He's kinda cute (Twins?) Deel 1, 2 en 3

90; Kijk eens hoe ver ik ga!

Hey schatten!

Ik laat jullie even weten dat het einde van He's kinda cute (Twins?) al in zicht is! But een geluk bij een ongeluk, er komt of course een deel twee!! En die komt gewoon in dit boek! xoxo.

Jai's point of view. 

Ik hurk voor Luna neer. 'Ga jij maar even naar boven oké?' zeg ik. Luna begint te huilen. 'Papa.' snikt ze. Emily kijkt Dioni boos aan. 'Zie je nu wat je hier mee bereikt?' vraagt ze. Ze tilt Luna op en loopt naar boven. Luna begint te schreeuwen. 'Papa!' krijst ze. 'Je hebt het nu echt verknalt Dioni.' zeg ik. 'Zegt de gene die mijn dochter bij me wilt weg houden.' zegt hij boos. 'Als je van haar en Emily houdt, raak je die klote shit nooit meer aan en ga je voor hun en voor je zelf vechten!' roep ik. 

Samuel's point of view.

Ik hoor zacht gepraat. Ik loop de slaapkamer van Dioni, Emily en Luna in. Emily zit met een snikkende Luna op bed. 'Wat is er aan de hand?' vraag ik. 'Ze heeft Dioni gezien.' legt Emily uit. Ze ziet er bang en verdrietig uit, ze probeert sterk te blijven tegen over Luna. Ik ga op het bed zitten. 'En hoe gaat het met jou?' vraag ik bezorgt. Ze haalt haar schouders op. 'Ik weet het allemaal even niet meer.' zucht ze. Er rolt een traan over haar wang. Ik sla mijn armen om haar heen. 'Je moet er niet aan denken, hij verkloot het zelf.' zeg ik. 'Hij verkloot alles voor Luna.' snikt ze. Ik knik. 'Dat doet hij zeker, maar als de drugs is uitgewerkt reageert hij hopelijk anders.' zeg ik. Ik laat haar los. 'Ik betwijfel het.' mompelt ze. Ik veeg haar tranen weg. 'Hoop houden.' zeg ik. 

Dioni's point of view.

Ik open mijn ogen. 'What the hell?' mompel ik. Ik herken de woonkamer. Jai zit aan de eettafel met zijn telefoon in zijn hand. Hij kijkt op. 'Oh, meneertje drugs is wakker hoor.' mompelt hij boos. Ik zucht even en ga recht op zitten. 'Je hebt het verknalt Dioni.' mompelt hij. Ik haal een hand door mijn haar. Ik weet niet veel van gister meer. 'Hoevaak ga je dat nog zeggen?' vraag ik. Hij staat op. 'Ik zeg het tot je het beseft.' zegt hij. 'Ik besef het heus wel, maar jij kan mijn kind niet van me af pakken!' schreeuw ik. 'Wat betekenen ze voor je?' vraagt Jai. 'Alles, zonder hun ben ik niks.' antwoord ik. Jai lacht even. 'Je bent al niks meer dus don't worry.' zegt hij. Ik kijk hem boos aan. 'Als je echt van hun houdt, rot je een eind op, naar een afkick kliniek!' schreeuw ik. 'Ik heb ze één keer weer gebruikt, en gelijk een afkick kliniek?' vraag ik bot. 'Ja, of heb je dat niet over voor je dochter?' vraagt hij. Ik knik. 'Wil je het zien? Echt zien?' vraag ik en ik sta op. Jai knikt. Ik loop naar hem toe. Ik geef hem een stomp in zijn maag. 'Jullie kunnen allemaal door de grond zakken, kijk maar eens goed wat ik ga doen om hun terug te krijgen.' sis ik en ik duw hem aan de kant. Ik slik even en loop naar buiten. Ik kijk even naar het huis, ik weet dat ik geen keuze heb.. Ik stap in mijn auto en rij weg. 

Ik loop het gebouw binnen en ik loop gelijk door naar de balie. 'Kan ik je helpen?' vraagt de vrouw. Ik kijk haar even aan. Ik slik even. Moet ik dit wel doen? Dan kan ik Emily en Luna nooit meer zien.. Ze kijkt me afwachtend aan. 'Euhm ja, ik wil mezelf inschrijven voor de kliniek.' zeg ik.