CESUR ve KORKAK

4. BÖLÜM

Uykudan kalmış, halı desenlerini izliyordum. Sersem sersem yerimden kalktım ve banyoya girdim. Elimi yüzümü yikayip kurulladiktan sonra üstüme okul kıyafetlerimi geçirdim. Çantamı koluma takıp evden çıktım.
Yavas ve sakin bir şekilde sınıfa girdim. Duru sırasında oturmuş telefonda oyun oynuyordu. Ona nefret dolu bi bakış attıktan sonra yerime oturdum. Bana doğru gelen oğuzhan'a baktım.

-Bilekligini sahilde unutmuşsun..

- Niye dün vermedin peki ? Bidaha mı gittin sahile ?

-Hı hı.

Ne tuhaf ! Benim bilmedigim şeyler var onda . Bence Gökhan'dan korktuğu için bana çok yanaşmıyo. Ne malum ? Gökhan bi vurdumu indirir aşağı. Belkide ondan.. Fakat ben böyle düşünürken çantasını alıp yanıma yerleşti. Ona tuhaf bakışlar atmamdan rahatsız olmuş olmalı ki "Gdiyim mi geri !"dedi.

-Hayır hayır ! Ben şey. .. neyse...

Yanaklarımın domates tarlasına gömüldüğünü hissedince kimse farketmesin diye geometri kitabini açıp çalışmaya başladım. Pek çalışmak sayılmaz ama . Çünkü geometriden hiç bir şey anlamıyorum.

-Anlamıyorsan sana anlatabilirim ?

-Nerden biliyosun anlamadığımı ? Çok da güzel anlıyorum.

-Gözlerinden belli . Kitaba öylebir bakıyorsun ki ?

Bidakka bidakka ! Bu çocuk benim gözlerime mi bakıyordu yoksa? Allahım sana geliyorum ! Yoksa düşündüğüm şey mi ! Hayır hayır olamaz .... tamam gözlerim güzel hatta simsiyah ama neden benim gözlerimi inceliyoki !?

-Sen benim gözlerime neden bakıyorsun acaba !

-Neden bakmiyim ki ? Gerçekten çok güzel gözlerin var.

Aslında rahatsız ediyorxu bunlar beni. Cevap vermeden yerimden kalkıp bir ön sırada yer aldım. Sanki ne düşündüğümü biliyormuş gibiydi. Hiç konuşmadan yerinden kalktı ve sınıftan çıktı. Çok ilginç aslında. Beni seviyor galiba. Ama neden söylemiyor ki ?

OĞUZHAN

KAHRETSİN! Yine kendimi tutamadım. O kadar aptal olmamalı idim. Nasıl söyledim böyle bir şey?
Yuzume su çarptım ve saçlarmı ıslatım.
Aynadaki çirkin yansımama baktım. Ben bu tipimle bir de Deniz'e açılmaya mı çalışıyorum? H3men sınıfa dönmeliyim . Ellerimi pantolonuma sildim ve koridora çıktım. Fakat çıktığım için çok pişman oldum gerçekten. Kimi görmüş olabilirim? Sıfatsız , gerzek ve daha bir çok küfürün baş karakteri olan Gökhan. Planım onu umursamadan geçip gitmekti. Fakat yanından geçerken bana doğru yaptığı bir hamleyle duvara yapıştigimi hissettim.

DENİZ

Koridorun dışından bağrışma sesleri duydumaya başladım. Acaba bu hayal mi gerçek mi ? Gökhan'ın sesi.
Sınıftan çıkmam ile kavgayı ve topluluğu görmem bir oldu . Aman Allahım ?! Gökhan Oğuzhan'ı öldüresiye yumrukluyordu. Elimdeki kalemi yere fırlatıp Gökhan'ın üstüne fırladım. Bu hareketi kendimden beklemiyordum . Ama cesaretten mi yoksa ...... ? ?

Gökhan gözlerini kocaman açıp ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Ben ise güçsüz yumruklarimi Gökhan'a sallıyordum. En son kendimi durdurup ayağa kalktım ve Oğuzhan'ın yanına gittim. Yerde yari baygın şekilde uzanıyordu. Gerçekten de çok güzel bir dayak yemişti. Hemen gömleğinin önünü açıp yakası ile kanayan dudaklarını sildim. Her gömleği dokundurduğumda yüzünü buruşturuyordu. Neden bu kadar şefkatli davrandigimi bilmiyordum fakat Gökhan'ın bana bişeyler dediğini duydum

-Ne oldu ? Gecen gun bana vurdu diye hemen onun yanına gitmişsin ? ! Bak nasıl dövülüyormuş ! Bidaha bana bulaşmasin.

Kanın beynime fışkırmasiñi hissediyorum. Öfkeyle kalktım yerimfen ve Gökhan'a bir sağlam tokat attim. Bunu beklemiyordu çok açık. .

-Defol burdan Gokhan ! Defoll !

Arkadan gelen ögretmeni görünce sesimi kıstım. Ve ona son sözlerimi söyledim;

" Güçlü olan susar. Cahil olan ise şiddete başvurur. Çünkü cahil insanı hiçkimse dinlemez. "