Kulaklığım ve ben hazırız. Artık 11. sınıf oldum. Sabahtan beri okula gitmemek için direniyorum. Hasta numarası bayattı biraz belki ama B planımın işe yarayacağından emindim. Annemi pencereden atlarım diye tehdit ettim. Annem koşarak -elinde terliğiyle tabiki- yanıma geldi ve muhteşem bir açıyla bana attı. Bende bu arada pencereye çıkmaya hazır vaziyetteydim ve annemin beni sevmediği gerçeğiyle yıkıldım. O terlikle dengemi kaybedip düşebilirdim.
Ben bunları düşünürken annem "Arkana bak akılsız kızım." dedi. Bende baktım. Pencere seçimim hatalıydı. Demirli... Demir olması kötü oldu tabii, geceleri bazen yürüdüğüm için demir taktırmıştık ama ben pazartesi sendromundaydım ve uykuluydum, fark etmemem normaldi. Sonuçta kazanan annem olmuştu ve ben okul yolundaydım. Bugün hayatımın en berbat günlerinden biri. Otobüs her zamanki gibi tıka basa dolu ve bir teyze telefonuma gözünü dikmiş vaziyette. Mesajlaşmak da mı suç arkadaş?
10 dakika sonunda durağa gelmiştik. Arka kapıya doğru ilerlerken biri gözüme çarptı. Siyah, dalgalı saçları, biçimli bir yüzü, hafif sakalı vardı. Ve Türkiye ortalamasında iyi bir sıralamayı kapardı. Ben çocuğu dikizlerken bakışları bana döndü. Gözleri çok güzeldi ve benim de artık inmem gerekiyordu. Hoşçakal güzel gözlü çocuk. Şansım yine beni yalnız bırakmıyor. Allah sahibine bağışlasın deyip okulun kapısına doğru yürüdüm. Yeni bir yıl. Birinden vazgeçmem gereken bir yıl. Ondan sonra kimseyi sevmeyeceğim bir yıl. Sorunlar sorunlar... OKULDAN NEFRET EDİYORUM. Allah'ım ne büyük acılar bunlar.
Buralarda yeniyim ve hatalarımı affedin. Umarım hikayemi severseniz :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAF
RomansaAşkı sadece hayallerde yaşayan bir kız... Hayallerindeki kişi gerçek olmaya başladığı an, gerçekler acı bir şekilde yüzüne vurdu. Artık kimseye güveni olmayan, aşka inanmayan biri. Hiç beklemediği bir anda karşısına çıkan güzel gözlü bir çocuk... İh...
