∞ Hoofdstuk 15 ∞

156 8 0
                                    

Als ik thuis aankom, staat de huistelefoon roodgloeiend. Iedereen wil ons een hart onder de riem steken. Oma, mama en ik hebben al gesproken over de begrafenis. Mama wil er absoluut geen, maar oma absoluut wel. Mij maakt het niet zoveel uit, ik zou gewoon graag nog eens afscheid nemen. Oma woont sinds kort bij ons. Mama kan het niet meer alleen aan en met de examens moet ik gezond blijven eten, dat zegt oma altijd. Als ik richting mijn slaapkamer wandel, valt mijn oog op het kleine briefje op de keukentafel. Al vanaf hier kan ik zien dat het oma haar handschrift is. "Ik heb pastasalade met tonijn voor je gemaakt en omdat ik weet dat je niet graag naar de keuken wil gaan, staat het al op je slaapkamer." Oma denkt ook altijd aan alles. Als ik verder naar mijn slaapkamer ga, heb ik ineens een steek in mijn maag. Van de honger misschien? In mijn slaapkamer staat inderdaad alles klaar. Het doosje met de salade, bestek en een servetje. Hier ligt ook weer een briefje met oma haar handschrift. "Niets aan de kat geven, anders wordt hij ziek. Oma xxx" Zoals gewoonlijk eindigt ze haar briefjes met "Oma xxx"

I'm the bitch, you're the bad boy!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu