Κεφάλαιο 17ο

34 5 0
                                    

Οι μέρες περνούσαν ήρεμα. Με τον Κώστα είμαστε πολύ καλυτερα. Δεν βιάζεται ούτε με πιέζει και με προσέχει αρκετά όπως υποσχέθηκε. Ο Γιάννης είναι πολύ περίεργος μαζί μου και δεν ξέρω γιατι.

Είναι Πέμπτη πρωί και φεύγουμε για Κέρκυρα σήμερα. Είμαι παρά πολύ ενθουσιασμένη. Η ώρα είναι 5 και η μαμά έχει ξυπνήσει μαζί μου για να σιγουρευτεί ότι τα έχω όλα. Έχω τσεκάρει την βαλίτσα μου την τσάντα μου τα νεσσεσερ μου στο φορές. Έχω τσεκάρει τα πάντα.
Ντύνομαι και φοράω ένα χοντρό μαύρο κολάν και ένα Μπορντό μπλουζάκι. Στην Κέρκυρα από ότι είδα όσο ήλιο και να έχει πάντα κάνει ψυχρά. Μακάρι να περάσουμε όσο καλύτερα μπορούμε.
Από τις σκέψεις μου με βγάζει το κουδουνι. Περιμένω να παει η μαμα αλλά δεν ακούω βήματα και πάω στις σκάλες. Αλλά καταλαβα οτι άνοιξε. Ακούω φωνές. Είναι ο μπαμπας. Τι θέλει εδώ;; τέτοια ώρα;; κατεβαίνω κάτω και τον βλέπω στην κουζίνα μαζί με την μαμά.

"Καλημέρα Χριστίνα." μου λέει και έρχεται να με αγκαλιά.

"Καλημερα" του λέω και τον αγκαλιαζω τυπικά. Φαίνεται λυπημένος. Ταλαιπωρημενος. Λυπάμαι που ήρθαν έτσι τα πράγματα αλλά φταίει και αυτός.

"Ήρθα να σου πω καλά να περάσεις στην εκδρομή. Και να σου δώσω αυτά. Ετσι ένα δώρο από μενα" λέει και μου δίνει κάποια χρήματα.

"Όχι δεν χρειάζονται και σε ευχαριστώ" του λέω και τα αφήνω στο τραπέζι.

"Πρέπει να ετοιμαστω" λέω και ανεβαίνω πάνω.

Μετά από δύο ώρες που κόβω βόλτες μέσα στο δωμάτιο και ξανά τσεκάρω τα πράγματα μου το ρολόι ρίχνει 7 οπότε περνώ τις βαλίτσες μου και κατεβαίνω κάτω που είναι ακόμα ο μπαμπας και μιλάει με την μαμα. Τους χαιρετάω και πάω να φύγω.

"Να προσεχείς" μου λέει η μαμα για 200στη φορα.

"Δεν πάω στο πόλεμο" λέω ειρωνικά και φεύγω.

Κατευθύνομαι προς στο σημείο που δώσαμε ραντεβού με τα παιδιά και τον Κώστα.

Μόλις φτάνω εκεί με περιμένει η Κλειώ και Μόλις με βλέπει τρέχει και με αγκαλιάζει.

"Φιλενάδα θα περάσουμε υπέροχα" λέει καθώς με σφίγγει.

"Σιγά καλε θα με πνιξεις. Αλλα φυσικά και θα περάσουμε τέλεια" είπα καθώς την έβγαλα από γύρω μου.

Μετά από λίγο ήρθε και ο Κώστας. Ήρθε δίπλα μου και με φίλησε στο λαιμο.

"Καλημέρα μωρό μου" είπα και τον φίλησα.

All or nothingWhere stories live. Discover now