The Pearl {Muke}

-5-

"Dus... Ik koos er voor om mee te gaan?" Vraagt Luke.
Ashton en Calum knikken.

"Stomme keuze."

"Het piraten leven valt best mee hoor." Zegt Calum.

"Dat zeg je alleen zodat ik niet wegga."

"Deels." Grinnikt Calum.

"Ik wil naar huis."

"Dat gaat niet, maar Michael heeft beloofd je terug te brengen." Antwoordt Ashton.

"Ik moest je dit geven van hem." Zegt Calum, waarna hij het medaillon uit zijn zak vist.

"Wat is dat?" Vraagt Luke terwijl hij het pakt.

"Een cadeau wat hij je een jaar geleden had gegeven." Antwoordt Ashton.

"Oh, dan ga ik hem maar bedanken." Zegt Luke, waarna hij naar buiten loopt.

Als hij op het dek staat, ziet hij Michael, die staat te zoenen met Esmaralda.
Hij haalt zijn schouders op en loopt weer weg.
Michael ziet hem, en een pijnscheut gaat door zijn hart.
Hij hoopte dat het hem op z'n minst een beetje zou boeien.

Luke loopt ondertussen richting het roer, waar iemand staat van wie hij de naam niet weet.

"Gouverneurs zoontje." Grijnst de kerel achter het roer.

"Noem me nog één keer zo en je ligt in de zee." Gromt Luke kwaad.

"Calm your tits, mate." Grinnikt hij.

"Mijn vader heeft meer bereikt in zijn leven dan jij ooit zal doen!" Zegt Luke, waarna hij weer terug de hut inrent waar Calum en Ashton zijn.

"Piraten zijn vreselijk. Wanneer ben ik thuis?" Vraagt Luke met tranen in zijn ogen.
Calum slaat zijn armen om Luke heen en meteen begint Luke te huilen.

"We zorgen ervoor dat je thuiskomt." Fluistert Calum.

Ondertussen luistert Michael door de deur naar het gesprek.
Bij iedere snik van Luke voelt hij een steek in zijn hart.
Het is zijn schuld dat Luke hier is.
Herinnert Luke zich nou echt niks meer?
------------
Die nacht staat Michael weer achter het roer.
Als het goed is komen ze over een paar dagen aan bij de schat waar de Pearl is.
Daarna ziet hij Luke waarschijnlijk nooit meer.
Plotseling ziet Michael iemand op de reling zitten.
Hij zet het roer vast en rent naar de persoon toe.

"Luke?" Vraagt hij geschrokken als hij de jongen herkent.

"Oh, hallo piraat, bedankt voor het medaillon."

"No problem, maar waarom zit je hier?"

"Nadenken, en naar de sterren kijken. Ze zijn mooi." Antwoordt Luke, waarna hij weer naar de lucht kijkt.

"Inderdaad." Zegt Michael met een glimlach.

"Mag ik je iets vragen, piraat?"

"Sure."

"Waarom heb je me meegenomen? Was het omdat ik anders iets zou zeggen, of een andere reden?"

"Je zal dat niet snappen."

"Ik ben niet zo dom als een piraat, hoor."

"There we go again met de piraten grapjes." Zucht Michael.

"Het was geen grapje. Maar vertel het alsjeblieft."

"Soms denk je wel eens dat je de liefde van je leven hebt gevonden, maar dan komt karma en zorgt ervoor dat alles in de soep draait. Welterusten, gouverneurtje." Antwoordt Michael, waarna hij terug naar het roer loopt.
Luke staart hem na.
Hij snapt niet wat Michael bedoeld.
Ach ja, laat ook maar.