το κοιτούσα για 2 λεπτά αι πήρα την απόφαση.Στην αρχή πέραση την μικρή πόρτα του κήπου και έφτασα στην πόρτα του σπιτιού.Πριν προλάβω να χτυπήσω η πόρτα άνοιξε και ε