Gülay: hani miray ablam war ya kaybolan
Tülay: ewet
Gülay: abla ben onu bulmak istiyorum
Tülay: bende isterim ama annemlere sormadan yapamayız
Gülay: abla annemler ya istemezlerse
Tülay: niye istemesinler ablacım
Gülay: abla sonuçta miray ablamı onlar wermiş yetimhaneye
Miray o sırada tüm konuşulanları duyar.
Gülay- neyse abla yarin gelirim size konuşuruz bu konuyu
Tülay- tamam ablacım der ve kapatirlar
Miray hrmen yerine geçer ama sürekli gülaya bakar
Buğlem- kızlar gitsekmi ya
Ceylin: aynen geç oldu
Ece: hadi biz kaçar görüşürüz
Miray: gôrüşürüz gülay
Gülay: görüşürüz
Der we miraylar taksiyle yurda giderler.
Gülay: sizden bişey istiyeceğim
Can: tabi ne isteyeceksin
Gülay: benim bi ablam war 17 sene önce yetimhaneye werilmiş onu bulmak istiyorum yardim ederimisiniz
Fatih: ederiz ablanın ismi ne
Gülay: miray
Koray: aklıma bişey geldi ama söyleyemiyorum
Herkez- söylee
Koray: bizim miray ablan olabilirmi
Fatih: nasıl yani
Koray: ya hiçmi fark etmediniz gülay telefonla konuşmaya giderken lovaboya gitti belkide konuşmalariniz onunla ilgiliydi
Gülay- ewet miray ablamla ilgili konuşuyorduk
Koray: bak belkide duydu we bi şüpheye kapıldı gidesiye kadar sana baktı we sadece sana gôrüşürüz dedi belkide o da kendinden süpheleniyo.
〰〰〰〰〰mirayların gurubu〰〰〰〰〰
Buğlem: miray sen iyi misin hiç konuşmuyosun
Ece: aynen normalde onlar hakkinda bi yorum yaprsin şımarıi zengin züppeleri filan dersin şimdi noldu
Miray: kızlar ben çok şüpheleniyorum
Melis: neyden
Miray: gülayın kardeşim olduğundan
Ceylin: yok artık
Miray: ewet ablasiyla olan konuşmalarini duydum bi ablasi daha warmis 17 sene önce yurda werilmiş ismide miraymış hatta onu werende ailesiymiş yani benim bilgilerimle aynı
Ece-bence yarın nermin hanima soralim (müdür)
Ceylin: bencede ama yarını beklememiz lazım şimdi yatalımm
Melis: bencede
Miray gece boyunca uyuyamaz aklını karıştıran birsürü sorular wardır.
Sabah olmuştur.
Gülay'ın ağzından
Aşağıdan gelen çığlıklarla uyanmıştım sessizce aşağıdaki konuşmaları dinlemeye başladım.
Zafer: anne hep senin inadın yüzünden mirayımdan ayrıyım hep senin yüzünden 17 senedir göremiyorun allah bilir şu an nasıl bu zamana kadar ağzımı açmadım ama enginimede dokunma artık
Hikmet: senin oğlun bana karşı geldi
Mukadder(ağlayarak): anne yeter artık ben senin yüzünden hem mirayımdan hem de tülayımdan ayrıyım
Zafer: seninn için tülaydan ayrıyım sırf senin inadın yüzünden bi gülay kaldı onadamı zarar wericeksin
Hikmet: sen ne diyosun yavrum
Zafer: bilmiyo gibi yapma anne
Gülay hemen yukarıya koştum ablamı aradım
Gülay(ağlayarak): abla
Tülay: ablacım niye ağlıyosun
Gülay: abla size gelebilir miyim?
Tülay: tabi ablacım gel hemen.
Gülay: tamam geliyorum
Gülay hazırlanır we hemen tülaylara gider. Tülayların oraya gelir tülay hemen kapıyı açar we sarılırlar
Tülay-noldu ablacım
Gülay: abla babamların senle konuşmamalarının sebebi babaannem miray ablamın yurda werilmesinin tek nedenide babaanem ➰➰➰miray'ın ağzından➰➰➰
Dışarıdan gelen gürültülerle uyandım hemn üzerime ceket giyip yurdun dışına çıktım orada bi ailenin beni aradığını fark ettim
Kadın: ben mirayı arıyorum
Naz(müdür yardımcısı): buyrun
Kadın: miray benim kızım
Miray: nee
☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑☑
Ewet bir bölüm daha bitti. Bakalım diğer bölümde neler olacak ama diğer bölüm için vote we yorum yapmanızı istiyorum. Hikayem hakkındaki düşünceleriniz benim için çok önemli......
