"The next morning, Kevin was fuming mad when he saw his face at the mirror! Hahaha it was so funny! I was actually the one who draw that mustache on his face but he was blaming Jack!! HAHAHAHA I should have took a video of it! I'm pretty sure you'll cry laughing HAHAHAHAHA" humagalpak na naman siya ng tawa habang ako ay tahimik na pinaglalaruan ang kutsara ng aking pagkain. Kanina pa siya kwento ng kwento tungkol sa nangyari nung nasa amerika siya. Yung mga kalokohan nila ng mga kababata niya dun. Tss. Kahit saan lugar talaga mapaglaro ang impakto'ng to. Miski kaibigan ay niloloko!
Unti unti ay humina ang tawa ni Kris. I heared him cleared his throat.
"Uhm. Is something wrong, babe? Kanina ka pa tahimik at walang imik ah. Medyo hindi ako sanay sa asal mo ngayon.. new year's resolution mo ba yan? " nagaalangan na tanong niya tsaka napakamot sa batok.
"I'm just tired. And please, stop calling me babe. Hindi kita boyfriend kaya tumigil ka. And cut this crap and just tell me what you want to say? I need to go home, NOW." May diin na pagkakasabi ko kahit na mahina at hinay hinay ito. Nagsisimula ng kumuyom ang pagkakahawak ko sa tinidor ko. Pilit ko namang kinakalma ang sarili at baka masaksak ko ng wala sa oras ang Impakto'ng 'to!
"Ouch!" Nagkunwari pa siyang nasaktan sa sinabi ko ng hawakan niya ang kaniyang puso. Ang sarap bigwasan eh!
"Ang harsh mo talaga magsalita kahit kailan.." aniya na nagpa irap sakin. Napatingala naman ako ng bigla siyang tumayo at naglakad palapit sa 'kin.
"But you're right. You're still not my girfriend, YET." Ngiting ngiti siya. Napataas naman ang kilay ko sa kaniya.
"And what does that suppose to mean?" Wala paring emosyong tanong ko sa kaniya. Ano ito na ba? Magtatapat na siya tapos yayayain akong maging girlfriend? Ito nang plano niya? Ang dali ha!!
Napabalik tingin ako sa kaniya ng bigla nalang siyang lumuhod sa gilid at hinawakan ang kamay ko ng mahigpit.
Heto na naman ang mga walang kadaladala kong puso! Tumatambol na naman! Pati mga bulate ko sa tiyan nag sasayaw na naman! Pag-untugin ko kaya ni puso eh!
"Sierra.. I want you to know that from the very first time I laid my eyes on you, I already thought to myself that you're the one." puno ng sinceredad ang pagkakasabi niya. Hindi niya binibitawan ang kamay ko pati na rin ang mga mata ko.
"You're the one I want to be with. You're the one and only girl who made my heart race. You're the first and only girl who made my heart skip a beat.. You're the one, Sierra.. the only.." he was just staring at my eyes while saying all those lies.
Lies.
Oo. Alam kong puro kasinungalingan lang ang pinagsasabi niya. First and only girl? Neknek niya! Kung totoo nga yun eh di sana ay hindi niya ako lolokuhin. Hindi siya magpapanipula sa baliw niyang kapatid!
Naramdaman kong pinagpapawisan ang kamay niya pati ang noo niya. Humihigpit rin ang pagkakahawak niya sa kamay ko.
Kinakabahan siya? I smirk at the thought. Kung kinakabahan siya, well, he better be.
Buong lakas kong binawi ang kamay ko tsaka tumayo. Nakita ko pa sa nanlalaki niyang mata ang kalituhan sa nangyayari. Habang ako ay hindi na napigilang tumawa.
"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA" hawak hawak ko na ang tiyan ko sa kakatawa. Pilit kong hindi siya tinitignan.
"Why are you laughing?" puno ng pagtataka ang boses niya. Na aninigan ko siyang tumayo habang sinusundan ako ng tingin. Nakatagilid parin ako sa kaniya habang patuloy parin sa pagtawa.
"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA" para na akong baliw sa kakatawa. Actually, hindi ko rin alam kung 'bat ako tumatawa. I just feel like doing it.
YOU ARE READING
Unexplainable thing called Love (LS1)
Teen FictionLove is undefinable, it demands to be felt. Unexplainable thing called Love (LoveSeries1)(PlayboySeries1) @MysteryMaskGirl All right's Reserved