Με θυμάσαι;

κεφαλαιο 8ο

Η Αγγελική μπήκε στο δωμάτιο
-Με ζήτησες?
-Έλα κάτσε εδω δίπλα μου.
-Λοιπόν τι με θες?
-Τελικά δεν με πήρες τηλεφωνο..
-Ηταν συνεχώς ο άντρας μιυ δίπλα και θα ρωτούσε ποιος είσαι και τέτοια δεν έχω όρεξη για αυτά..
-Αλλη μια υπόσχεση που δεν έγινε πραγματικότητα!
-Τι ειπες,δεν άκουσα?
-Εμμ..Δεν πειράζει λέω
-Εντάξει! ειπε και χαμογελασε
-Ευχαριστώ!
-Για ποιο πράγμα?
-Μου ειπε ο Βασίλης οτι δεν έφυγες στιγμή απο κοντά μου και οτι εκλαιγες και οτι λυποθυμησες..
-Ξέρεις τι?
-τι?
-Νιωθω κάτι περίεργο?
-Σαν τι περίεργο
-Νιώθω οτι δεν ειναι η πρώτη φορά που σε γνωρίζω.. νιώθω οτι σε ξέρω χρόνια και οτι γι αυτο σε νοιαζομαι τοσο
-Ίσως να με ξέρεις χρόνια..
-Τι εννοείς?
-Έτσι το λέω μωρε..ελα εδω να σ'αγκαλιασω
Την πήρε αγκαλιά κι εκείνη δακρισε..
-Μα τώρα γιατί κλαις?
-Γιατί χαρηκα παρα πολύ και ανακοθφιστηκα που αυτή η ιστορία είχε αίσιο τέλος!
-Αχ γλυκιά μου!

Ολη την βδομάδα η Αγγελική πήγαινε και έβλεπε τον Χρήστο συνέχεια..μέχρι που ο Μενιος ήθελε να ξεσπάσει
-Παλι φεύγεις?Παλι πας εξω?όλο στο νοσοκομείο είσαι ..έλεος πια!
-Αναρωτιέμαι πως το κατάλαβες εσύ ότι λειπω αφού κάθε φορά που κάθομαι σπίτι εισαι σε δουλειές ραντεβού.. άσε που κάθε βράδυ γυρνας στις 3 και στις 4 ..ποσο κρατάνε πια αυτά τα επαγγελματικά ραντεβού!?
-Μην ρίχνεις το μπαλάκι σε μένα τώρα ολη μέρα πας και βλέπεις αυτον τον φιλο σου..και ποιος ειναι αυτός στο κάτω κάτω?
-Οποίος θέλει είναι..παραταμε!
-Πρόσεξε πολυ καλά γιατί σε 3 μηνες παντρευομαστε..κοιτά μην τα πάρω και τα τιναξω όλα στο αέρα
-Α να σου πω όλο με απειλεις..κάνε ο,τι θες πια και άφησε με ήσυχη!

Ένας μηνας μετά και ο Χρήστος εχει γίνει τέλειος καλά..σε αυτό τον βοήθησε και η Αγγελική που έχουν δεθεί παρα πολύ.. βέβαια εκείνη δεν έχει καταλάβει ακόμη ποιος ειναι ο Χρήστος κι αυτο τον στεναχωρει πολύ..ομως εισαι συγχρονως και πολυ χαρούμενος διότι δεν περιμενε ποτε οτι θα ειναι τοσο καλα μαζί της μετα απο 20 χρόνια!