The Pearl {Muke}

-8-

Ze maken een korte stop bij Tortuga.

"Verdomme." Mompelt Michael als hij het schip ziet liggen wat hij had gestolen in Londen.
Kwaad stormt hij van boord.

"Michael!" Roept Blake als hij de kapitein ziet.
Meteen duikt iedereen weg.

"Godverdomme jullie tering mongolen ik zat bijna vast op de klote fucking eiland, jullie-"

"Ze snappen het." Zegt Luke snel.

"Tering dieven."
Luke zucht.

"Luister, Mike-"

"Het is kapitein voor jou, fucking Blake." Antwoordt Michael.

"Het spijt ons." Zegt Barry.

"Het spijt ons." Doet Michael hen na met een raar stemmetje.

"Echt heel erg."

"Echt heel erg m'n ass."
Kwaad stormt Michael weer weg.
------------
"Ik zag dat je papa's boot terughebt."

"Ja."

"Ik ben heel trots op je."

"Oké."

"Waarom doe je zo?"

"Gewoon."

"Gewoon is geen reden-"

"Als je van de trap afvalt ben je snel beneden." Snauwt Michael geïrriteerd.

"Normaal doen." Zegt zijn moeder pissig.

"Ik doe normaal. Ik ga terug naar mijn schip. Dag." Gromt hij boos waarna hij wegrent.

"Het spijt ons." Zegt Luke tegen Michael's moeder, waarna hij, Calum en Ashton Michael volgen.
------------
"Michael!" Roept Ashton als ze Michael de trossen zien loshalen.
Snel rennen ze het schip op.

"Wou je weg gaan zonder ons?" Vraagt Calum.

"Ja." Antwoordt Michael boos.

"Aardig." Zegt Calum kwaad.
Snel loopt Calum zijn hut in, Ashton op zijn hielen.

"Waarom doe je zo?" Vraagt Luke.

"Omdat ik zo doe." Snauwt Michael, waarna hij de loopbrug weghaalt.

"Je moet-"

"Ik moet niks, als je mijn moeder wou spelen dan mag je ophoepelen. Ik ben jouw gezeik helemaal zat en kan niet wachten tot je weg bent!"
Gekwetst kijkt Luke hem aan.
Als Michael realiseert wat hij net heeft gezegd, verzacht zijn gezicht.

"Luke, ik-"

"Zeg maar niks." Zegt Luke terwijl er een traan over zijn wang loopt.
Huilend springt hij terug op de kade.

"Luke!" Roept Michael hem achterna, maar hij is al verdwenen.
Snel springt Michael ook de kade op.
------------
Huilend rent Luke door de straten.
Hij moet een schip zien te vinden dat naar Londen gaat.

"Hohoho, waar gaat zo'n mooie jongen als jij huilend naartoe?" Vraagt iemand terwijl hij Luke tegenhoudt.
Als Luke opkijkt, kijkt hij recht in het gezicht van een valse piraat.

"L-Londen." Snikt Luke.

"Londen? Wat een toeval! Mijn schip gaat daar ook heen, we wouden net vertrekken!" Zegt de piraat.

"E-Echt?"

"Ja! Je kan meevaren." Zegt hij vals.
Luke twijfelt even, maar dan hoort hij Michael in de verte roepen.

"Oké." Zegt hij terwijl hij zijn tranen wegveegt.
Meteen trekt de piraat hem mee.

"Mijn naam is kapitein Blackeye." Zegt de piraat met een grijns.
------------
"Heb je een huilende blonde jongen gezien?!" Vraagt Michael aan iedere vreemdeling die hij ziet.

Na een tiental vreemdelingen die vraag te hebben gevraagd, weet iemand iets.

"Ik zag hem met Blackeye meegaan."

"Dat meen je niet?!"

"Dat meen ik wel."

"Oh god, waar gingen ze heen?"

"Daar." Zegt de man terwijl hij naar links wijst.
Meteen begint Michael te rennen.

"Luke! Luke!" Gilt hij als hij de boot van Black dingetje in zicht krijgt.

Ondertussen vertelt Black Luke allemaal mooie verhaaltjes over hoe goed hij is en hoe slecht Michael is.

"Ach ja, die Michael, net zo onbetrouwbaar als zijn vader. Ik hoorde dat hij zijn schip is kwijtgeraakt?"

"Die heeft alweer terug..."

"Met jouw hulp zeker?"

"Hij stal alleen-"

"Aha. Hij heeft je gebruikt, Duke."

"Mijn naam is Luke."

"Juist. Wat ik dus zei, hij heeft je gebruikt. Nu heeft hij je niet meer nodig en dumpt hij je."

"Dat zou hij nooit doen."

"Hij is een piraat, hij houdt zich niet aan regeltjes en beloftes. Geloof me nou maar, Bluke." Met die woorden loopt hij weg.
Luke trekt het medaillon van Michael onder zijn shirt vandaan en staart ernaar.

"Stomme piraten." Mompelt hij, waarna hij het medaillon van zijn nek haalt en op de kade gooit.
De loopbrug wordt ingetrokken en al snel varen ze de open zee op.
------------
"Luke!" Hijgt Michael.
In de verte ziet hij het schip van Blackie varen.

"God..." Hijgt hij.
Dan valt zijn oog op iets wat glimt.
Hij bukt en raapt het op.
Als hij ziet wat het is, valt hij op zijn knieën en begint hij te huilen.

"Michael! Michael, kom! We moeten hem achterna!" Zegt Calum die aankomt rennen.
Ashton probeert Michael overeind te trekken, maar die krult zichzelf op en begint nog harder te huilen.