Της καρδιάς μου το γραμμένο

Κεφάλαιο 19

Οι μέρες περνούσαν όμορφα για όλους μας. Ο Δημήτρης επιτέλους είπε στην Έλενα αυτά

που ένιωθε και πλέον είναι μαζί. Εγώ και ο Άρης ήμασταν πιο καλά από ποτέ. Σχεδόν κάθε

 μέρα βγαίνουμε έξω ή όταν κάποιοι είναι κουρασμένοι προτιμάμε να καθίσουμε μέσα και

να δούμε μια ταινία επιλογή δικής μου και της Έλενας φυσικά. Και οι δύο ξέρουμε πως αν

τους αφήναμε να διαλέξουν ταινία θα έβαζαν σίγουρα θρίλερ. Είμαστε τετράδα φωτιά όπως και να το κάνεις.

Κάπως έτσι πέρασε ένας μήνας. Ήμασταν τόσο ευτυχισμένοι. Βγαίναμε σχεδόν κάθε μέρα

έξω. Δεν είχαμε αφήσει μαγαζί για μαγαζί που να μην είχαμε πάει. Όταν βαριόμασταν να

βγούμε καθόμασταν σπίτι και βλέπαμε ταινία επιλογής δικιάς μου και της Έλενας φυσικά,

αν αφήναμε τα καμάρια μας να διαλέξουν ταινία δεν θα μπορούσαμε να κοιμηθούμε μετά.

 Ο καιρός περνούσε και πλησίαζαν τα γενέθλια του Άρη. Φυσικά και του ετοιμάζαμε μια

έκπληξη που δεν θα ξέχναγε ποτέ. Το κανονίζαμε πάνω από μήνα.Στο κόλπο φυσικά ήταν

 και ο Δημήτρης,είχε αναλάβει να κλείσει το κλαμπ και να φωνάξει και τους φίλους του Άρη.

Εγώ και η Έλενα παραγγείλαμε μια καταπληκτική τούρτα τετραόροφη βανίλια σοκολάτα με

 μια φωτογραφία της παρέας μας στην κορυφή.Γύρω γύρω ήταν διακοσμημένη με σιρόπι καραμέλας.Ήταν απλά τέλεια. Πήγαμε διαλέξαμε τα ρούχα μας.Εγώ θα φόραγα μια ψηλόμεση μαύρη κολλητή φούστα με ένα φλοραλ τοπ και τις μαύρες μου γόβες,από την άλλη η Έλενα επέλεξε να βάλει ένα κολλητό μαύρο φόρεμα και κόκκινες γόβες.Τέλος διαλέξαμε και το δώρο

 του Άρη. Όλα ήταν έτοιμα με την κάθε λεπτομέρεια. Επιτέλους έφτασε η μέρα των γενεθλίων του.Είχαμε κανονίσει όλοι να μην του πούμε χρόνια πολλά για να είναι μεγαλύτερος ο ενθουσιασμός του.Μωρέ το γλυκούλι μου είχε στεναχωρηθεί αλλά κάναμε όλοι υπομονή.Το

 ίδιο βράδυ θα του κάναμε την έκπληξη 10 λεπτά πριν τελειώσει η μέρα.Είχαμε πει να μην μας περιμένουν τα αγόρια γιατί δήθεν θα αργούσαμε,καλά όχι πως ήταν και μεγάλο ψέμα αλλά

λέμε μωρέ.Η ώρα είχε πάει 10 30 και εμείς βάζαμε τις τελευταίες πινελιές στο μακιγιάζ μας. Κατεβήκαμε κάτω και αφού το κλαμπ ήταν μόνο 10 λεπτά με τα πόδια δεν πήραμε ταξί.

Φτάσαμε και είχε τόσο πολύ κόσμο που μετά βίας βρήκαμε τα αγόρια. Η ώρα πλησίαζε και είπα στον Άρη πως θα πάμε στο μπάνιο. Στην πραγματικότητα πήγαμε στην κουζίνα για να φέρουμε την τούρτα. Κάναμε νόημα στον DJ να κλείσει τα φώτα και να βάλει το χρόνια πολλά του Ρέμου.

