Melez Vampir

2. Bölüm

Yatakta bu gün yaşadıklarımı düşünüp tartıyorum.

 Tek olduğumu düşünmemeye çalışsamda olmadı. Bir türlü bu konuyu kafamdan atamadım.

Odama girdikten sonra düşüncelerimle birlikte uykuya dalmışım. Uyandığımda eve getirilcek içecek ve yiyeceklerin listesini yaptım. Gelecek listesini hazırladıktan sonra hepsini tek tek arayıp doğum günü partime çağırdım. Ulaşamadıklarımdan bazılarına e-posta gönderdim ve telefonlarına mesaj attım.

 Evlerini bildiklerimin evine gitmek istedim ama sonra gözlerimi hatırladım ve vaz geçtim. Büyükannem aklımı okumuşçasına yanıma gelip gözlerimin rengine benzeyen lensleri getirdi.

 Eve gitmenin daha etkili olduğunu söylemeliyim. Göz teması olduğu için kimse red edemedi.

Okulumun nerdeyse tamamı geliyordu. Şu an artık uyumam gerektiğini fark ettim yarın benim için özel olmalı ve bugünkü saçmalıklar yeterince beynimi kurcalarken bir de partiyi düşünüp tamamen uykumu kaçıramazdım.

 Güne neredeyse ilk defa alarmla uyandım. Tom ( Thomas ) beni uyandırmaya gelmedi.

Dün benden korktuğu için yanıma gelmedi herhalde.

 Banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Gözlerim eski rengine dönmüştü. Bir an dün yaşadıklarımın saçma bir rüya olduğunu düşündüm.

Korkuyordum. Denemek istiyordum ama gözlerimin eski rengine dönmeyeceğinden korkuyordum. Bu yüzden denemedim ve sıcak suyun altına girdim. Sonra suyu ılıklaştırdım.

 Duştan çıktım ve eve gelen içecek ve yiyecekleri yerleştirmek için içeri gittim.

Kardeşim salonda da bulamayınca korkmadı desem yalan olur. Hiperaktif çocuktan bahsediyoruz.

 Hızla odasına girdim ve hala uyuduğunu gördüm. Şeytani yanım "Hadi git ve onun seni uyandırdığı şekilde uyandır. " diyordu. Meleksi yanım ise " Yapma ! Büyük ihtimalle senin gibi o da olanlar düşündü ve geç uyudu. " diyordu.

Ve bende onu uyandırmaktan vazgeçtim. İçeri gittim büyükannem not bırakıp gitmişti. " Grace bitanem ben diğer eve gidiyorum kardeşini yemeğinizi yedikten sonra istersen buraya gönderebilirsin kolay gelsin - BÜYÜKANNEN " yazılı notu buzdolabını üstünden aldım ve odama koydum. Büyükannen diye belirtmese sanki anlamayacaktım. Sanki evde üçümüzden başka biri vardı. Bir an ailem ile birlikte kahvaltı yaptığımızı hayal ettim. Normal, mutlu bir ailenin yapacağı bir kahvaltı gibi. Mutlu ve normal bir ailenin nasıl olduğunu biliyorsun sanki. Evet bilmiyordum aklımda sadece izlediğim filmlerdeki aileler canlanıyordu. Annemle birlikte kahvaltı hazırlıyorduk. Babam gelip anneme sarılıyordu daha sonra bana dönüp kollarını açıyordu. Bende ona sarılıp yanağına öpücük konduruyordum. Acaba babama sarılmak nasıl bir duygu? Ona sarılınca kendimi güvende hisseder miydim mesela? Ağlarken veya korktuğumda ona sarılınca herşey geçer miydi? Acaba ailem yanımda olsaydı kendime güvenim olur muydu? Ne yaparsa yapsın güvendiğin ailen. Ne kadar güzel olurdu. Ağladığım zaman benim yanımda olup bana sıkıca sarılan bir anne. "Bana anlatabilirsin birtanem. Ben senin her zaman yanındayım."  Bunları düşünürken aynı zamanda kahvaltılıkları çıkardım. Aklımdan bu konuyu sildim. Sadece dikkatimi dağıtıyordu. Tom'u uyandırıp yemeğe oturmasını sağladım. Büyükannem çok yemek yemememi söylemişti. Çok yediğim daha doğrusu insanların yediği miktarda yediğimde hastalanabileceğimi söylemişti. O yüzden normalde yediğimin aksine bir çatal peynir ve bir parça ekmek alıp karnımı doyurmuştum. Zaten aç değildim. Büyükannemin verdiği içecek gibi olan şeyin iki gün kadar karnımı tok tutacağını ögrenmiştim. Büyükannemden içki izinini çok önceden almıştım ve vampir olmam yüzünden içki içemeyeceğimi sanmıştım ama yine büyükannemin söylediğine göre sigara ve alkolün üreticilerinin de vampir olduğunu bu sayede de içki içebileceğimi ögrenmiştim. Tom yemeğini bitirdiğinde onu diğer eve gönderdim ve hazırlıklara başladım. Tüm odaları süslerle kapladım. Hoparlörleri kurdum ve cd kutusunu yanına koydum. Slow dahil her türlü şarkıların bulunduğu cdlerle doluydu.