HISTORIA POD DRZEWEM /F.WESLEY ( Zakończone)

#2

Gdy rudzielce wyszli podszedł do mnie Pan Olivander z różdżkami które mam wypróbować po 11 różdżkach 12 okazała się być dobra. Gdy wzięłam ją do ręki poczułam niewidzialny wiaterek pszeszywający moje ciało. - 10 i 3/4 cala. WIŚNIA Pióro Fenixa. - Powiedział Pan Olivander. - Niestety są 2 takie różdżki na świecie, a 2 ma sama wiesz kto.- Powiedział ze strachem w głosie. Po tych słowach zamarłam. Gdy wyszłam ze sklepu, spotkałam Syriusza z SOWĄ i książkami. -To dla ciebie z okazji urodzin. -Powiedział podając mi sowę, a ja właśnie zdałam sobie sprawę że są moje urodziny. Sowę nazwałam EMI. Razem z Syriuszem wróciliśmy do mnie do domu. Pożegnałam się z nim. I poszłam do pokoju by się ubrać w czyste ubrania. Nie było tak późno więc zajrzałam do książek kupionych na Pokątnej. Najbardziej podobała mi się książka do eliksirów. Była najciekawsza i nie była totalnie gruba. Nie miałam zamiaru przeczytać całej w jeden wieczór. Więc zaczęłam rysować zachód słońca który widziałam z za okna mojego pokoju. Był naprawdę piękny. Tak jak mój obrazek.

✴ był 31 sierpnia ✴

Ten wieczór był normalny tylko po głowie chodziła mi jedna rzecz i 2 osoby. Ta rzecz to był mianowicie wyjazd z domu i zestawienie rodziny, cieszyłam się że jadę do Hogwartu ale żal miałam do tego że muszę wszystko zostawić.

Ten ostatni wieczór w domu spędziłam sama pakując potrzebne rzeczy. Prawie bym zapomniała o książkach i o potrzebnych rzeczach. Myślałam o tych kasztanowych oczach i o rudej czuprynie Freda Wesley'a. To było bardzo dziwnie uczucie jakby ktoś wrzucił do mojego ciała pełno motyli. Niewiem dlaczego o tym myślałam. To takie nie zrozumiałe dla mnie 11 latki. Więc postanowiłam zapomnieć o tym odrazu. Położyłam się spać z myślą o tych osobach które dzisiaj spotkałam na Pokątnej. Ze szczęścia uroniłam jedną łzę. Co mnie tak wzruszyło że zaczęłam płakać. Ale potem odrazu się uspokoiłam. I poszłam na serio spać.

✴ od autorki ✴

Mam nadzieję że się podoba.