Wings - Lack of love

Happening 9: Meeting him for the second time

Ik loop opgewekt de stad in. Nu ik me geen zorgen hoef te maken over de Fanels, hoef ik eigenlijk nergens meer zorgen over te maken! De toekomst ziet er fleurig uit!

Op het grote marktplein ga ik op een bankje zitten, om te kijken naar alle gelukkige mensen om me heen. 

Opeens gaat er iemand naast me zitten, op het hoekje van het bankje. Ik kijk nog steeds naar alle mensen om me heen, maar dan zie ik uit mijn ooghoeken dat het Jasper is. Ik schuif van schrik een meter van hem vandaan, en ik val bijna van het bankje af. "Aah!" gil ik even. Jasper draait zijn hoofd en kijkt me recht in mijn ogen aan.

Wacht, nee, dat kan niet! Hij kan me niet zien!

Ik sta op. Hij blijft naar hetzelfde punt kijken, schudt dan zijn hoofd en pakt een pakje sigaretten uit zijn zak. Terwijl hij eentje probeert aan te steken, ga ik langzaam zitten. Hij zucht ongelukkig. Waarom is hij niet blij? Zou er wat mis zijn?

Een paar seconden later besef ik me pas dat dat natuurlijk is omdat ik hem niet beschoten heb. Ik grijp in mijn tas en zoek een juist hartje. Na nog drie trekjes heb ik uiteindelijk de goede gevonden. "Hoi." misschien ontmoet hij zo iemand. Ik gooi het op hem.

"Hoi." zegt hij tegen iemand achter me. Ik kijk tegen wie hij het heeft. Hj fronst. "Ik dacht toch echt dat ik iemand zag." mompelt hij. Ik verstijf. Heeft.... hij me nou gezien? Ik schud mijn hoofd. Nee, dat is onmogelijk.

Maar... misschien.... in de supermarkt deed hij ook al zo raar. Toen zei hij ook dat hij iemand zag. Zag hij mij? Hoe is dat mogelijk?

Terwijl ik zuchtend de twijfels uit mijn hoofd zet, doet Jasper nog een trekje. Ik wil een hartje pakken, aangezien het vorige hartje niet werkte, en besef me dan iets.

Vlak voordat Jasper zo raar begon te doen, had ik per ongeluk hem een hartje gegeven. Een hartje met love you. Heb ik...? Zou ik....?

Heb ik Jasper verliefd op míj laten worden? Ik was de enige die er was. En daarnet kon hij me ook zien. Wacht eens even.... ik ben onzichtbaar voor mensen, verliefd op me of niet. Wat fantaseer ik me nou?

Ik pak een random hartje, neem niet eens tijd om te kijken wat er op staat en gooi het naar hem toe. Dan draai ik me snel om en loop weg.

"Nee, niet weggaan!" hoor ik achter me. Ziet hij me nou? Het maakt niet uit, ik begin te rennen. Ik ren, ver van verwarrende Jasper vandaan. Ik ren en ren, totdat ik bij het strand ben. Er is een koud briesje, waardoor er niet zoveel mensen zijn. En daar, bij de rotsen, al helemaal niet.

Ik loop op de rotsen af. Ik doe mijn rugzak goed om me heen en begin dan te klimmen.

Op vijf meter hoogte vind ik het wel goed en ik ga zitten. Ik staar voor me uit, naar de golven, de zee. De wind die het water doet schuimen en de mooie, met wolken gevlekte, lucht.

"Waarom doet Jasper zo?" zeg ik zachtjes. Niemand kan me hier horen. "Hij kan me toch niet zien? Is hij verliefd op mij? Ik snap er niks van." Ik sluit mijn ogen en laat de zoute zeelucht mijn hoofd leegmaken. Zo blijf ik een paar minuten zitten.

"Hallo, Lily!" hoor ik opeens naast me.

Writersnote: Ik update niet zo vaak, sorry :( heel erg bedankt dat jullie toch blijven lezen! I lo ve you guys! Vanaf nu beloof ik dat ik iedere week een stukje post!

xoxo