BÖLÜM 1

45 7 1
                                    

Aylardan ekimdi.Yapraklar yavaş yavaş sararmaya başlıyordu.Sonbahar mevsimini cok severdim ve yılın bu aylarının gelmesini dört gözle beklerdim.Huzur içinde manzarayı izlerken üst kattan gelen sesler tüm mutluluğumu bozuyordu.Kaç defa kapılarına gidip uyarmam gerekecekti ? Sinirle üzerime düzgün bir şey cekip merdivenleri çıkmaya başladım.Kapıyı çalacagim sırada elektrik kesildi."Hay Allah ! " deyip cebimdeki telefon ışığı ile eve geri döndüm.Bir kaç dakikaya kalmaz jenerator devreye girerdi.Tam da dediğim gibi oldu.Çıkacaktım ama sesler kesilmişti.Umursamadım.Eş zamanlı olarak dışarıdan çığlık sesleri işittim.Bizim karşı rezidansta oturan Emel Hanımı birisi kovalıyordu.Ama adam düzgün yürüyemıyordu.Belli ki sarhoştu.Adamı biraz daha inceledim.O sırada başka birini goren adam ona doğru gitmeye başlamışti.Emel Hanım da bu sayede kurtulmuştu.Olanları ağzım açık izlerken orda çaresizce duran Emel Hanım aklıma geldi.Camı açıp el kol hareketi yaptım.Görür görmez buraya yöneldi.Ev 2.katta olduğu icin rahatlıkla çıkabilirdi.Kapıyı açtım ve kan ter icinde kalmış Emel Hanim eve adımını attı.Büyük bir telaş içinde kapıyı kapatıp kilitledi ve tüm pencereleri kapatti.Bunları yaparken bir köşede durmuş şaşkınlıkla izliyordum.Ardından kendinde bir açıklama yapma gereği duyup bakışlarının rotasını bana çevirdi ve "Onlar yaratık,hepsi yaratık,saldırıyorlar ve yakaladıklarını yiyorlar.Olamaz böyle bir şey.Az önce biri gözümün önünde güvenligi ısırdı.Hemen televizyonu aç." dedi ve kendini koltuğa bıraktı.O sırada aklıma bunların gerçek olma ihtimali geldi ve o endişe ile telefona sarıldım.Ilk olarak en yakın arkadaşım olan Mehmet'i aradım.Ikinci çalışta açti.Bu arada televizyondaki acil durum yayınında kadın endişeli bir biçimde konuşuyordu ve Emel pür dikkat izliyordu."Mehmet iyi misin ?" Ses gelmeyince sorumu tekrarladım."Erol sakın dışarı çıkma.Virüs bulaşıcı.Başta olanları kurmaca sanmıştım fakat gerçek."O sırada televizyona kulak verdim."Virüs kulaga hoş gelmesede ısırık yoluyla bulaşıyor.Başka bir deyişle "yürüyen" veya "zombi" denilen varlıkların taşıdıgı virusun tükürük ile etkileşime geçince bir insani zombiye dönüştürülebileceği duyuruldu."Derin bir nefes verip elindeki kağıtları karıştırmaya başladı.Bir yandan da kulaklıgından aktarılan bilgileri dikkatlice dinliyordu."Elimize geçen son dakika bilgilere göre bu virus, yürüyenlerin kanlarıyla da bulaşıyor.Ayrıca virüsün kısa bir zaman içinde tüm ülkeyi ve tüm dünyayı etkisi altına alacağı tahmin ediliyor.Şu andan itibaren devlet güvenli bölge kurmaya çalışıyor.Güvenli bölgelerin olacagı yerler tahmini olarak ; Istanbul , Ankara ve İzmir."Mehmet telefonda olup biteni sindirmeye çalışırken kapım kırılırcasına çalındı.Yayın ve hat kesilmişti."Lütfen yardım edin geliyorlar!"Bu sesin bir insana ait olduğuna kesinlik getirince kapıyı koşar adımlarla açtım.Yaklaşık 18-19 yaşlarındaki kız içeriye nefes nefese girdi.Geri kapıyı kapattım ve kilitledim.Mutfağa yönelip kıza su getirdim.Elleri titriyordu ve bu da bardağı tutmasını zorlaştırıyordu.Suyunun yarısını dökmuştu bile.Saçını geriye dogru atıp titrek sesiyle konuşmaya başladı."Bunlar da ne öyle ? " Soğukkanlı bir biçimde konuşmaya başladım. "Bir virus yayılıyor ve bu virus insanı insan yapmaktan çıkarıyor.Kısacası insan eti yiyen insandan uzak varlıklar oluşuyor." Derin bir nefes alıp devam ettim. "Virüs ısırık ve kan yoluyla bulaşıyor.Telaş yapmaya gerek yok.Hemen buradan çıkmalıyız.Yaptıgımiz telaş ve ya en ufak yanlış hareket bizim aleyhimize işler.Bu yuzden dışarı cıktıgımızda olabildigince uyumlu hareket etmeliyiz." Emel Hanım gozlerini kocaman açmış bana bakıyordu."Hayatta dışarı çıkmam ben." "Mecburuz, burada daha fazla duramayız." dedim.Onlara dönup "Siz bekleyin,ben şimdilik gerekli olan malzemeleri toplayıp gelecegim.Bir kaç işe el atarsaniz sevinecegimi belirtmek isterim." Meraklı gözlerle bana baktılar."Şu odada bir kaç su şisesi var ve şu koltugun altinda ise 2 tane çanta var.Suları çantalara koyun." Tam arkamı donmuşken adını henüz bilmedigim kız "Nereye gideceğiz ?" diye bir soru yöneltti.Sahiden nereye gidecegiz.Burda durmanın güvenli olmayacagı ortadaydi.Mehmetlerin evine gitmek mantıkli gibiydi.Tek katlı olduğu ve etrafinda yaklaşık 2 metre duvar olduğunu göz onunde bulundurursak güvenlik acısından sorun yasayacagimızi dusunmuyordum.Ayrıca evi yakındı."Bir arkadaşımın evine iki sokak ötede oturuyor.Orası daha güvenli."Adımlarımi odama cevirdim.

Ölümcül VirusHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin