1. Bölüm

131 11 11
                                    

Merhaba arkadaşlar. Bu benim ilk kitabım olucak biraz kötü olabilir ama umarım beğenirsiniz :) Bu arada fotoğrafını paylaşmamı istediğiniz kişileri söyleyin paylaşayım ve kitabı eleştirebilir veya bana fikir verebilirsiniz şimdiden teşekkür ederim

Bugün çok mutlu uyandım. Yüzümü yıkayıp kahvaltı yapmak için mutfağa gittim. Annem de oradaydı ve üzgün gözüküyordu. Nedenini sordum:

- Neden üzgünsün?

-Boşver.

-Peki diyip kahvaltı yapmaya başladım. Sonra dışarı arkadaşlarımla buluşmaya gittim. Giderken yolda birisi kolumdan çekti. Kolumdan çeken kişiyi tanımıyordum. Çok sinirlenmiştim.

-Sen kimsin be napıyosun dedim.

-Sana herşeyi anlatıcam ama sakin ol ailen sana anlatmadı sanırım dedi.

Ne diyordu bu ya ailem benden ne saklıyordu. İnanmalımıydım diye düşünürken çocuk

-Hey sana diyorum! dedi.

Ben de sinirlendiğimi belli ederek:

-Ailem bana neyi anlatmadı?! diye bağırdım.

-Sen bir vampirsin ve ben de bir melezim.

İlk başta şaka felan yaptığını düşündüm ama sonra çocuk

-Ciddiyim diyince korkmaya başladım.

-Nasıl ya ne vampiri hem vampir olsam bunu ben bilirdim sen değil diye karşı çıktım ama bir yandan da gerçekten vampir miyim acaba diye düşünüyordum. Sonra çocuğun 'ben de melezim' dediği aklıma geldi ve sordum:

- Melez ne filmlerdeki gibi hem kurtadam hem de vampir mi? deyince çocuk evet anlamında kafasını salladı. Çok heyecanlanmıştım ne yani bunların hepsi gerçek miydi gerçekten vampirler ve kurtadamlar var mıydı? Ben vampirsem güçlerim de vardır diye düşünerek çocuğa

- Ben vampirmişim ya hani ozaman benim güçlerim vardır bunlar neler?

- Her vampir çok hızlı koşar ve başka güçleri de vardır ama o kişiye göre değişir mesela ben düşünceleri okuyabiliyorum dedi ve konuşmaya devam etti:
- Ayrıca bizden başka cadılar, melezler, vampirler ve kurtadamlar da var dedi.

Çok garip gelmişti bu olanlar. Bi ara rüya gördüğümü felan düşündüm ama herşey gerçekti. Çocuk bana

-Gel seni diğerleriyle tanıştırayım dedi. Ben de bunu istediğimi belli ederek evet dedim. Çocuk beni takip et diyince dediğini yaptım. Beni çok güzel ve büyük bir yere getirmişti. İçeri girince bir çocuk Richard'a: (melezin adıymış)

- Dediğin vampir bu mu?

-Evet tanıştırayım sizi dedi.

Richard beni herkesle tanıştırmaya başladı:

-Bu Lukas benim en yakın arkadaşım ve kurtadam. Dedi. Lukas tatlı bir çocuğa benziyordu sevmiştim onu. Sonra Richard bi kızı göstererek:

- Bu da Asena. O ise bi cadı dedi.

-Memnun oldum dedi

- Ben de diye karşılık verdim. Bu kızı da sevmiştim. Ve diğerlerini de hızlıca tanıttı:
- Bu Edd, bu Acla ve bu da Paul.

Hepsini sevmiştim çok tatlıydılar ama biri hariç. Richard. Ona biraz sinir oluyordum ne bileyim gıcık gülüşünü yapınca tatlı olsa da sinir oluyordum işte ona. Sonra havanın karardığını farkedip artık gitmem gerektiğini söyleyince Lukas

- Sen bir vampirsin ve artık ailenle kalamazsın bizimle burda kalman gerekiyor zaten 1 hafta sonra felan da senle beraber okula gideriz dedi ve sonra:

- Sen sormadan söyliyim bu doğa üstü varlıkların olduğu eğitim aldığımız bir okul dedi. Bu dediklerine şaşırmıştım. Aileme sinirliydim ama onlardan ayrı kalamazdım. Özlerdim onları.

- Ne?! Birdaha ailemle görüşemeyecek miyim yani?

- Evet ama şimdi eve gidip valizini felan hazırlayıp ailene veda edebilirsin. Richard sabah seni alır ve buraya getirir.

Onlarla daha yeni tanışmıştım ama güveniyordum onlara ve bana çok samimi geliyorlardı bu yüzden sabah zorluk çıkarmadan yeniden buraya gelecektim.

*********

Eve doğru yürüyemeye başladım. Eve geldiğimde tam zile bascakken aklıma aileme ne diyeceğim geldi. Ne yapacaktım şimdi vampir olduğumu öğrendim artık sizle burada kalmıcam diyemezdim ki... Ayrıca sabahtandır dışarda olduğum için de beni soru yağmuruna boğacaklarını biliyordum -.- Ben böyle düşünürken kapıya doğru yaklaşan ayak seslerini duyuyordum. Garipti sesler çok net geliyordu heralde vampir olmanın özelliğidir derken annem kapıyı açtı. Annemin yüzünü görünce bana yalan söylediklerini hatırlayıp daha da sinirlendim. Artık duyguları daha derinden yaşıyordum. Ama kafama takılan bir şey vardı yani ben niye vampirlik özelliklerimi şimdi farkettim ki? Neyse yarın bunu Richard'a sorarım.

Kapıdan içeri girdim tam odama gidecekken annem

-  Salona gel Valerie dedi gülümseyerek.

- Çok yorgunum uyucam ben sonra konuşuruz dedim. Ailemden kaçmak istiyordum çünkü konuşursak daha da sinirlencektim ve aileme zarar vermek istemiyordum. Ben böyle düşünürken yine ayak seslerini duymuştum. Bu sefer iki kişinin olduğunu anlamıştım. Ve hemen konuşmamak için uyumuş numarası yapacaktım. Tam yatağa giriyordum ki kapıyı açtılar

-Valerie öğrendiğini biliyoruz ve çok üzgünüz. Bizle kalamayacağını da biliyoruz ama yarın da burda kal doğum gününü kutlayalım arkadaşlarını çağır eğlen sonraki gün gidersin lütfen dedi babam.

Yarın doğum günüm olduğu aklımdan tamamen çıkmıştı ama babamın fikri de kötü değildi yani son günümü ailemle ve arkadaşlarımla mutlu geçirmek istediğimi farkettim ben de hem arkadaşlarımla vedalaşırım her ne kadar vedalaşmak beni daha da üzecek olsa bile vedalaşmalıydım bişey demeden onları bırakıp gidemezdim sonuçta. Ve artık bi karar vermiştim aileme dönerek

- Tamam yarın bişey olmamış gibi doğum günümü kutlayacağız ve arkadaşlarımla vedalaşacağım ama sonraki gün için zorlamayı düşünmeyin çünkü kararım kesin gidicem.

Genç Vampir Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin