Με θυμάσαι;

Κεφαλαιο 17ο

Η Αγγελική έμεινε στο σπίτι του Χρήστου..Ηταν μολις 1 εβδομαδα εκει και ηταν η ωραιοτερη της ζωης τους!
Το επόμενο πρωί χτύπησε το κουδούνι.
-Πάω εγώ,εσύ κοιμησου. Ειπε ο Χρήστος και σηκώθηκε να ανοίξει
Πήγε λοιπόν φορώντας μια φόρμα παντελόνι μονο
-Γειας σας. Ειπε σε μια γυναίκα πολύ γνώριμη σε εκείνον
-Πως ανοίγεις έτσι εσύ τις πόρτες?Βάλε κάτι πανω σου..αν ειναι δυνατόν!
Ο Χρήστος σκέφτηκε λίγο και είπε
-Η μητέρα της Αγγελικής είστε?
-Ναι! Απάντησε και μπήκε μέσα, που ειναι η κόρη μου?
-Περιμένετε!
-Άντε γρήγορα γιατί δεν θέλω να βλέπω και πολύ τα μούτρα σου!
-Αν ήρθατε μες στο σπίτι μου να με βρίσκετε καλυτερα να φύγετε!
-Βρε άσε με ο,τι θέλω θα λεω..χωρισες την κόρη μου και θα σου μιλάω και καλά!Δεν μπορώ όπως καταλαβαίνεις!
-Ε τοτε να φύγετε!
-Δεν θα φύγω μόνη μου θέλω να πάρω την κόρη μου τώρα!Άντε φώναξε την είπα!
Τότε βγήκε η Αγγελική απο μέσα
-Τι φωνές ειναι αυτές πρωί πρωί?
-Εδώ ήρθε! Απάντησε ο Χρήστος δείχνοντας την
-Έχω και όνομα κρετινε..
-Μάνα ήρθες στο σπίτι του Χρηστου για να τον βρίζεις στα μούτρα?
Η Ελισάβετ δε πτοήθηκε και συνέχισε..
-...αλλά βέβαια τέτοια ανατροφή θα εχεις πάρει απο τους γονείς σου και τον περίγυρο σου έτσι θα μιλάς.. ποιος ξέρει τι ηταν η μάνα σου για να χωρίζεις εσύ τώρα ενα ζευγάρι με τέτοιο τρόπο δίχως να σε νοιάζει ουτε λίγο!
-Αυτό ήταν.. ειπε ο Χρήστος και άνοιξε την πόρτα.. πέρασε εξω αμέσως,δεν έχω αλλη υπομονή.Αμέσως είπα! Φώναξε
Η Ελισάβετ βγήκε
-Φεύγω, αλλά θα ξαναπερασω! Ειπε και έφυγε
Ο Χρήστος έκλεισε την πόρτα με φορα και κοπανισε το χερι του στο τραπέζι
Η Αγγελική πήγε και τον αγκάλιασε
-Μην συγχιζεσαι αγάπη μου..αν ειναι να σου μιλάει έτσι δεν θέλω να την ξέρω!
-Όπως καi vα μου μιλάει ειναι η μητέρα σου και πρέπει να είσαι καλά μαζί της.. ας έρθει στο σπίτι όταν δεν ειμαι εδω να μην την βλεπω τουλαχιστον και να μην με βλέπει!

Η Ελισάβετ πηγε μια βολτα και μετα απο λίγες ώρες γύρισε στο ξενοδοχείο. Εκεί ήταν και ο Δημητρης
-Που ήσουν εσυ? Την ρώτησε
-Πέρασα απo το σπίτι αυτού που μένει η κόρη μας
-Του Χρήστου λες?
-Δεν θέλω να ακούω το όνομα του!
-Μα γιατί τον μισείς?η κόρη μας ειναι ευτυχισμένη μαζί του!
-Η κόρη μας ηταν ευτυχισμένη με τον Μενιο!
-Δεν ξέρεις τίποτα μιυ φαίνεται..δεν πιστεύω να τον εβρισες τον άνθρωπο? -Φυσικά και τον εβρισα!
-Ε δεν υποφερεσαι πια! Της απάντησε και βγήκε απ το δωμάτιο
Πήγε στο σπίτι του Χρήστου,του είχε πει η Αγγελική που είναι και έτσι το έμαθε και η Ελισάβετ.
Άνοιξε και παλι ο Χρήστος
-Γεια σας
-Γεια σου!
-Περαστε!
-Ευχαριστώ
-Κάτι μου θυμιζετε..
-Σίγουρα με θυμάσαι απο την παλιa γειτονία..
-Ο πατέρας της Αγγελικής!
-Ναι!
-Δεν πιστεύω να ήρθατε για να συνεχίσετε το καυγά που άρχισε η γυναικα σας!?
-Οχι..εγω δεν έχω την ίδια αποψη!Ξέρω τα πάντα για εσάς και για τον Μενιο..
-Μπαμπα!ποτε ηρθες? ειπε η Αγγελική που μόλις μπήκε στο σαλόνι και τον αγκάλιασε
-Ήρθα να πω καταρχάς οτι ντρέπομαι πολυ για αυτά που είπε η γυναίκα μου αλλα θα ήθελα να σου πω Αγγελική μου οτι πρέπει να μιλησεις στην μητέρα σου για να καταλάβει..γιατί πιστεύει ότι ο Μενιος ειναι άγιος άνθρωπος!
-Δεν θέλω να της μιλάω,έβρισε τον Χρήστο
-Αγγελική εγω πιστεύω οτι πρεπει να τα πεις όλα εσυ..κι ας με έβρισε,στο ξαναειπα αυτό ειναι μητέρα σου και πρέπει να τα χετε καλα ! Ειπε ο Χρήστος
-Υπερβολικά καλοσυνάτη η σκέψη σου Χρήστο..και εχεις δικιο, γύρισε στην Αγγελική, εσυ πρέπει να της μιλησεις!
-Καλα.. θα την πάρω τηλέφωνο αύριο το πρωί να περάσει απο εδω
-Ωραία εγω θα φύγω τότε! ειπε ο Χρήστος
-Λοιπόν εγω φεύγω..καλη σας νύχτα!
Ο Δημήτρης έφυγε και ο Χρήστος αγκάλιασε την Αγγελική
-Θέλεις να πάμε κάπου έξω ή να μείνουμε εδω?
-Ε να μείνουμε εδω βέβαια.. ποιος τρέχει τέτοια ώρα εξω τώρα!
Γελασαν και φιληθηκαν........