Wings - Lack of love

Happening 2: Exploring

Zodra ik door de deur naar buiten stap, sta ik op een krakkemikkig balkon, gemaakt van hetzelfde hout als het huis. De met bloemen versierde reling komt tot mijn middel. Ik kijk naar beneden, en zie dat ik me bovenop een heuvel bevind. Ik zie een klein groepje mensen, een paar honderd meter onder me, naar boven klimmen. Voor mij ligt het een straat, een parkeerplaats en het strand. Een prachtig uitzicht, zeker met de oranje gekleurde lucht. Ik weet niet zeker of de zon op komt of onder gaat, maar het maakt niet zo veel uit.

Het hekje gaat met veel gekraak open. Door middel van een natuurlijk pad kom ik veilig beneden. Ik haal de rugzak uit mijn tas en pak drie hartjes. Een gele met 'sms me' erop, een witte met 'love you' en een gele met 'wees eerlijk' erop. Ik ga in een bushokje zitten en wacht tot er iemand voorbij komt. Er komt een jongen voorbij, die op zijn telefoon zit. Ik kan 'sms me' op hem toepassen! Maar uh... hoe? Moet hij het opeten? Op moet ik het op zijn hoofd leggen? Of moet ik het net als cupido op hem af gooien?

Ik besluit het laatste te doen. Ik hef mijn arm op om het hartje tegen hem te gooien, en... ontdek dat hij weg is. Ik kijk de straat na. Zo'n tweehonderd meter verderop loopt hij, nog steeds op zijn mobiel. Ik ren hem achterna. Als ik bij hem ben verbaas ik me er eerst over dat ik niet moe ben na het sprinten, maar daar zet ik me snel overheen. Ik gooi het hartje tegen hem aan. Niet moeilijk te missen, op twintig centimeter afstand. Hij staat stil, waardoor ik over zijn schouder mee kan kijken. Hij krijgt opeens een sms'je binnen van ene 'Alaine'.

Wil je met mij naar de Starbucks gaan? morgen om 20;00 xxx Alaine

Er verschijnt een lichte glimlach op zijn gezicht. Ja, graag! Zie je dan xxx 

Ik lach. Dus een geel hartje met sms me, is een date-vraag-hartje? Wat zijn de andere kleuren dan? Ik doe het 'wees eerlijk' hartje en de 'love you' terug in de tas, en zoek net zo lang totdat ik alle kleuren 'sms me' heb. Ik ren het strand op. Veel mensen, onder andere stelletjes, zitten naar de zonsopgang/zonsondergang te kijken. Ik bedenk me meteen weer en pak 'love you' hartjes, 'kus me' hartjes, 'wees eerlijk' en 'je bent lief' hartjes. Eerst gooi ik doelbewust een bepaald soort hartje op iemand, en probeer het te onthouden, maar al snel heb ik door dat ik zoiets moet opschrijven. Dus ga ik random hartjes gooien naar mensen op het strand.

Het is zo leuk om een hartje in glitters op te zien gaan, en vervolgens de uitwerking te zien. Ik huppen tussen alle mensen door, als zwarte piet met hartjes strooiend. Maar binnen vijf minuten zijn al mijn hartjes op. Ik kijk naar de heuvel. Ik heb geen zin om naar boven te gaan om nieuwe te halen. Maar ik ben onzichtbaar, toch? Waarom haal ik dan geen nieuwe in de winkel? Ik weet op de een of andere manier de weg hier, dus ik ben binnen vijf minuten in de winkel. Ik loop naar het snoepschap en zoek de snoephartjes op. Er zijn wel zes verschillende merken! Ik besluit van elke merk een zak te pakken. In de eerste zitten hartjes als 'hoi' en 'prima', en in de tweede hartjes die overduidelijk voor verliefden bedoeld zijn. Ik leeg de zes zakken in mijn tas, en er is nog genoeg ruimte over. Dus ik pak nog drie zakken van het voor-verliefden-merk en leeg die ook. Dan loop ik weer naar buiten.

Ik grijp met mijn hand in de tas. Nu sta ik in een gewone winkelstraat, waar niet alleen maar verliefde stelletjes zijn. Ik zal dus iets op moet letten wat ik aan wie geef. Eens kijken, wie heeft er nou echt voorspoed nodig?

Mijn oog valt meteen op een meisje dat uit met tranen in haar ogen door de straat loopt. Een jongen loopt achter haar aan.

'Ze betekent niks voor me, echt!' zegt hij wanhopig.

'Waarom heb je haar dan gekust?' vraagt het meisje gekwetst. Ze stormt op het fietsenrek af en probeert haar fiets van het slot te halen. Dit zie ik als het moment. Ik pak een roze 'wees eerlijk' en gooi hem tegen de jongen aan. Het hartje verdwijnt met glitters in de lucht. De jongen pakt haar hand.

'I heb haar niet gezoend, ze zoende mij! Asljeblieft, geloof me!!' Ik weet dat het de waarheid is, maar zij twijfelt overduidelijk. Dit is het moment voor nog een hartje. Een oranje 'kiss me', dit keer. De jongen pakt haar gezicht teder vast en kust haar. Ze twijfelt even, maar kust hem dan terug. Mijn maag vult zich met geluk. Maar ik kan niet te lang blijven staan, ik moet doorgaan!

Ik zoek hartjes uit en gooi ze naar mensen. Vooral mensen die er sip uitzien, maar ook naar vrolijke mensen. Als ik het hele dorp doorgeweest ben, ga ik terug naar mijn huisje. Ik loop het strand af, als ik me opeens bedenk dat ik helemaal niet heb gelet op de Fanels. Ik ben veel te veel bezig geweest met mensen helpen! Opeens ben ik op mijn hoede voor ruiten. Ik besluit maar op handen en knieën de straat door te gaan naar heuvel. Ik hoef nog maar één straat over te steken, als ik ze zie.

----------------------------

Sorry voor het nogal saaie hoofdstukje zonder actie ofzo, maar vanaf nu weet ze wie ze is en wat ze moet enzo, dus vanaf nu kan het echt beginnen! :D