Lily Luna Potter. Hugo Weasley. Ikisi Hogwats' a gidemeyen iki kuzen. Ve bir yemin ettiler: Hogwats' a gitmeden ve asasız büyü yapmayı tek başlarına öğrenecekler. Fakat bir mucize oldu: Hogwats Lily Luna Potter, Hugo Weasley, Salazar Dekars ve Stell...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hala birkaç bölüm önceki sorumun cevabını bekliyorum... (Soruyu aramayın diye yorumlara yazdım.)
" Lily neden kütüphanedeyiz sorabilir miyim?"
"Soramazsın. Zaten Luxa'dan izin koparana kadar canım çıktı bu saatte kütüphaneye gidebilmek için. Hıh bak, şuraya sığarız biz. Geç hadi."
Lily büyükçe bir masayı işaret ediyordu. Hugo kuşkuyla baktı.
"Sırf merakımdan soruyorum Lilu yanımızda ne var ki de o kadar büyük bir yer seçiyorsun?"
" İçinden ek sayfalar çıkabilir de ondan. Hadi artık merak ediyorum ne yazdığını."
Lily ve Hugo sandalyelere oturdular. Profesör Mcgonagal'ın verdiği tozlu kitap çok da kalın değildi, daha çok masal kitabını andırıyordu. Hugo kitabı parçalanmasından korkarcasına açtı. Sayfalardaki yazılar elle yazılmıştı. Oldukça iri yazılmış olmaları okumayı kolaylaştırıyordu. İlk sayfada sadece şunlar yazılmıştı:
İki çocuk vardı mutlu, Zeki ve yardımsever, Küçük yaşta devleştiler, İçlerinden biri günlük tuttu duvarlara, Öbürü ise kardeş oldu boyalarla ve kumla...
Lily sayfayı çevirdi ve yazılanları okudu,
Kuzgunun aynası, tıpkı bir pençe! Bakan gönüllerin hırsızı idi o! Oysa bilinmez, ki o bir rüyaydı, Deryanın yadigarı henüz yaşlanamamıştı. Her baştan, dört olan Uçtu havaya bir cümle. Tanığı olan üçtü sadece, Kimden geldiğini bilemedi bir olan ise. Uyulmadı kurallara ve son sözlere, Oysa bu değildi amaç her şekilde, Asalar kalkıverdi birden bire, Her sonun bir nedeni vardır belki de.
İki çocuğun gözleri büyümüştü. Çünkü gerçekten bekledikleri bu değildi. Daha çok Üç Kardeş veya Sırlar Odası gibi bir hikaye veya mit gibi ilginç bir hikaye bekliyorlardı. Hugo devamını bir nebze umutla öğrenmek için kalan sayfaları çevirdi. Ve Lily'nin beklediği gibi boştu.
"Öff çok mantıksız, niye boş sayfaları doldurmuş ki bu yazar? Bir dakika bu kitabın yazarı kim?"
Lily kitabın kapağını açtı, " Bu kitabın Hiçbir Zaman yazarı olmadı ve Olmayacak. TIPKI ADI GİBİ."
Lily ve Hugo kütüphanenin ortasında kendi düşünce fırtınalarına daldılar. Bu gece onlara uyku yüksek ihtimalle yasaktı.
Kusura bakmayın. Bu hafta hiç keyfim yok ve bunu bile zorlanarak yazdım. Ve büyük ihtimalle gerek kısalığından gerek anlatım biçiminden dolayı kötü oldu. Önceki bölümlerde fark ettiğim kadarıyla da sanırım bu bölümden pek vote beklememeliyim. HEPİNİZE MUTLU GÜNLER CANLARIM.
