Ichor

De engel in ons.

Ik keek naar de plek waar Sabrina nog enkele ogenblikken geleden zat te snikken van geluk. De plek waar Kristal nu zat te snikken van ongeluk.

Magnus liep naar haar toe en ging op zijn knieën zitten. 'Ze is ergens beter nu, komaan Chrysalia. Je bent sterker dan dit.' Toen Magnus haar stem zei, schoot ze wakker.

'Ik wist niet dat ze gemarkeerd was.' Kristal's stem was zwak. 'Heeft ze het je nooit verteld?' Meneer Sordin knielde neer naast Kristal. Ze schudde haar hoofd.

De rest van de dag was heel de klas stil. Sordin wilde geen les meer geven. Hij vond Sabrina ook een leuke leerling. Dit was mijn wereld, bij je geboorte kon je gemerkt komen, en dan op een dag dat je het het minst verwachte kwamen ze je halen. De onzichtbare engelen.

Ze kwamen voor de engel in ons. God besloot bij de geboorte welk kind er opgeroepen zou worden als een engel en wie achterbleef op deze aarde.

Ik scheur het stuk papier uit het typemachine. De Onzichtbaren zijn nu uitgestorven, een vergeten soort uit een tijd van voor de revolutie.

--------------------------------------------------------------------------------------------
Heeeeeeeeey,

Wel ik weet dat het enige tijd heeft geduurd maar de examens komen er aan :( maar niet getreurd, op de momenten dat ik niet aan het studeren was of schrijven aan Ichor, was ik bezig met een nieuw project. Een nieuw verhaal dat al enige tijd in mijn hoofd vertoeft. Maar ik spoil nog niks ;)

Greetz. Youre favo gay writer