FAKİR

5. Bölüm

Not : Arkadaşlar karakterlerin resimleri değişti.
Media: YENİ İREM 💞
Video: Teoman - FAHİŞE

En sonunda bir masada durduğumuzda karşımda gördüğüm kişiye inanamadım.

"Bana çabuk tokat at." diye fısıldıyarak Cem' den gelecek tokata kendimi hazırladım.

"Ne? " Ah , bu çocuk gerçekten sağır mı yoksa beyninden kaynaklanan birşey mi?

"Cimciklesen de olur."

"Sana dokunmamı bu kadar mı çok istiyorsun?" diyerek göz kırpan Cem' e dirsek atarak alev gibi yanan yanaklarımı es geçtim.

"Evet baba , bu da İrem. İrem, bu da babam. Ve bu da Yeşim... Babamın sevgilisi."

"Aslında bakarsan eşim. " diyen adamı umursamadım bile. Kadından gözlerimi alamıyordum. Onun üstüne atlamamam için bana engel olan ne anlamıyordum.

"Ah , her neyse baba." Konuşulan hiçbir şeyi idrak edemiyordum. Tek odaklandığım kişi önümde duran o tanıdık yüzlü kadındı. Böyle birşey olabilir miydi? Daha fazla düşünmeden ona doğru bir adım atarak sarılmak için kollarımı açacağım sırada yumuşak sesi ile o keskin kelimeleri söyledi.

"Evet. Selim benim eşim. Sende İrem' sin galiba. Tanıştığıma memnun oldum." dedi o zarif ellerini uzatarak.

Elini umursamadan direk onun yüzüne bakıyordum. Kafam o kadar çok karışmıştı ki...

Hiçbirini umursamadan kapıya doğru koşarak bu lanet yerden çıktım.

"İrem! " diye bağırarak kolumu tutan Cem 'e döndüm.

Gözlerim dolmuştu. Kafam o kadar çok karışmıştı ki.

"O kadın senin babanla birlikte olan , annenle babanın boşanmasına yol açan, senin tabirinle o fahişe olarak adlandırdığın kadın mı." dediğimde gözlerinde beliren öfke benim gözlerimde beliren yaşlar ile kaybolmuştu.

"Evet ama bunları neden-"

"Telefonun yurt dışı aramalara açık mı? "

"Evet ama-"

"Telefonunu verir misin? Soru sormadan."

"İrem bana ne olduğunu anla-"

"Cem lütfen." diye aciz çıkan sesim ile telefonu almak için ona elimi uzattım. Telefonu aldığımda hemen Aras'ın numarasını tuşlayarak açmasını bekledim.

"Alo. Aras , ben İrem."

"Kızım artık şu hattını yurtdışına açtır. Hergün başkasınd-"

"Aras çok kötü bişey oldu."

"Noldu malcım , yine beni özled-"

"Aras! O burada."

"...." "Nasıl yani? Kim orada?"

"Aras. Halanın dediği herşey doğruymuş. O ölmemiş. Yaşıyor ve burada."

"Kızım açık konuşsana kim ölm-"

"Annem! " dedim gözümden akan yaşları silerek.

"Sen nerede gördün? Emin misin o olduğundan."

"Ya benimle dalga mı geçiyorsun?! Tabii ki eminim. İnsan annesini nasıl tanımasın!"

"Tamam kızım sakin ol biraz. E ne güzel işte , git sarıl annene."

"Aa doğru ya bu nasıl aklıma gelmedi."

"Demi kızım işte git sarı-"

"Lan gerizekalı! Mal mıyım da ben onu akıl edemedim. Halanın dediklerini hatırlasana."

"O mal karı senin annene o kadar saydırdıktan sonra , onun dediklerini temelli sildim hafızadan."

Derin bir nefes aldım. "Halan haklıymış. Annem hakkında dedikleri hepsi doğruymuş. O ölmedi yaşıyor ve şu an bir adamla evli." dedim ve telefonu kapattım. Daha fazla konuşmaya dayanamayacaktım. Arkamı döndüğümde Cem sanki karşısından uzaylı varmış gibi bana bakıyordu.

Onun bakışlarını umursamadan telefonu ona doğru uzattığımda elimi sertçe itti. Ve bana sıksıkı sarıldı.

"Annen gerçekten yaşıyorsa neden sen gelmiş burada ağlıyorsun? " diye yavaşça kulağıma fısıldadı. Al bakalım İrem, bir gerizekalı daha. Yavaşça ondan ayrıldım ve telefonu uzattım.

"Özür dilerim."

"Ne için?"

"Annem için." dediğimde bana bakan o boş gözlerine gülmek istesemde gülemedim. Gücüm yetmedi. Bugün o kadar çok şey olmuştu ki.

"Yakında herşeyi öğrenirsin zaten. O zaman benden istediğin kadar nefret edersin. İşte bende o nefretin için özür dilerim." dedim ve arkamı dönerek eve gitmek için adımlarımı hızlandırdım.

μ₪μ₪μ₪μμ₪μ₪

Ve sonunda yeni bölüm!!! Çok fazla kısa oldu ve az olay oldu ama gerçekten şu an çokkk yorgunum. Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!!! Ve diğer hesabımdan ( bulut_kadin ) "Kimsin Sen? " adlı kitabıma da bakmayı unutmayın. Yeni bölümde görüşmek üzere. Seviyorum hepiniziiii ;*