∞ Hoofdstuk 24 ∞

73 4 0
                                    

Als ik thuis ben, staat Chloë al voor de deur. "Ik wou net bellen, maar ja, niet meer nodig", lacht ze. Ik draai de sleutel in het sleutelgat en open de deur. Ik loop richting de trap en wil de eerste trede opgaan, tot dat Chloë me tegen houdt: "Hebben jullie geen lift?" "Ja, maar ik ga liever met de trap", lach ik. "Oké, we doen wedstrijdje", zegt ze, "wie als eerste boven is. 2e verdieping?" "Nee, derde", zeg ik. "Oké, waar is de lift eigenlijk?", vraagt Chloë. "Daar achter het hoekje. Drie, twee, één", roep ik. Ik loop de trap op en sla minstens 1 trap over per keer. Als ik boven ben duurt het nog een eeuwigheid tot dat de lift helemaal boven is. Ik leun tegen de stalen rand en neem mijn gsm uit mijn zak. Niks speciaals te merken. Ik hoor een klik en dat betekent dat de lift boven is. De deuren gaan piepend open en Chloë stormt uit de lift, maar loopt naar de verkeerde kant van de gang. "Ey!", roep ik. Chloë draait zich om en lacht: "Damn, ik ben te laat." Ik doe teken met mijn hoofd naar de deur om aan te tonen dat we de andere kant op moeten. "Jullie hebben toch twee verdiepingen in jullie appartement, toch? Toch?", vraagt ze. "Ja, boven is de badkamer en de kamers van mama en oma", antwoordt ik. "Woont je oma nog bij jou?", vraagt ze, terwijl ik de sleutel in het sleutelgat steek en merk dat het de foute is. Ik wissel van sleutel en ik antwoordt: "Nee, dat is voor als ze langs komt", zeg ik, "Oma woont nogal ver en ze vindt het stom als ze altijd zo ver moet rijden, dus ze blijft vaak slapen."

I'm the bitch, you're the bad boy!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu