The Pearl {Muke}

-3-

Rustig varen ze, het is nu drie uur 's nachts.
Michael heeft weer roer dienst.
Plotseling voelt hij een hand op zijn schouder.
Hij trekt zijn zwaard en houdt het tegen de keel van de gene die naast hem staat.

"Michael." Zegt Luke angstig.

"Luke! Oh, sorry..." Zegt Michael terwijl hij zijn zwaard terugstopt.

"Ik kwam even kijken naar de sterren en zag dat jij achter het roer stond." Zegt Luke.

"Wat vind je ervan?"

"Waarvan?" Vraagt Luke.

"De sterren." Antwoordt Michael.
Luke kijkt omhoog naar de duizenden sterren die de hemel verlichten.

"Prachtig." Zegt Luke met een glimlach.

Michael kijkt naar Luke, die met een glimlach naar de sterren kijkt.
Zijn haar glanst prachtig in het maanlicht en zijn ogen fonkelen net zo erg als de sterren.

"Luke... Heb ik al gezegd dat je niet lelijk bent?" Vraagt Michael.
Luke kijkt hem aan, met nog steeds die glimlach op zijn gezicht, en schudt zijn hoofd.

"Je bent niet lelijk, integendeel zelfs." Zegt Michael blozend.
Gelukkig kan Luke het niet zien door het donker.

"U ook niet, kapitein Clifford." Zegt Luke, waarna hij een buiging maakt.

"Dat neem ik als een compliment, matroos Luke." Grinnikt Michael.

"Wat ga je doen als je de Pearl terughebt?" Vraagt Luke.

"Geen idee, ik hoop iemand te vinden die aan mijn zijde zal staan." Antwoordt Michael.

"Weet je überhaupt waar de Pearl nu is?"

"Ja, ik weet dat ze een schat zoeken, en toevallig weet ik waar die ligt." Zegt Michael met een grijns.
Dan verdwijnt Michael's glimlach.

"En dan breng ik je terug naar Londen." Zegt Michael zachtjes.

"Ja..."
Luke staart in Michael's diep groene ogen.
Michael staart in de zee blauwe ogen van Luke.

"Je ogen zijn net de oceaan." Mompelt Michael.
Opeens duwt Luke zijn lippen op die van Michael.
Geschrokken kijkt Michael hem aan, maar dan kust hij terug.

"Sorry." Hijgt Luke als hij terugtrekt.

"Geeft niet." Hijgt Michael terug.