WANTED MOMMY

Kabanata 26

Written by:JeianneYveHalili

*******

EARTH'S POV

PAK!

"ANO SA TINGIN MO ANG GINA'GAWA MO HA?! HINDI KA BA AWARE KUNG GAANO KA KA'SIKAT HA?! YOU ARE A STUPID EVER SINCE."-As I expected. One slap from my great father. Hinawakan ko nalang yung labi ko na nag'dugo. Ang tikas talaga ni dad. Sampal nalang nga, but still nagawa ni'ya parin paduguin yung labi ko.

"What's wrong dad?!"-I asked. But isang sampal nanaman ang sinagot niya. Mabuti Nalang at sanay na ako, wala ng bago. Pina'punta niya ako dito sa mansion to confront me. About sa pa'party ko kay Disa kahapon. Hindi ko naman alam na may 'press' pala that time. Isa lang naman siya, but naka'tago and hindi ko alam na magi'ging laman pala kami ng 'newspaper'. That's why i hate being a popular. Hindi na ako makapa'muhay ng simple lang. Ginawa ko lang naman kay disa yun, para magpa'salamat sa mga suprises na ginawa niya sa'kin.

"GIRLFRIEND MO NA'BA YUN HA?! SINO SIYA? NGAYON KO LANG NABILITAAN NA MAY NAUGNAY SA'YONG BABAE. NOW TELL ME, SINO SIYA SA BUHAY MO?"-galit na galit na tanong niya. Dapat ko bang sagutin? But i don't know what the answer is. Ano nga ba si gail sa buhay ko? I'm happy when I'm with her at yun lang yun. Because she makes me feel comfortable dahil siya lang yung nandyan to make me realize na hindi ako nag-iisa.

"She's so special to me dad. But she is not my girlfriend.."-I said. Narinig ko naman na tumawa siya.

"SPECIAL? KELAN PA?! HAH! KELAN KA PA NAGING MALAPIT SA MGA BABAE? GUSTO MO BA SIYA? SUMAGOT KA!"-sigaw niya. Napa'yuko ako. Gusto? Gusto ba yung nara'ramdaman ko for her? Hindi naman. Special lang talaga siya but, i'm not in love with her. And ayoko dumating sa point na ganun nga.

"No dad.. She's only my best friend."-I said. Ngumisi naman siya. He looks like a devil right now. He pointed his finger in front of my face.

"NGAYON PALANG EARTH, I WARNING YOU. HUWAG NA HUWAG KANG MAG'MAMAHAL. HINDI MO BA NAKIKITA? SILANG MGA BABAE LANG ANG SISIRA SA REPUTASYON MO! AT HUWAG MO AKONG PILITIN NA MAY HINDI AKO MAGANDANG GAWIN SA BABAENG YUN. KAYA LAYUAN MO SIYA! KUNG HINDI MO SIYA LALAYUAN, BAKA HINDI MO MAGUSTUHAN ANG GAGAWIN KO."-he said. Nakuyom ko naman ng hindi oras ang mga kamay ko. Ano bang pakeelam niya? Hindi ba' wala na silang pakeelam sa'kin? Then now, he acting na parang napaka- 'great father' niya. I smirked.

"Since when i chose to leave in this house, wala na dapat kayong pakeelam sa'kin right? In four'years, wala akong ginawa kundi tiisin kayo until naka'sanayan ko na. So please, until i respecting you sana huwag kayo gumawa ng way para hindi ko na kayo respetuhin. Don't tell what is the right or wrong for me, dahil lumaki ako ng hindi niyo ako pinahalagahan. So don't dare me to fight against to you. Huwag mo ng pakeelaman ang buhay ko dad."-i said. Then i walked away. Sumi'sikip ang dibdib ko. I can't breathe. Tumakbo nalang ako pa'lapit sa kotse ko. Then binuksan ko agad ang air condition. I closed my eyes. I feel bad nang sagutin ko si dad. But, anong gagawin ko? Sarili niyang anak, nagawa niyang pagbantaan. I smirked. I will never be happy na talaga.