Με θυμάσαι;

Κεφαλαιο 6ο

-Γιατί δεν μιλάτε?το έπαθε ο αδελφός μου?
-Συνιστω ηρεμία..
-Πες μας! Φώναξε η Αγγελική με κλάματα
-Ειναι άσχημα.. δεν έχουμε εντοπίσει το πρόβλημα ακόμη και αυτό ειναι που μας κανει να φοβόμαστε για το χειρότερο
-Δεν το πιστεύω!
-Τι?Και όλο αυτό το παθαίνει για μένα?
Ηταν και οι δυο ρακοι..συρθηκαν σχεδόν μέχρι τις καρέκλες για να κάτσουν,λίγο όμως πριν κάτσουν η Αγγελική έπεσε..έχασε για λίγο τις αισθήσεις της.Οι γιατροί την πήραν αμέσως σε ενα δωμάτιο..

Είχε έρθει το βράδυ η Αγγελική είχε μόλις ξυπνήσει απο την ανεσθησια που της έκαναν οι γιατροί.
-Πως εισαι?.την ρώτησε ο Βασίλης
-Ο Χρήστος πως είναι?Εμένα άσε με δεν έχω τίποτα
-Δεν εισαι σε θέση να σου μιλήσω τώρα με λεπτομερειες..το θέμα ειναι ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα
-Παναγία μου γιατί?Για πιο λόγο να γίνεται όλο αυτό καλυτερα να τους αφηνα να μου πάρουν τα πράγματα και να μην φωναζα..αν δεν φωναζα δεν θα με άκουγε και δεν θα το περνουσε τώρα αυτό!
-Σταματα να κλαις.. και σταματα να ρίχνεις το φταίξιμο σε σένα..
-Πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά,καλύτερα που δεν έχει αλλάξει τίποτα παρα να ήταν χειρότερα.

Τοτε άνοιξε το κινητό της και ειδε 1 αναπαντησες απο τον Μενιο..δεν την εννοιαξε που ηταν μονο 1 ενω είχε να την δει τουλάχιστον 24 ώρες,τον πήρε απλα ενα τηλέφωνο
-Έλα Μενιο
-Που ήσουν ανησύχησαν
-Αν ανησυχούσες δεν θα με επαιρνες μονο μια φορά αλλά δεν έχω όρεξη για τέτοια τώρα
-Γιατί τι έγινε?
-Είμαι στο νοσοκομείο
-Γιατι τι επαθες?
-Για εναν φιλο μου είμαι εδω..δεν ξέρω τι ωρα θα έρθω σπίτι απλα μην ανυσηχισεις
-Καλά..περαστικά στον φιλο σου

Η ωρα είχε παει 3 τα μεσάνυχτα και η Αγγελική με τον Βασίλη ηταν ακόμη απέξω απο το δωμάτιο του Χρήστου
-Αγγελική πήγαινε να ξεκουραστείς
-Θα πάω μόνο για ενα μπάνιο και θα ξαναρθω αμέσως
-Καλα πήγαινε και όταν γυρίσεις θα πάω κι εγώ.

Η Αγγελική γύρισε σπίτι της και ο Μενιος καθόταν στο σαλόνι
-Ηρθες?
-Οχι για πολύ,ενα μπάνιο θα κάνω και θα φύγω αμέσως. απάντησε ενω σύγχρονος πήγαινε να πάρει ρούχα απ το δωμάτιο
Ο Μενιος την ακολούθησε
-Πως ειναι ο φίλος σου?
-Δεν θέλω να μιλήσω γι αυτό τώρα βιαζομαι
-Μα καλα ποιος είναι αυτός ο φίλος σου που δεν φεύγεις απο κοντά του?
-Δεν ξέρεις και ολους τους φιλους μου. Ειπε και μπήκε στο μπάνιο

Μετα απο 1:30 ωρα γύρισε στο νοσοκομείο και ο Βασίλης έφυγε.. ηταν μονη της
-Γιατρε να σας ρωτήσω?
-Συγνώμη δεν έχουμε νεα για τον άντρα σας
-Οχι δεν ειναι αυτο..απλα θέλω αν ρωτήσω αν μπορω να τον δω
-Οχι δεν μπορείτε
-Ο αδελφός του πως τον ειδε αν δεν επιτρέπεται?
-Δεν είστε συναισθηματικά έτοιμη,δεν θα μπείτε μέσα
-Οχι σας παρακαλώ,θελω να τον δω..για λίγο σας παρακαλώ!
-Δεν γίνεται λυπάμαι..οτιδήποτε άλλο θέλετε θα είστε όλοι στο γραφείο των γιατρών.
Εκείνη σκεφτηκε λιγο..
-Όλοι ολοι οι γιατροί?τον ρώτησε
-Μάλιστα ολοι!
Πηγε και εκατσε στην θέση της εξω απο το δωμάτιο του Χρήστου.
Ολοι λοιπόν οι γιατροί είχαν μπει στο γραφείο..η Αγγελική περίμενε λίγο και με ελαφρά βήματα πήγε εξω απο την πόρτα του δωματίου του και την άνοιξε σιγά σιγά..Τοτε αντίκρισε την εικόνα του Χρήστου,προσπαθησε να συγκρατήσει τα δάκρυα της για να μην ακουστεί,έκλεισε την πόρτα σιγα και έκατσε δίπλα του.