Με θυμάσαι;

Κεφαλαιο 2ο

ΑΘΉΝΑ
-Τι διαβάζεις εκεί με τόση προσήλωση ρε Χρήστο?
-Χθες είχα παει στο σπίτι των γονιών μου και εψαχνα το παλιό μου δωμάτιο,και βρήκα αυτό το ημερολόγιο.
-Τι ημερολόγιο είναι αυτό?
-Δικο μου
-Απο ποτέ? Ειπε ο Βασίλης,ο αδελφός του Χρήστου και γελούσε
-Μην γελάς ρε,στα 10 σταμάτησα να γράφω..
-Και τι λες εκει?
Ο Χρήστος κοίταξε άλλου και απάντησε μετα απο λιγα δευτερόλεπτα
-Τίποτα τίποτα..μαλακιες μωρε
-Καλα εγώ πάω στην δουλειά τα λέμε αύριο αν είναι.
-Γεια.
Φάνηκε πως ο Χρήστος δεν ήθελε να δείξει στον Βασίλη τι έγραφε τοτε.
Αφού έφυγε λοιπόν,ο Χρήστος ξάπλωσε στον καναπέ και άρχισε να διαβάζει μια σελίδα απο το ημερολόγιο του,τοτε ήταν γύρω στα 7-8

20 Ιουνίου 1994
Αγαπημένο μου ημερολόγιο η Αγγελική σήμερα μου υποσχέθηκε ότι δεν θα φύγει ποτέ,την αγαπάω πολύ όταν μεγαλώσω θα την παντρευτώ. Αυτή ειναι η δική μου υπόσχεση!

Ο Χρήστος χαμογέλασε και κοίταξε ψηλά..θυμήθηκε τις στιγμές που περνούσε τοτε με την Αγγελική,οσες μπορούσε δηλαδή γιατι είχαν περάσει τόσα χρόνια απο τότε.
Έψαξε λίγο στο ημερολόγιο και έπεσε πανω σε μια άλλη σελίδα..

27 Ιουλίου 1996
Σήμερα είμαι πολυ στεναχωρημένος, δεν ξέρω ποια λεξη να πω για να το περιγράψω!Σήμερα η Αγγελική έφυγε..μου υποσχέθηκε οτι θα ξαναβρεθούμε κάποτε όμως δεν ξέρω αν την πιστέψω.Δεν ξερω αν θα ξαναρθει αλλα εγω θα περιμένω!

Όταν το διάβασε βουρκωσαν τα ματια του..σκουπισε αμέσως τα δάκρυα του
-Έλεος....μονολογησε... με νοιάζει ακόμα το οτι έφυγε πρίν 20 χρόνια μια φιλη μου!

Τσαντιστηκε που τον πείραξε..ένιωσε βλάκας!

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
-Αγγελικη μου λέω οτι αφου θα πάμε που θα πάμε στην Αθήνα μετα το γάμο γιατί δεν τον κάνουμε κι εκεί κιόλας?
-Τι θα φύγουμε απο την Θεσσαλονίκη?
-Ε ναι.. στους γάμους η γυναικα ακολουθεί τον άντρα κι εγώ είμαι Αθηναίος!
-Όπως θες...θα έρθω,να νιώσω και όπως τοτε που εμένα στην Αθήνα..
-Ποτε έμενες στην Αθήνα?
-Εκει γεννήθηκα..πρεπει αν ήμουν 6-7 όταν έφυγα.
-Ακόμη καλύτερα τότε!Ετοιμάσουν την επόμενη βδομάδα πετάμε...θα πάμε στο σπίτι μου στην Αθήνα και μην αγχωνεσαι θα τα αναλάβω όλα εγω!

Πέρασε λοιπόν αυτή η εβδομάδα και το ζευγάρι ηταν πλέον στην Αθήνα..ο γάμος θα αργουσε να γίνει..κανονικά θα γινόταν σε 2 μηνες αλλά ο Μένιος είχε πολλές δουλειές και έτσι μετατέθηκε στους 4 μήνες!Δεν ήθελε τίποτα να τον αποσπά απο την δουλειά του..εργασιομανης δεν ήταν απλα έβαζε πανω απ όλα το κέρδος!

Μετα απο 2 βδομάδες κι ενω η Αγγελική έχει τρελαθεί μονη της όλη μέρα χτύπησε το κουδούνι ενα πρωί.

-Σταυρούλα!
-Αγάπη!!
-Ποτε ήρθες?
-Χθες το βράδυ
-Έλα κάτσε
-Εκει πάνω δεν έχω κανεναν φίλο εκτός απο σένα.. άσε που με απελισαν κιολας!Οπότε..
-Οποτε...?
-Επιασα εδώ δουλειά!
-Σοβαρά?Τόσο εύκολα?
-Ας ειναι καλά ο θειουλης μου με το λογιστικό γραφείο που με πήρε γραμματέα του.
-Ωραία βαρέθηκα εδώ μονη μου όλη μέρα!
-Ο Μενιος που είναι?
-Σε δουλειές τρεχει όλη μέρα..μου είχε υποσχεθεί οτι θα είμαστε τέλεια και οτι θα περνάμε υπέροχα εδώ στην Αθήνα αλλά όλα ψέματα.. μέχρι και τον γαμο μας ανέβαλε για 2 μηνες μετά.
-Έλα θα φτιάξουν τα πράγματα.. θέλεις το βράδυ να βγούμε σε κανένα club να σου φτιάξει η διάθεση σου?
-Ναι,αρκεί να μην ειναι του Μενιου!