Με θυμάσαι;

Κεφαλαιο 7ο

Του μίλησε ψιθυριστά κι ας ήξερε πως δεν την ακούει..
-Χρήστο..Ξυπνα σε παρακαλώ,δεν θέλω να παθεις τίποτα..όχι μόνο επειδή το προκάλεσα εγω αλλά κι επειδή..επειδή νιώθω πως θα πεθάνω αν παυεις κάτι..δεν σε ξέρω σχεδόν καθόλου και δεν ξέρω τι συμβαίνει με τα συναισθήματα μου,δεν ξέρω γιατί αισθάνομαι λες και σε ξέρω χρόνια..μακάρι μακαρι να μην φώναζα,μακάρι να μην με ακουγες..μακάρι να μην είχα βγει εκείνη την μέρα απο το σπίτι..
Του έπιασε το χέρι έσκυψε το κεφάλι άρχισε να κλαίει ομως συνέχισε
-Απο την στιγμή που είπαμε αυτές τις 5 κουβέντες σε σκέφτομαι συνέχεια.. ακόμη κι οταν είμαι με τον άντρα μου..λυποθυμησα όταν μας ειπε ο γιατρός ότι δεν εισαι καλά,μέχρι κι εκείνος νόμιζε πως είμαι η κοπελα σου..ουτε για τον Μενιο δεν θα είχα τέτοια αντίδραση!
Πηγε κοντά στο πρόσωπο του..
-Δεν ξέρω τι εχεις κανει στο μυαλό μου..αυτο που ξέρω ειναι οτι αν παθεις κάτι θα πάθω κι εγω..σε παρακαλώ ξυπνησε,ξυπνά, τιποτα αλλο δεν θελω ..μονο να ξυπνήσεις!

Κι εκείνη την στιγμή εγινε το αναπάντεχο.. αυτο που η Αγγελική δεν περίμενε ποτέ..είδε τα βλέφαρα του Χρήστου να κουνιουνται και σιγά σιγά να ανοίγουν..την κοίταξε στα μάτια και χαμογέλασε.
-Αγγελική,σε άκουσα. είπε με μια φωνή ίσα ίσα που ακουγοταν
-Τα πάντα?
-Ναι. Απάντησε χαμογελαστός
Η Αγγελική ντράπηκε λίγο ομως ηταν χαρούμενη που έβλεπε τον Χρήστο να της μιλάει
-Δεν το πιστεύω οτι ξύπνησες!Οι γιατροί έλεγαν πως δεν ειναι εύκολα τα πράγματα..είμαι ευτυχισμένη. Ειπε και τον αγκάλιασε
-Δεν ξέρω πως έγινε..ένιωθα τον χερι σου και ακουγα την φωνή σου και μετα ξύπνησα..όλα έγιναν απο μόνα τους
-Πάω να φωναξω τον γιατρό.
ειπε και βγήκε έξω
-Γιατρε!Ξυπνησε
-Τι? Ο γιατρός σκεδον σοκαρίστηκε
Έτρεξαν στο δωμάτιο του
-Κύριε Χρήστο πως είστε?
-Κουρασμένος..
-Κάτσε να κοιμηθεις και να ηρεμησεις και το πρωί θα κάνουμε τις εξετάσεις
Ο γιατρός και η Αγγελική βγήκαν έξω
-Μα πως ξύπνησε?
-Μπήκα κρυφά απο εσάς μέσα...και δεν με νοιάζει πείτε μου οτι θέλετε εγω ήθελα να τον δω..και άρχισα λοιπον να του μιλάω και κάποια στιγμή κουνισε τα βλέφαρα του και άνοιξε τα ματια του.
-Σας είπα να μην πάτε αλλά τέλος πάντων.. ανεξήγητο.. όλα έδειχναν πως θα αργήσει πολυ να ξυπνήσει.
-Τώρα δηλαδή ειναι τέλειος καλα?
-Δεν ξέρω ακόμη αύριο θα ξέρω.. ειπε και έφυγε

Η Αγγελική ένιωθε ευτυχισμένη..ουτε οταν της έκανε ο Μενιος πρόταση γαμου δεν ήταν έτσι
-Βασίλη ηρθες επιτέλους!
-Τι έγινε εδω?
-Ο Χρήστος συνήλθε!
-Τι?Πρεπει να τον δω πως έγινε?
-Δεν μπορείς να τον δεις τώρα γιατί ξεκουράζεται για τις εξετάσεις που θα κάνει το πρωί..όσο για το πως έγινε είχα παει και τιυ μιλούσα και ξαφνικά άνοιξε τα μάτια του!
-Δεν το πιστεύω!Ευτυχώς θεε μου!

Την επόμενη μέρα κακ ενω ο Χρήστος έκανε όλες τις εξετάσεις ο γιατρός ηταν πολυ θετικός
-Πιστεύω οτι μπορεί να πάρει εξιτήριο σε μια βδομάδα για προληπτικούς λόγους καταλαβαίνετε
-Μάλιστα γιατρε..τώρα μπορω να τον δω?
-Φυσικά κύριε περάστε

Μετα απο λίγη ώρα ο Βασίλης βγήκε απο το δωμάτιο και πήγε κοντά στην Αγγελική
-Σε θέλει ο Χρήστος
-Παω!