Adult Potion

Chapter 45

Bigla na lang siyang tumakbo ng lingonin ang isang barakong lalaki na naka suit,hahabulin ko rin sana siya kasu dumating na si Pam.

***KINABUKASAN***

Habang naglalakad ako sa coridor ng isang building dito sa University na iinrolan ko,nabangga ako ng isang babaeng nakahood ,naka-sunglass at may nginunguya,ibinuga niya yon ng tingnan ako.

"Sorry Ms."-Sabi ko at inayos ang eyeglass ko.

"Ang gwapo mo.."Siya,bahagyang binaba niya ang sunglass niya.

"Kasu di marunong mag-give-way sa babae.."Sabay tulak niya sakin,huminga akong malalim at inayos na naman ang salamin ko.

"Nice meeting you handsome.."sabi niya malapit sa lips ko,nanlaki na lang ang mata ko at napapikit,kwinilyuhan niya kasi ko at bahagyang inamoy ang leegan ko,akala ko hahalikan niya ako.

"Ang bango mo rin,ge,see you next time.."At tinanggal niya ang sunglass niya at pinahiran ng panyo niya sabay anggat ng mukha niya sakin na kanina pang nasa stage of shock.

Nagpakurap-kurap ako ng makita ang mukha niya.

"Bye."namalayan ko na lang nakaalis na pala siya.

Matapos kung mag-exam para sa course ko,dumaan muna ako sa resto,kakain muna ako.

"Kuya!."Napatingin ako sa babaeng kumakaway sa isang table,pero sakin siya nakatingin,nagpalinga-linga ako baka kasi hindi naman ako yong tinatawag niya.

"Ikaw! dito! ."Tawag niya, tumayo siya at tumakbo dito sa kinatatayuan ko,bigla na lang niyang hinila ang kamay ko,napatingin ako sa kamay niyang nakahawak sakin,ewan,parang kinabahan ako.

"Dali ,share na tayo dito, wala kasi akong kasabay,at mag-isa ka lang naman." sabi niya sabay upo,ako nanatiling nakatayo.

"Hahaha,nakakatawa ka,di mo na ba ako natatandaan?."Inalis niya ang salamin niyang parang pang nerd at ang weg?

"I-ikaw?."Utal kong bangit,tumango siya.

"Kasi,para bagay tayo,kaya ayan,bumili ako ng nerdy eyeglasses, bagay ba?."Di ako nakasagot.

"Kilala mo ko no?."Seryuso niyang tanong,o sabi?

"Ha?."-ako

"Hahahaha,joke lang,im Rica,you? ay nga pala,have a set."-Sabi niya at in-offer ang upuan,kaya naupo na ko.

"huwag mo kong tingnan ng ganyan, iisipin ko na na kilala mo talaga ako,order kana ng foods mo.."-Siya.

.
.

Natapos kaming kumain na walang humpay ang kwento niya,pero wala siyang nakikwento tungkol sa buhay niya,puro nakakatawa lang.

"Nga pala kuya,este Braze diba?."Tumango ako

"Don ka rin pala mag-aaral,anu ang course mo?."Siya

''Medicines.."-Ako

"Di mo ba talaga ako nakikilala?."Tanong ko,na kinaseryuso ng mukha niya sabay iling

"Sorry kuya, este Braze, 1 year na ang nakakalipas ng maaksidente raw ako,nagising ako na di ko kilala ang mga tao sa paligid ko,pero may parents akong tumulong sakin para makilala ko kung sinu ako,hahahaha ang seryuso mo na naman! (hinampas niya ang misa ng dalawang kamay,pero mahina lang habang tumatawa.)hahaha seryuso ako,parang drama o teleserye ang buhay ko,may amnesia daw ako,yon ang tawag sa mga taong nagigising na di kilala ang sarili.."-Siya.

"Pero seryuso,kilala mo ba ako?kasi if oo,magpakilala kana sakin,kasi sabi ng doctor ko, may mga maaalala ako sa nakaraan ko,pero hindi lahat,pero sabi ng family ko,mas makakabuti raw ang amnesia ko,kasi di ko na maalala ang masasamang nangyari sakin noon.."Dagdag pa niya ang daldal  talaga niya.