-Έλα να βγουμε,να πάμε για κανέναν καφε,3 μέρες είσαι κλεισμένη μέσα!
-Δεν έχω όρεξη
-Γιατί?
-Άσε με ρε Σταυρούλα
-Σήκω τώρα!
Την τράβηξε και την έβγαλε εξω απο το σπίτι με το ζόρι.Πήγαν σε μια καφετέρια.
-Ακόμα δεν μπορω να καταλάβω γιατί σε πείραξε που ο Χρήστος ειναι φίλος σου απο παλιά..
-Δεν ειναι αυτό
-Ε και τι είναι?
-Του είπα οτι τον αγαπάω.. σε ενάμιση μήνα παντρεύομαι και τον έχω συνεχώς στο μυαλό μου!Δεν πρέπει να τον ξαναδω.. μονο έτσι θα τον ξεπεράσω
-Απο οτι φαίνεται δεν θα τον ξεπερασεις
-Τι εννοείς?
Τότε κάποιος απο πίσω την έπιασε απο το χέρι καο την τράβηξε ,και ηταν ο Χρήστος
-Πάμε εξω! της ειπε απότομα
-Τι θελεις?
-Πάμε εξω είπα
Την τράβηξε εξω απο το μαγαζί
-Ποναω!Άσε με!Με παρακολουθείς
-Γιατί δεν μου απαντας στο τηλέφωνο?
-...
-Γιατί με αποφεύγεις?
-Προσπαθώ να σε ξεχάσω..άσε με τώρα! απάντησε και και πήγε να φύγει
Εκείνος της έπιασε το χέρι και την τράβηξε ξανά
-Μη πετάς κουβέντες και μετά φεύγεις.Απάντησε μου μονο σε μια ερώτηση..με θελεις?
-Τι?
-Πες μου
-Σε 1,5 μήνα παντρεύομαι
-Μονο αυτό θέλω να ξέρω
-Ναι!Και αυτό προσπαθώ να σταματήσω μην με ξαναπαρεις τηλέφωνο!
Τοτε ο Χρήστος την έπιασε με την φίλησε..κι εκείνη ήθελε,όμως σκέφτηκε τον Μενιο και τραβήχτηκε
-Φυγε! του φωναξε και έτρεξε
-Σ'αγαπάω!! Της φώναξε ομως η Αγγελική συνέχισε να τρέχει κλαίγοντας
Πήγε και έκατσε σε ενα παγκάκι και τότε η Σταυρούλα ήρθε κοντά της
-Τι επαθες?
-Δεν ειδες?
-Αφού τον αγαπας γιατι τα κανεις όλα αυτά?
-Έχω τύψεις για τον Μενιο..τον κοροιδευω τοι τον αγαπάω και στην πραγματικότητα θέλω τοσο πολυ τον Χρήστο!
-Έλα σταματα να κλαις..
Την αγκάλιασε και καθησαν εκεί για λίγο μέχρι να της περάσει.Το βράδυ γύρισε σπίτι της και την περίμενε ο Μένιος.Μόλις την είχε να με τα ματια της πρισμενα απ το κλάμα έτρεξε κοντά της και την αγκάλιασε
-Τι επαθες αγάπη μου?
-Τίποτ...τι? Αγάπη σου? Πρωτη φορά με λες έτσι
-Ναι σκέφτηκα οτι αφού θα γίνεις γυναίκα μου πρέπει να σου μιλάω λίγο πιο γλυκα..έλα τώρα πες μου τι επαθες
-Τι επαθα?
-Κλαις..
-Αα ναι μωρε χτυπησα λίγο το ποδι μου δεν ειναι τίποτα περασε
-Καλα πάμε να ξαπλωσουμε και αύριο θα εισαι μια χαρα.Ο καιρος πέρασε γρήγορα για όλους εκτός απο την Αγγελική που ηταν δυστυχισμένη...σε 5 μέρες θα γινόταν ο γάμος και τοτε ηταν που βρισκόταν στα χειρότερα της..
-Τι επαθες κοπελα μου,δείξε πως εισια χαρούμενη,έρχονται οι συγγενείς σου οπου να 'ναι!
-Ξέρεις κατι?Βαρεθηκα να κάνω την χαρούμενη..τόσο καιρό προσποιουμουν την ευτυχισμένη σύντροφο του Παμπλουτου επιχειρηματια Μενιου Μεταξά!
-Ναι αλλά τώρα ερχεται ο γάμος και όλες οι γυναίκες ειναι χαρούμενες
-Όλες οι ερωτευμενες γυναίκες Σταυρούλα,εγω δεν ειμαι ερωτευμενη..ή μάλλον είμαι αλλά όχι με τον άντρα μου
-Τοτε ακύρωσε τον γάμο και πήγαινε στον Χρήστο για να εισια ευτυχισμένη!
-Δεν μπορω να το κάνω αυτό..αν και θελω
-"Το θέλω απ'το δε μπορω ενα φοβάμαι δρόμος" λενε...
-Ε ωραία φοβάμαι τοτε
-Φοβάσαι τι?
-Τους γονεις μου,τον Μενιο,τον κόσμο..φοβάμαι να μην κάνω κακό και στην δημόσια εικόνα του!
-Ωραία τέλος αυτή η συζήτηση για τώρα γιατι πρεπει να φύγω προσπάθησε να εισαι ευτυχισμένη,ή τουλάχιστον να δείχνεις.. και να ξέρεις ο,τι θα είμια δίπλα σου σε ο,τι κι αν αποφασίσεις!
ESTÁS LEYENDO
Με θυμάσαι;
Romance20 Ιουνίου 1994 -Υποσχέσου οτι θα είσαι για παντα εδώ -Το υπόσχομαι! 27 Ιουλίου 1996 -Να με θυμάσαι εκεί που θα πας...