Με θυμάσαι;

Κεφαλαιο 10ο

-Έλα να βγουμε,να πάμε για κανέναν καφε,3 μέρες είσαι κλεισμένη μέσα!
-Δεν έχω όρεξη
-Γιατί?
-Άσε με ρε Σταυρούλα
-Σήκω τώρα!
Την τράβηξε και την έβγαλε εξω απο το σπίτι με το ζόρι.Πήγαν σε μια καφετέρια.
-Ακόμα δεν μπορω να καταλάβω γιατί σε πείραξε που ο Χρήστος ειναι φίλος σου απο παλιά..
-Δεν ειναι αυτό
-Ε και τι είναι?
-Του είπα οτι τον αγαπάω.. σε ενάμιση μήνα παντρεύομαι και τον έχω συνεχώς στο μυαλό μου!Δεν πρέπει να τον ξαναδω.. μονο έτσι θα τον ξεπεράσω
-Απο οτι φαίνεται δεν θα τον ξεπερασεις
-Τι εννοείς?
Τότε κάποιος απο πίσω την έπιασε απο το χέρι καο την τράβηξε ,και ηταν ο Χρήστος
-Πάμε εξω! της ειπε απότομα
-Τι θελεις?
-Πάμε εξω είπα
Την τράβηξε εξω απο το μαγαζί
-Ποναω!Άσε με!Με παρακολουθείς
-Γιατί δεν μου απαντας στο τηλέφωνο?
-...
-Γιατί με αποφεύγεις?
-Προσπαθώ να σε ξεχάσω..άσε με τώρα! απάντησε και και πήγε να φύγει
Εκείνος της έπιασε το χέρι και την τράβηξε ξανά
-Μη πετάς κουβέντες και μετά φεύγεις.Απάντησε μου μονο σε μια ερώτηση..με θελεις?
-Τι?
-Πες μου
-Σε 1,5 μήνα παντρεύομαι
-Μονο αυτό θέλω να ξέρω
-Ναι!Και αυτό προσπαθώ να σταματήσω μην με ξαναπαρεις τηλέφωνο!
Τοτε ο Χρήστος την έπιασε με την φίλησε..κι εκείνη ήθελε,όμως σκέφτηκε τον Μενιο και τραβήχτηκε
-Φυγε! του φωναξε και έτρεξε
-Σ'αγαπάω!! Της φώναξε ομως η Αγγελική συνέχισε να τρέχει κλαίγοντας
Πήγε και έκατσε σε ενα παγκάκι και τότε η Σταυρούλα ήρθε κοντά της
-Τι επαθες?
-Δεν ειδες?
-Αφού τον αγαπας γιατι τα κανεις όλα αυτά?
-Έχω τύψεις για τον Μενιο..τον κοροιδευω τοι τον αγαπάω και στην πραγματικότητα θέλω τοσο πολυ τον Χρήστο!
-Έλα σταματα να κλαις..
Την αγκάλιασε και καθησαν εκεί για λίγο μέχρι να της περάσει.

Το βράδυ γύρισε σπίτι της και την περίμενε ο Μένιος.Μόλις την είχε να με τα ματια της πρισμενα απ το κλάμα έτρεξε κοντά της και την αγκάλιασε
-Τι επαθες αγάπη μου?
-Τίποτ...τι? Αγάπη σου? Πρωτη φορά με λες έτσι
-Ναι σκέφτηκα οτι αφού θα γίνεις γυναίκα μου πρέπει να σου μιλάω λίγο πιο γλυκα..έλα τώρα πες μου τι επαθες
-Τι επαθα?
-Κλαις..
-Αα ναι μωρε χτυπησα λίγο το ποδι μου δεν ειναι τίποτα περασε
-Καλα πάμε να ξαπλωσουμε και αύριο θα εισαι μια χαρα.

Ο καιρος πέρασε γρήγορα για όλους εκτός απο την Αγγελική που ηταν δυστυχισμένη...σε 5 μέρες θα γινόταν ο γάμος και τοτε ηταν που βρισκόταν στα χειρότερα της..
-Τι επαθες κοπελα μου,δείξε πως εισια χαρούμενη,έρχονται οι συγγενείς σου οπου να 'ναι!
-Ξέρεις κατι?Βαρεθηκα να κάνω την χαρούμενη..τόσο καιρό προσποιουμουν την ευτυχισμένη σύντροφο του Παμπλουτου επιχειρηματια Μενιου Μεταξά!
-Ναι αλλά τώρα ερχεται ο γάμος και όλες οι γυναίκες ειναι χαρούμενες
-Όλες οι ερωτευμενες γυναίκες Σταυρούλα,εγω δεν ειμαι ερωτευμενη..ή μάλλον είμαι αλλά όχι με τον άντρα μου
-Τοτε ακύρωσε τον γάμο και πήγαινε στον Χρήστο για να εισια ευτυχισμένη!
-Δεν μπορω να το κάνω αυτό..αν και θελω
-"Το θέλω απ'το δε μπορω ενα φοβάμαι δρόμος" λενε...
-Ε ωραία φοβάμαι τοτε
-Φοβάσαι τι?
-Τους γονεις μου,τον Μενιο,τον κόσμο..φοβάμαι να μην κάνω κακό και στην δημόσια εικόνα του!
-Ωραία τέλος αυτή η συζήτηση για τώρα γιατι πρεπει να φύγω προσπάθησε να εισαι ευτυχισμένη,ή τουλάχιστον να δείχνεις.. και να ξέρεις ο,τι θα είμια δίπλα σου σε ο,τι κι αν αποφασίσεις!