Adult Potion

Chapter 30

AFTER ONE WEEK

"Di po ako makakapasok ngayon,*ubo* kaya ingat ka po sa pagdrive."-Rio,kausap ko siya sa telepono.

"Yan kasi ang kulit mo e,sabi ko kasi sayo na huwag mo na akong ibili ng payong,nagmatigas kapa,yan tuloy,nagkasakit ka."-sermon ko sakanya.

"Oii,ang loves ko,concern,ayeeah,love mo na ako no.."Pang-aasar niya.

"Chi! sinabi ko lang yong dahilan kung bat ngayon may sakit ka."-ako

"Ssh,ito naman,nag-aassume na nga lang ako,kinukontra mo pa.*sad tone*.."-siya

"Magpahinga kana lang at uminom ng gamot."-ako.

"Male-late kana loves,7:20am na o,tsaka dont worry,kanina pa ako uminom ng gamot,kunyari ka pa e,alam ko alalang-alala kana diyan."-Rio.

"ang Feeling mo.."-ako.

"Ok lang,siya,drive safely ok,mahal kita loves..ingat ha,huwag kana lang kayang pumasok,signal no.1 na e."-Rio.

"Hindi na tayo elementary ok! tsaka ang aliwalas pa kaya ng panahon,parang wala ngang balak umulan e."-sabi ko.

"Ok po,basta loves ha,baka makapasok ako,pero baka sa 2nd subject na nga lang.."-Rio.

"Kulit mo talaga,magpahinga kana lang diyan."-SABI KO.

"A basta papasok ako,papasok ako sa banyo,hahaha natatae na ko loves,ge ingat ,mahal kita ok!."-Rio.

"Ok,love you."-sabi ko,napapikit pa ko,first time ko yong sabihin sakanya,naging kami nga kasi kami dahil don sa race namin nong birthday ni Sandy.

"Hoy Rio,ibaba ko na tong telepono!."Sigaw ko,antagal kasing magsalita.

"A,oo oo,sege bye!."Natataranta niyang sagot at nauna niya pang binaba ang telepono niya.

Napangiti na lang ako.😂

*SCHOOL*

Pagkapark ko ng car ko,si Braze na nakahoody na jacket ang agad kong natanaw na nakatingin sa direction ko,kinabahan na naman ako,napatingin ako sa cellphone ko.

2messages received

[FROM: Loves (si Rio ang nagpalit ng name niya sa phonebooks ko.)
mahal kita loves,dont worry,huwag kang kakabahan pagnakita mo si alam mo na hehe,isipin mo lang andiyan ako,huwag kalimutang magpayong pag-umulan ha..💜💜😍]

Napatingin ako sa salamin ng car ko,sunod-sunod ng patak ng ulan,kaya dali-dali kong hinanap ang payong.

"Naku naman!."Napasapok ako sa noo ko,panu ba naman,naiwan ko don sa garahe namin yong payong,no choice,tatakbo na lang ako, kinuha ko ang back pack ko,at nilagay ang mga gamit ko.

Pagkabukas ko ng pinto ng car ko,nagtaka ako ng walang patak ng ulan ang dumadampi sakin,samantalang medyu lumalakas na ang ulan.

"Aw!."Nabanga ako pag-urong ko,agad akong lumingon,at naamoy ko ang pabango niya,titingnan ko sana ang mukha niya,kasu hinatak niya ako palapit sakanya at sinara niya ang pinto ng car ko.

Hinawakan niyang mahigpit ang braso ko at sinakop ng jacket niya ang ulo ko.

"Braze."Bangit ko habang mabilis kaming naglalakad papunta sa building ng classroom namin.

"Mahirap magkasakit,dapat may dala kang payong."-sabi niya habang tinitiklop ang payong.

"A-alam mong wala akong pa-yong?."Nilalamig kong tanong,ewan,bigla na lang sumama ang panahon,malakas na rin ang ulan,at nagsisimulang humangin,iniabot niya sakin ang hoody niyang jacket.

"Makapal yan,di ka lalamigin diyan,isuot muna,baka sabihin pa ng ate mo,pinabayaan lang kita."-Braze,ok na sana,masaya na,kung wala lang dahil ki ate,padabog kong kinuha ang inaabot niyang jacket.

"Salamat!."sarcastic kong sabi,at naglakad na papuntang 3rd floor,don ang room namin,rinig ko naman ang pagsunod niya,di ko maiwasang mapangiti,kahit sinabi niya na dahil ki ate kaya niya ako pinayongan.😍