''Sanırım aşık oldum. Birine anlatmam gerek , patlamak üzereyim. Okulda bekliyorum.'' Dylan , aşık olmak? Saç tellerime kadar bir yanma hissettim. Erica mıydı yoksa? Hayır sanmıyorum. Dylan Erica'dan nefret eder , ama ya o ise ? Belki de Amy'dir. Son zamanlarda fazla konuşmaya başladılar. Evet bence o . Ama kesinlikle ben değilim. Kahretsin. Benim olmasada kimsenin de olmaması düşüncesi ayakta tutuyordu beni. Şimdi... Gözlerimin önünde bunların olmasını izleyemezdim. Başka bir şehire taşınmalıydım evet evet yapmalıydım. Ama şuan tek öğrenmem gereken o kişinin kim olduğuydu. Hemen üstüme bir şeyler geçirip , çantamı aldım. Annem çıkmıştı. Saat daha çok erkendi. Şuan onu düşünecek durumda değilim. Yürüyerek gitmeye kara verdim. Hatta koşarak. Evet koşmaya başladım. Belkide rahatlayacaktım. Delice koştum. Bir yandan Birdy'nin huzur verici sesi kulağımda fısıldıyordu.
Kapının önünde bekliyordu. Nefes nefese kalmıştım. Yanıma geldi.
''Rose?''
''Dylan?''
''Neden koştun , deli misin?'' dedi kahkaha atarak. Acaba neden? Aşık oldum diye mesaj atan bendim sanki.
''Canım spor yapmak istedi. Olamaz mı? Evet bekliyorum.''
''Neyi?'
''Okulda bekiyorum , aşık oldum. Yeterince iyi açıkladım mı?''
''Hahaha inandın mı?''
''Nasıl yani?''
''Sadece dalga geçmek istemiştim. Yoksa seni erken getiremezdim. Hadi içeri girelim.''
''Aptal mısın ya sen?'' dedim ve gülmeye başladım. İstemsizce.Nedenini bilmeden. Sanırım rahatlamıştım. Dylan'a sarıldım. Ellerini belime dolayışını hissettim. Mutluyum evet. Dylan tekrar benim. Daha doğrusu kimsenin. Olsun bu düşünce bile güzel.
''Bende özledim tamam tamam.'' Çekildim. Pislik. Seni karşımdayken bile özlüyorum. Keşke bunu sana söyleyebilsem. Kendine gel Rose.
''Pisliksin Dylan.''
''Biliyorum , biliyorum. ''
''Britt beni bekliyor , onun yanına gideceğim. ''
''Tamam bende bizimkilerin yanına gideyim. Görüşürüz.'' Yanımdan ayrılışını seyrettim. Britt kesin sınıftaydı. Koşarak sınıfa gittim. Ağlıyordu. Hızla yanına oturdum.
''Britt noldu?''Kafasını kaldırıp bana baktı.
''Thomas ' tan ayrıldım.''
''Neden?''
''Erica'yla yakaladım. '' Oha. Bu sürtük hani Dylan'a aşıktı. Aslında sevinmiştim. Ama Britt'e de oley demek ki Dylan' ı bıraktı diyemezdim.
''Sürtük.'' dedim hışımla. Britt hala ağlıyordu. Kafasını kaldırıp , suratıma bakmasını sağladım.
''Düşünmek yok tamam mı? Düşünmek yok. Acımayana acımayacaksın. Bu kadar. Güçlü ol.'' Bunları ben mi söylemiştim? Güçlü kal. Kendimi düşünmeden söyledim evet. Britt sarıldı. Bende ona sarıldım. Telefonumun titremesiyle ayrıldık. Mesaj gelmişti. Dylan'ın adını görünce kocaman gülümsedim.
''Bahçede bekliyorum. '' Britt de okudu. Suratına baktım.
''İn sen iyiyim.'' dedi güçsüzce.
''Hemen geleceğim.'' dedim. Hızlı adımlarla aşağı indim. Bankta oturuyordu. Yanında tahmin edin bakalım kim vardı ? Doğru. Erica sürtüğü. Daha demin seviniyordum ama ben. Bu kızın amacı ne? Kavga etmem gerek. Koşarak yanlarına gittim. Bağırmaya başladım.
''Hey , amacın ne senin? En yakın arkadaşım yukarıda salya sümük ağlıyor , senin orospuluğun yüzünden. Sen onu üzdüğün yetmiyormuş gibi , sevdiğim çocuğun yanındasın. Amacın ne?''
Durun bir dakika. Sevdiğim çocuk mu ?