 Το μαγαζί φωτίστηκε από τα κεριά. Ο Άρης δάκρυσε γιατί δεν το περίμενε. Ο Δημήτρης πρώτα

 του ευχήθηκε και του είπε πως δεν θα τον ξεχνάγαμε χτυπώντας τον φιλικά στον ώμο.Με τη

σειρά της ευχήθηκε το ίδιο.Όλο το μαγαζί με τη σειρά του είπε χρόνια πολλά.Τελευταία έμεινα εγώ.Έπεσα στην αγκαλιά του δίνοντάς του ένα φιλί που είχε πάθος.Σαν αν μην υπήρχε κανένας άλλος γύρω μας βάθυνε κι άλλο το φιλί μας. Ποτέ δεν θα τον χορταίνω αυτόν τον άνθρωπο.

Μαζί του είμαι χαρούμενη. ΄Μέσα στην αγκαλιά του ένιωθα ασφάλεια. Ξαφνικά στα αυτιά μου φτάνει ένας εκκωφαντικός θόρυβος. Πέφτω κάτω και τραβάω και τον Άρη μαζί μου.Κοιτάω

δεξιά και αριστερά να δω τι γίνεται.Στην είσοδο διακρίνω πάλι αυτόν που μου κατέστρεψε την ζωή.Ούτε το όνομα του δεν θέλω να λέω πλέον.Κρατούσε ένα όπλο.Προσπαθώ να εντοπίσω

 τον Δημήτρη και την Έλενα.Το μόνο που είδα ήταν την Έλενα να κλαίει,χωρίς να σκεφτώ σηκώθηκα και έτρεξα κοντά τη.Ο αδερφός μου ήταν στο έδαφος με μία σφαίρα στο ύψος της καρδιάς.Λύγισα στο θέαμα τα μάτια μου βούρκωσαν.Κάποιοι κάλεσαν την αστυνομία άλλοι ασθενοφόρο.Κάποιο έπεσαν και ακινητοποίησαν τον άλλον. Περπάτησα με γρήγορα αλλά σταθερά βήματα  κοντά του. Άρχισα να τον κατηγορώ για όλο τον πόνο που μου έχει

προκαλέσει τον έβριζα για όλα τα κακά που μου έχει κάνει που τώρα μου διέλυσε για άλλη

 μια φορά την ευτυχία μου. Ο Άρης προσπαθούσε να με απομακρύνει αλλά δεν καταλάβαινα τίποτα,ήθελα να τα πω να βγουν από μέσα μου. Το ασθενοφόρο είχε έρθει και είχε πάρει

τον Δημήτρη η αστυνομία είχα περάσει χειροπέδες και εγώ ήμουν στην αγκαλιά του Άρη και προσπαθούσα να ηρεμήσω. 

Δεν μπορώ να καταλάβω πως η ευτυχία μπορεί να μετατραπεί σε δυστυχία μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.Ξαφνικά σταματάω να νιώθω.Όλα μαυρίζουν απότομα.Το μόνο που ακούω είναι η φωνή του Άρη και κάποιες άλλες φωνές απομακρυσμένες.Συναισθήματα μηδέν.Το τεευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι τα λόγια του

<<Μη με αφήσεις μόνο μου τώρα σε αγαπάω,μη πεθάνεις αγάπη μου>> 

ΩΩΩΠΠ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ ΑΓΑΠΕΕΣ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΑΡΓΗΣΑ ΑΛΛΑ ΞΕΡΕΤΕΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΙΣ

ΣΥΓΚΛΟΝΗΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΟΛΩΝ

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΤΑ 2 ΑΔΕΡΦΙΑ; 

ΘΑ ΖΗΣΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΩΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ;

ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑς ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

ΦΙΛΟΥΜΠΕΕΕΣΣ