WANTED MOMMY

Kabanata 36

Written by: JeianneYveHalili

****

GAIL'S POV

"Ayos ka'lang ba?"-bumalik ako sa realidad ng biglaan magsalita si frank. Tumingin naman ako sa kan'ya at biglang ngumiti.

"Magiging ayos rin ako Frank."-sabi ko. Tapos ay tinalikuran ko na si'ya at naglakad na ako. Palayo sa bagay na nakakapag'dulot sa'kin ng sakit. Lakad lang ako nang lakad. Huminto ako nang biglaan nalang lumakas yung ulan. As in malakas na talaga hindi tulad kanina. Kaya dali-dali kong tinago yung baptismal ni lucky sa bag ko. Sumilong muna ako sa isang tabi at nag'hintay tumulo yung pag'buhos ng ulan. Pero ganun pa'rin wala akong masilungan dahil nga sa sobrang lakas uma-angge pa'rin sa katawan ko.

Hay bahala na nga.

Naglakad nalang ako, pero bakit ganun? Parang bigla na'lang hindi ako tinatamaan nang bawat pag-patak ng ulan? Tumingala ako. Napansin ko na may isang presensiya nanaman ang nasa harapan ko ngayon. Nang tignan ko si'ya, hindi nga ako nagka-kamali. Dahil alam ko, sa oras na nararamdaman ni'yang anytime babagsak ang mga luha ko nandiyan si'ya. Akala ko pagod na si'yang tulungan ako mula sa pagkaka-lunod.

"Hindi ako umiyak kurimaw.."-Nakangiting sabi ko sa kan'ya. Pero hindi pa'rin nabago yung pagkaka-tingin ni'ya sakin. Walang reaksyon. Tingin na gusto kong lamigin ngayon. Maya-maya itinaas niya yung kamay ni'ya patungo sa gilid nang mga mata ko.

"You can lie... But this, teardrops can't."-Sabi ni'ya. Nabigla naman ako. Hindi ko'rin akalain eh. Kusa nalang kasi na bumabagsak ang mga ito. Ngumiti naman ako sa kan'ya.

"Pero maniwala ka, Ayos lang ako. Kaya salamat. Salamat kasi, alam kong hindi pa'rin ako nag-iisa."-Sabi ko. Ngumiti na'lang siya tapos ay tumango. Gumaan naman ang pakiramdam ko. At least alam kong hindi si'ya galit.

Nag'lakad na kami papunta sa hotel nina Harold. Hindi na ako nag'tanong kung bakit bumalik si'ya. At least, hindi ako basang sisiw mamaya diba? Sapat na'yun.

Nang nandito na kami sa hotel nina Harold, iniwan na ni'ya ako sa tapat ng elevator. Hanggang ngayon, nagtataka pa'rin ako kung bakit hindi si'ya sumasakay sa elevator. Siguro, may fear of heights siya no? Nakita ko si'yang ngumiti habang pasara na ang pintuan ng elevator. Habang nandito ako sa loob, hindi ko maiwasang hindi malungkot. Nakaramdam ako nang biglaan na pagka'sikip ng dibdib ko. Hindi ko alam kung ano ang dahilan. Maya-maya bumukas na yung pintuan kaya naman, lumabas na ako. Habang paakyat na ako sa pinaka' roof top biglang may yumakap mula sa likuran ko.

"AGENT SANG!!!!!"-Sigaw nang tao mula sa likod ko. Alam ko babae si'ya. Agad naman akong nanigas sa kinata'tayuan ko. Sino si'ya?

"My Golly! I really miss you Agent sang. Bakit ba ngayon lang kita nakita? You're so nakaka-inis. God knows how i really miss you."-Sabi ni'ya. Hindi ako bigla naka'galaw. Maya-maya bumukas ang pintuan sa rooftop. Tapos ay inilabas ni'to sila harold. Habang sa mula naman sa hagdan si Kurimaw.

****

EARTH'S POV

When i reached the rooftop. I was totally shocks of what i seeing right now. Who's that girl? The girl behind of her back? Bakit parang wala si'yang any reaction? Then after a minutes, biglang bumukas ang pintuan. Then, iniluwa ni'to sila Harold and Clyde.